Hayatta kalmak ve onu öldürmek istiyorum.
Cale, bu tutarsız kombinasyonu duyduktan sonra ağzını kapattı.
Bu sırada başka biri araya girdi.
“Beyaz Yıldızın sizi hedef aldığını mı söylüyorsunuz, Paralı Asker Kral-nim?”
Ron’du. Paralı Asker Kralı, doğrulamak için yavaşça başını salladı.
“Durum bu.”
“…Nedeni sorabilir miyim?”
Ron, Paralı Asker Kralının dudaklarının köşelerinin hızla yukarı doğru hareket ettiğini görebiliyordu.
“Tabii ki. Ne de olsa Molan hanesinin son reisi sendin.”
Cale’in gözleri Paralı Asker Kralı Bud Illis’e çevrildi.
Ron Molan.
Doğu kıtasının yeraltı dünyasındaki beş suikastçı hanenin geçmiş liderlerinden biri. Arm ailesinin geri kalanını öldürdükten sonra oğluyla birlikte Batı kıtasına kaçmıştı.
– İnsan! Paralı Asker Kralı tam bir aptal gibi görünmüyor! O akıllı! Bana çılgın Clopeh’i düşündürüyor!
Cale, Raon ile aynı fikirde değildi.
Ron’u nereden biliyordu?
Ron’u biliyorken neden bu hana gelmişti?
Bu soruların cevabı Bud Illis’ten değil, Ron’dan geldi.
“Rehberi görmüş olmalısın.”
Rehber.
Bu kelime Cale’in kaşlarından birinin seğirmesine neden oldu. Ron daha sonra açıklamak için Cale’e döndü.
“Paralı Askerler Loncası ile ilgili korkunç olan şey, Doğu kıtasında nereye giderseniz gidin paralı askerlerin olması.”
Küçük şehirlerde bile en az bir paralı asker olması kaçınılmazdı. Olaylar her zaman insanların bir araya geldiği yerlerde olurdu ve bu olayları genellikle paralı askerler çözerdi.
Cale konuşmaya başladı.
“Bilgi ağları harika olmalı.”
Bud İllis başını salladı.
“Paralı askerler, ister yeraltı dünyasında ister parlak normal dünyada olsun, koşullar yeterince iyi olduğu sürece işleri kabul eder.”
İyi ya da kötü, paralı askerlerin umurlarında değildi.
Sadece kendi kurallarına göre hareket ederdiler.
Bazı açılardan, ‘iş için en iyisi’ olana göre hareket ederdiler.
“Bu yüzden bilgi önemlidir. Bu özellikle, bilgi güçlü bireyler hakkında ise, geçerlidir.”
Paralı Asker Kralı konuşmaya devam ederken Ron’a baktı.
“İşte bu yüzden Paralı Askerler Loncası güçlü kişiler hakkında kayıtlara sahip. Biz buna ‘rehber’ diyoruz. Doğal olarak Reis Ron Molan-nim hakkında bilgi içeriyor.”
Yüz, isim, doğum bilgisi vs. paralı askerler her yerden, güçlü kişiler hakkında en önemsiz bilgileri bile toplayıp kayıt altına alırdılar.
Çünkü en çok hayatlarına değer veren paralı askerler, bu güçlü bireylerden kaçınmaya ihtiyaç duyuyorlardı.
Bu bilgi rehberi, güçlü bireylerin yanı sıra dünyanın geri kalanının Paralı Askerler Loncasından korkmasının nedeniydi.
“Muhtemelen en az on yıllık bir kayıt. Bu bilgilere dayanarak şu anki görünümümü tahmin edebileceğinizi düşünmemiştim.”
“Eh, çoğunlukla şans sayesinde oldu.”
Paralı Asker Kralı yanındaki büyücüye dirsek attı.
“…Hey.”
Bud, parlak bir gülümsemeyle konuşmaya devam ederken büyücünün kızgın sesini duymazdan geldi.
“Bu arkadaşım beş haneden sağ kalanlardan biriydi.”
“…Beş hane mi?”
Ron’un sesi uzun zamandır ilk defa şok olmuş gibiydi.
Bakışları, cüppesi yüzünü örten büyücüye döndü. Cale de ona doğru döndü. O anda zihninde Raon’un sesini duydu.
– İnsan! Paralı Askerler Loncası şubesinin Lonca liderinin kasasını hatırlıyor musun?
‘Elbette hatırlıyorum.
Ondan çok para çaldık.’
– Sihirli kasayı hatırlıyor musun?
‘Evet……?’
– Bu büyücü, o kasayı yaratan kişiyle aynı hissi veriyor!
Her kişinin manası, Rosalyn’in manasının kırmızı, iki Ejderhanın manasının sırasıyla beyaz altın ve siyah olmasına benzer şekilde farklı bir his veriyordu.
– O büyücü muhtemelen o kasayı yaratan kişi! Onu gördüğüme çok sevindim! Onu selamlamak istiyorum!
‘…Onu selamlamak? Kaosa neden olmaya çalışıyorsun, değil mi?’
Cale, bakışlarını yavaşça büyücüden uzaklaştırdı. Paralı Askerler Loncasının şube liderinin odasını nasıl yok ettiğini ve bir kargaşaya neden olduğunu hatırladı.
– Sanırım onu daha sonra selamlayacağım! O büyülü kasayı en yüksek dereceli bir büyücü yapmış demek!
‘…Hayır, teşekkürler!’
Cale, Raon’un yorumlarını görmezden gelmeye başladı.
Büyücü başka tarafa bakmadan önce bir kez Ron’a doğru eğildi.
“…Unutmak istediğim bir geçmiş.”
Ron bunu duyduktan sonra hiçbir şey sormadı.
Kim olduğunu bilerek gelmeleri de onun için önemli değildi. Molan reisi, yeraltı dünyasında ünlü biriydi.
Olaydan bu yana bunca zaman geçtikten sonra kimsenin hatırlamadığı yaşlı bir adam olsa bile durum buydu.
Paralı Asker Kralı yeniden konuşmanın merkezi oldu.
“Leeb-An Şehrinin yeraltı dünyası ile Paralı Askerler Loncası arasındaki sorunların, bu hanın açıldığı sıralarda başladığını fark ettim. Bu yüzden araştırıyordum, sonra bam, aman tanrım! Yanımdaki bu arkadaş, senin yüzünü daha önce gördüğünü düşündüğünü söyledi, Reis Ron-nim!”
Bud Illis heyecan verici bir efsaneden bahsediyormuş gibi konuşuyordu.
“Bu arkadaşım çok zeki. Bu yüzden hemen rehbere bakmaya başladım. Ve sonra, kutsal bok*! Rehberin içine yüzü çizilmiş olan reis Ron Molan-nimin yaşlanınca tam olarak şu anda olduğunuz gibi görüneceğini düşündüm. Bu yüzden buraya geldik.”
Bud Illis gülümsemeye ve konuşmaya devam ederken Ron, Paralı Asker Kralının bakışlarından kaçınmadı.
“Molan hane halkının mı yoksa reis Ron Molan-nimin mi, Beyaz Yıldıza boyun eğmeye ve yeraltı dünyasında ve Paralı Askerler Loncasında bir kargaşa çıkarmaya, karar verdiğini anlamaya çalışıyordum.”
Ron’un yüzünde bir gülümseme belirdi.
‘Beyaz Yıldıza boyun eğmek mi? Ben? Ailemi ve karımı kaybetmiş benim gibi biri mi? Benim gibi hane halkının birer birer öldüğünü gören biri mi?’
“…Ne kadar komik bir küçük serseri.”
Saygılı ses tonu kayboldu ve Ron, Paralı Asker Kralına serseri demeye başladı. Genelde soğuk olan gözleri, içinde saklı olan ateşi yavaş yavaş ortaya çıkarmaya başlıyordu.
Bud Illis karşılık olarak başını eğdi.
“Özür dilerim. Buraya geldiğimde büyük bir hata yaptığımı anladım.”
Bud Illis hemen Ron’dan özür diledi. Daha sonra konuşmaya devam etti.
“Ancak, beş haneden biri gönüllü olarak boyun eğdi ve Arm’daki Beyaz Yıldıza hizmet etmeye gitti.”
“…Ne?”
Ron’un bundan haberi yoktu.
Beş suikastçı evinin de kendisininki gibi yok edildiğine veya katledildiğine inanmıştı.
“Benim ailemden bahsediyor.”
Cale’in bakışları, Paralı Asker Kralı ve Ron’dan uzaklaştı. Cüppeli büyücü konuşmaya devam ederken kimseye bakmıyordu.
“Poeff hanesi. İkinci komutan olan amcam adamlarını aldı ve Arm’a katıldı.”
Cale, bu büyücünün ailesinden tek kurtulan olduğunu hatırladı.
“Sonra amcamın grubu ve Arm’ın üyeleri Poeff evimizi katletti. Benden başka saklanan herkesi öldürdüler.”
Büyücü, ikinci komutana ‘amca’ diyordu.
“Annem, babam, kardeşlerim hepsi öldü.”
Poeff katledildi ama aynı zamanda katledilmedi.
Büyücü başka bir şey söylemedi. Ancak Arm’a, Beyaz Yıldıza ve amcasının halkına olan nefretini hissedebiliyorlardı.
Alanı kısa bir sessizlik kapladı.
Sessizliği bozan Cale oldu.
“Söylemen gerekenleri bitirmişe benzemiyorsun.”
Bud Illis’in yüzündeki gülümseme daha da genişledi.
Otuz yılı aşkın süredir yaşayan Bud, Cale’in kendisinden daha genç olduğunu biliyordu, ancak Cale’in saygısız ses tonuna aldırmadı.
Aksine, hemen cevap verdi.
“Beyaz Yıldızın beni neden öldürmek istediğini biliyor musun?”
“Bize az önce söylemedin mi?”
Cale karşılık verirken bir yudum alkol aldı.
“Beni öldürmek istiyor çünkü diğer insanların yeteneklerini söyleyebilen gücümden nefret ediyor ya da…”
Diğer insanların yeteneklerini söyleme gücü.
Bu çok tehlikeli ama arzu edilen bir güçtü. Cale’in düz bakışları Paralı Asker Kralına yöneldi.
“…Ya da kendisi için istiyor.”
Beyaz Yıldız ya bu güçten kurtulmak ya da onu sahiplenmek istiyordu.
Bud İllis konuşmaya devam etti.
“Antik bir güce sahibim.”
Cale’in gözleri bir an için bulutlandı.
Antik bir güce sahip olan ve Arm’dan gelmeyen biriyle ilk kez karşılaşıyordu.
Bu arada bir sorusu vardı.
Kısıtlamalar olsa bile diğer insanların yeteneklerini söyleyebilen bir güçtü ve çok detaylı değildi.
“Hangi elementi taşıyor?”
Cale daha sonra Hükmeden Aurasını düşündü.
Bu güç, herhangi bir özelliğin kapsamına girmiyordu. Bud Illis’in gücü buna benzer miydi?
Ancak, Paralı Asker Kralının gücünün bir özelliği vardı.
“Rüzgâr.”
‘Rüzgâr?
Rüzgârın gücü bu mu?’
Cale daha sonra kendi ‘Rüzgârın Sesi’ gücünü düşündü. Bud Illis, Cale düşünürken konuşmaya devam etti.
“Bir şeylerin kokusunu alabiliyorum.”
Burnunu buruştururken ifadesi karardı.
“Aynı zamanda bir şeyleri duyabiliyorum.”
Sert avuç içi kulaklarına değdi.
“Bir kişinin kokusunu, varlığını ve yeteneklerini az da olsa koklayabilir ve duyabilirim.”
Bud Illis, Cale’e baktı. Cale’in kokusu, varlığı ve yetenekleri.
“Bana rüzgârla birlikte ulaşıyorlar.”
O şeyleri görebilir ve koklayabilirdi.
Rüzgâra karışarak ona gelirdiler.
Bu yüzden yanılmıştı.
Beyaz Yıldız ve önündeki yeni arkadaşı birbirine benziyordu.
“Antik güçlere sahip insanlar, güçlerinin özelliği gibi kokarlar.”
Bud burnunun köprüsüne dokundu.
“Sen ve Beyaz Yıldız arasındaki, sonradan fark ettiğim en büyük ayrım neydi biliyor musun?”
“Neydi?”
Cale sakince sordu ve Bud Illis çabucak cevap verdi.
“Her birinizden diğerinde olmayan bir koku alıyorum.”
‘Her birimizde olup diğerinde olmayan bir şey mi?’
Cale gülümsemeye başladı.
Eruhaben ile göz teması kurdu.
Kadim Ejderha, Doğu kıtasına gelmeden önce Cale’e bir şey söylemişti.
‘Beyaz Yıldız tamamlanmadı.
Senin aksine, o p*ç bir element dengesine ulaşamadı.’
Doğanın elementleri.
Beyaz Yıldızın vücudunda bu elementlerin bir dengesi yoktu.
Cale konuşmaya başladı.
“Muhtemelen gökyüzünün kokusuna sahip değilim?”
“Doğru. Biliyordun demek.”
Bud Illis, Cale’in ona acele etmesini ve bilgiyi paylaşmasını söyleyen bakışlarını gördükten sonra hızla devam etti.
“Ama Beyaz Yıldızda sende olmayan bir koku var. Bu aynı zamanda, en hafif kokudur.”
‘En hafif koku?’
Cale, Hükmeden Aura dışındaki tüm antik güçlerini düşünmeye başladı.
Beyaz Yıldızın hem ateşi hem de suyu olduğunu biliyordu.
“Hangisi?”
“Toprak.”
‘…Toprak?
Süper Kaya mı?’
– Bana mı seslendin?
Korkunç Dev Arnavut Kaldırımının ciddi sesini duymazdan geldi.
“Beyaz Yıldızın toprak özelliği olan bir antik gücü varmış gibi görünmüyor. Tabii bu bilgi üç gün öncesine ait olduğundan şimdi nasıldır emin olamam.”
Gökyüzü ve yeryüzü.
Bunlar, Cale ve Beyaz Yıldızın sahip olduğu ya da sahip olmadığı güçlerdi.
Eruhaben ve Cale tekrar birbirlerine baktılar.
Antik güçler, farklı nitelikleri nedeniyle birbirleriyle çatışır.
Bu, bir kişinin vücudunda bir yüke neden olurken, beş özelliğin tümünü toplamak, bunların dengelenmesine yardımcı olmanın bir yoludur.
Gökyüzü özelliği, doğanın beş özelliğinden biri değildi.
Beyaz Yıldız.
Dengeye ulaşması için eksik olan halka, toprak özelliği olan bir antik güçtü.
“Her neyse, Beyaz Yıldız kim bilir ne zamandan beri gücüme göz koymuştur. Sanırım toprak niteliği olan bir gücü daha kolay bulabilmek için benim gücümü istiyor olabilir.”
Paralı Asker Kralı sakindi.
“Bu yüzden onu öldürmenin yollarını düşünürken açıkça ondan kaçıyorum.”
Gözleri artık gülmüyordu, endişe doluydu.
Tartışmanın bir noktasından beri hiç içmemişti.
“Çünkü Beyaz Yıldız hem yeraltı dünyasına hem de Paralı Askerler Loncasına hükmedemez. Bu, işlerin dengesini bozar.”
Yeraltı dünyası ve düzenli Doğu kıtası.
Paralı Askerler Loncası ikisinin ortasında duruyordu.
Eğer Arm yüzünden denge bozulursa, bu Doğu kıtasındaki birçok noktayı tehlikeye atacaktı.
“Ve sebepsiz bir yere paralı askerlerin feda edilmesine izin veremem.”
Bazı paralı askerler yalnız çalışmayı severken, diğerleri takım halinde hareket ederdi.
Güvendikleri ve güvenebilecekleri tek yer Paralı Askerler Loncasıydı. Paralı Asker Kralı, bu loncayı koruma sorumluluğuna sahipti.
“…Haaaa.”
Paralı Asker Kral şişeye doğru uzandı.
Bir yudum aldı çünkü içinin kaynadığını hissediyordu. Alkol almak bunu daha da kötüleştirebilirdi, ancak bu konuda hiçbir şey yapamazdı.
Alkol şişeden ağzına aktı.
“Arkadaş.”
Cale konuşmaya başladı.
“Adım Cale Henituse. Ben Batı kıtasının Roan Krallığındaki Henituse ailesinin çöp oğluyum.”
‘Ohhhh. Ben de bir çöpüm.’
Paralı Asker Kralı içki içerken cevap veremedi ve bunun yerine Cale’e devam etmesi için başıyla işaret etti. Cale konuşmaya devam etti.
“Sana iki teklifte bulunmayı planlıyorum.”
Cale’in Beyaz Yıldızı öldüreceğini söylediğini hatırlayan Bud, başını salladı.
Bu, Cale’e devam etmesi için verdiği işaretti.
Bud içmeye devam ederken Cale konuşmaya devam etti.
“Her şeyden önce, rehber.”
‘…Paralı Askerler Loncasının rehberi mi?’
“Bana rehberi göster.”
Cale daha sonra ekledi.
“Bana hepsini göster.”
Cale, rehberin tamamını görmek istiyordu.
Bud Illis ağzını şişeden çekti.
“…Rehber 1000 yıla yakın bir kayıt içeriyor.”
Bud, Cale’in yanıt olarak parlak bir şekilde gülümsediğini görebiliyordu.
Ancak aynı zamanda vahşi de görünüyordu.
Son derece vahşi görünüyordu.
“Ah.”
Bud başını çevirdi.
Siyah saçlı kılıç ustası bir şey fark etmiş gibi bir nefes çekti. Cale o anda zihninde Eruhaben’in sesini duydu.
– Sen akıllısın.
Cale aklından geçenleri paylaştı.
“Bud İllis.”
Paralı Asker Kralı, Cale’e baktı.
“Beyaz Yıldız.”
Beyaz Yıldız. O bir reenkarnatördü.
Pek çok hayat yaşamış birisiydi.
“Sanıyorum ki, o adamın tarihini öğrenmem gerekiyor.”
Reenkarnatör, Batı kıtasında veya Doğu kıtasında herhangi bir yerde doğmuş olabilirdi. Bu yüzden tüm hayatları boyunca hem Doğu kıtasına hem de Batı kıtasına gidebilmiş olmalıydı.
Aynı zamanda güçlü bir bireydi.
Cale, rehberde Beyaz Yıldız hakkında bir tür kayıt olduğundan emindi.
Tabii ki, yaşadığı 1000 yıla yakın bir süre içinde yaşadığı birçok hayatın her birinde muhtemelen farklı görünüyordu.
‘Zayıflık.’
Beyaz Yıldızın zayıf noktasını bulması gerekiyordu.
Rehbere bakacak ve Beyaz Yıldızın gizli geçmişini bulacaktı.
“…Ve ikinci?”
Paralı Asker Kralı alçak sesle sordu. Cale kendinden çok emin bir şekilde cevap verdi.
“Önündeki Ejderha-nimi kurtar.”
‘Ne?
Ejderhayı kurtarmak mı?’
Paralı Asker Kralın bakışları Eruhaben’e döndü.
Solgun görünen beyaz altın saçlı bir adamdı. Ancak, bu odadaki en güçlü kişi olduğunu söyleyen bir varlık yayıyordu.
Bud Illis, masada bazı dokunuşlar duyduktan sonra başını Ejderhadan çevirdi.
Cale, Bud’a kendisine bakmasını söylemeye çalışıyormuş gibi hafifçe masaya vuruyordu.
“Yaparsan, ben de barış içinde yaşaman için gereken her şeyi yapacağım.”
Öldürülmekten korkmadan yaşa.
“Arm’la da ben ilgileneceğim.”
Cale, hizmetçisi Ron’a baktı. Daha sonra geri döndü ve eklemeden önce Paralı Asker Kralına gülümsedi.
“Beyaz Yıldızdan da kurtulacağım.”
Paralı Asker Kralı, Beyaz Yıldızı düşündü.
Aynı zamanda Cale’e, Choi Han’a, Eruhaben’e ve Raon’un şu anda havada uçtuğunu varsaydığı boş yere baktı.
Böyle bir takımın bu dünyada var olması mümkün müydü?
Cale şarap kadehini yavaşça kaldırdı ve ağzına götürdü.
“Arkadaşım, benimle çalış.”
Paralı Asker Kralı, Cale’in şaraptan bir yudum alırken kıvrılan gözlerinin kenarlarının vahşi göründüğünü düşünüyordu.
“Hmm? Yaşamak istediğini söylemedin mi?”
Cale sessizce Bud’a fısıldadı.
– İnsan! Az önce Beyaz Yıldızdan bile daha kötü bir şekilde gülümsedin! Gerçekten harikasın! Bir dahaki sefere Beyaz Yıldıza böyle gülümseyelim!
Cale kaşlarını çatmaya başladı.
*Kutsal bok: ‘Holy shit’ kelimesinin direk çevirisi. Kulağa komik geldiği için türkçeleştirmemeyi tercih ettim =w=
———-
Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğimdir, eheh (=w=)