Yüzünde şeytani bir gülümseme olan biri aniden kaşlarını çatmaya başlasa, bu karşıdakine nasıl hissettirirdi?
Şu anda Cale tam olarak bunu yapıyordu.
Cale, Beyaz Yıldıza böyle gülümsemesi gerektiğini söyleyen Raon’u duyunca kaşlarını çattı, ancak Paralı Asker Kralı ve büyücü arkadaşının tek görebildiği, şeytani gülümsemenin kaşlarını çatmaya dönüşmesiydi.
‘Cale Henituse.’
Paralı Asker Kralı Bud Illis, bu ismi daha önce duyduğunu düşündü.
Bir dürtme hissettikten sonra başını çevirdi ve büyücünün başlığını gördü.
– Sonra konuşalım.
‘Konuşmak?’
– Cale Henituse. Bu ismi daha önce duymuştum. Batı kıtası raporunda gördüm sanırım.
Veliaht Prens Alberu’nun Doğu kıtası hakkında nasıl bilgi sahibi olduğu gibi, Doğu kıtası da Batı kıtası hakkında bilgi sahibiydi.
Bud Illis, Cale Henituse’a dönmeden önce arkadaşına başını salladı. Daha sonra irkildi.
“…Sarhoş musun?”
Cale’in yüzü kıpkırmızıydı.
“Sadece birkaç bardak şarap içtiğini sanıyordum?”
Cale’in yüzü çoğu olgun elmadan daha kırmızıydı.
– İnsan! Paralı Asker Kralı hayal kırıklığına uğramış görünüyor!
‘…Bu çılgın alkolik.’
Cale, aniden omuzlarını çöken Paralı Asker Kralına durumu açıkladı.
“Yüzüm hep böyle oluyor.”
“Ah! Gerçekten mi? Yani senden gelen alkoliklik kokusu konusunda yanılmamışım.”
‘…Aigoo…’
Cale, Paralı Asker Kralının yüzünün hemen nasıl normale döndüğüne şaşırmadan önce, Bud Illis’in yanıtıyla içten içe alay etti.
‘O gerçekten deli. Bu adam çılgın Clopeh seviyesinde.’
Ancak, Cale’in ne düşündüğünü bilmesinin hiçbir yolu olmayan Bud Illis konuşmaya devam etti.
“İnanmıyorum.”
Bud’ın hangi kısma inanmadığını sormasına gerek yoktu. Cale konuşmaya başladı.
“Bana ya da tekliflerimin gerçekliğine inanmıyorsun.”
“Evet.”
Bud Illis hayatını ve Paralı Askerler Loncasının geleceğini, bir kılıç ustası, iki Ejderha ve teklifte bulunanın birden fazla antik güce sahip olmasına rağmen kolayca teslim edemezdi.
Bu bariz bir tepkiydi.
Cale bu yüzden basit bir yanıt verdi.
“Bana inanmanı sağlayacağım.”
Sadece Bud’ı ikna etmesi gerekiyordu.
“Nasıl?”
Bud, Cale’in sorusuna yanıt veren sakin çıkan sesini duyabiliyordu.
“Günün sonunda sana bir şey teslim edecek birini bulacağım. Bir göz at.”
Cale, elini grubun geri kalanına doğrulttu.
“O zaman bileceksin.”
Cale kendinden emin görünüyordu.
Reenkarnatör, Beyaz Yıldız. Bu varoluş inanılmaz derecede güçlüydü, ancak her birinin sadece bir hayatı olan grubu da güçlüydü.
“Ne kadar harika ve güçlü olduğumuzu anlayacaksın.”
Cale, grubunun güçlü olduğundan emindi.
Beyaz Yıldız güçlenen tek kişi değildi.
“Onu arkasından vurmalıyım.”
Vahşi Kim Rok Soo.
Arka destek ekibinin bir parçasıydı ve öncü keşif takımını ve arka destek takımını birleştiren bir takım lideri olan ilk zihinsel destek ekibi üyesiydi.
Aslında Kim Rok Soo olan Cale Henituse, geleceği yavaş yavaş, tek tek çizmeye başladı.
Beyaz Yıldız, antik güçleriyle henüz bir dengeye sahip değildi.
Zafer için kesinlikle yeterince şansları vardı.
* * *
“…Haaaa.”
Paralı Asker Kralı ile yemek yedikten sonra odasına dönen Cale, iç çekti.
“Biz harika ve güçlüyüz!”
“Biz harika ve güçlüyüz!”
“Harika ve güçlü!”
Raon, On ve Hong. Ortalama dokuz yaşındaki çocuklar birbiri ardına bağırdı. Hepsi çok heyecanlı görünüyordu. Cale kaşlarını çatmaya başladı.
‘O zaman bileceksin. Bizim ne kadar harika ve güçlü olduğumuzu bileceksin.’
Ortalama dokuz yaşındaki çocuklar onun Paralı Asker Kralına söylediklerini gerçekten beğenmişe benziyorlardı. Üçü bunu defalarca tekrarlarken birbirleriyle oynuyorlardı.
“…Haaaa.”
Ancak Cale’in iç çekmesinin tek nedeni bu değildi.
Hep böyle şeyler yaptıkları için çocukların hareketlerini umursamıyordu.
“Genç efendi-nim.”
İyi huylu ve nazik bir ses duydu. Cale, yüzünde düz bir ifadeyle elindeki eşyayı Ron’a verdi.
‘Bunu şahsen başka birine devredeceğimi düşünmemiştim.’
Cale, Ron’un elindeki eşyaya yüzünde tuhaf bir ifadeyle bakıyordu.
Paralı Asker Kralı Bud Illis’e teslim edilecek olan eşyaydı.
“İnsan!”
Raon ona yaklaştı ve bağırmaya başladı.
“Merak etme! Rosalyn çok net bir kayıt aldı! Kimin kim olduğunu açıkça söyleyebilecek!”
Bu küre, Rosalyn ve Clopeh’in şimdiye kadar savaşları sırasında kaydettiği görüntülerin bir kısmını içeriyordu.
Ron’un elindeki nesnenin kimliği buydu.
“…Endişelendiğim şey bu değil ki-…Boş ver.”
Cale, söyleyeceklerini söylememeye karar verdi. Ayağa kalktı ve Paralı Asker Kralına doğru giden Ron’un arkasından gitti. Ron şaşkın bir ifadeyle Cale’e baktı.
“Benimle mi geleceksiniz genç efendi-nim?”
Cale, sesi her zamankinden daha iyi huylu olan Ron’u duyduktan sonra refleks olarak başını salladı.
“Hayır. Ben başka bir yere gidiyorum.”
“Öyle mi?”
Cale, Ron’la birlikte odadan çıktı. Cale başka bir yere doğru yürümeye başlarken Ron, Paralı Asker Kralının odasına yöneldi.
– İnsan, seninle geliyorum!
“Mİyaaaaav!”
“Miyav!”
Cale’i ortalama dokuz yaşındaki çocuklar takip etti.
Cale, biraz önce Ron ile yaptığı konuşmayı hatırlayarak yürümeye devam etti.
‘Nerede?’
‘Mutfağın arka kapısına yakın olmalı.’
Cale, hanın mutfağının arka kapısına doğru yürüyordu. Oraya vardığında arka kapının yanındaki evyede bulaşık yıkayan birini gördü.
Belki Cale’in ayak sesleri birbirine çarpan tabakların sesinde boğulmuştu. Bulaşıkları yıkayan kişi başını kaldırmadı ve Cale yaklaşırken bulaşıkları yıkamaya odaklanmaya devam etti.
Cale’in ifadesi yavaşça soğudu.
Konuşmaya başlamadan önce yeterince yaklaştı.
“Bir süre oldu.”
Bulaşık yıkayan kişi hareket etmeyi bıraktı.
Ejderha meleziydi.
Başını kaldırdı. Cale, Ejderha melezinin solgun yüzünü görebiliyordu.
Eruhaben’in büyüsüyle boyanmış saçları artık kırmızıydı.
Ejderha melezi yavaş yavaş konuşmaya başladı.
“Uzun zaman, ugh.”
Birden ağzından kısa bir inilti çıktı.
Cale, Ejderha melezinin elini kalbinin üzerinde sıkıştırdığını görebiliyordu.
Cale yaklaşırken görmüştü.
Ejderha melezinin bulaşıkları yıkayan elleri hafifçe titriyordu.
Gölgede olmasına rağmen yüzü ter içindeydi.
Ejderha melezinin kalbi birkaç saniyede bir ona ciddi acı veriyordu.
Yavaş yavaş acılı bir ölümle ölüyordu.
“Huuuuuuu.”
Ejderha melezi tekrar Cale’e bakmadan önce derin bir nefes verdi ve konuşmaya devam etti.
“Uzun zamandır görüşemedik.”
Sonra tekrar baktı ve bulaşıkları yıkamaya geri döndü.
Cale o anda zihninde Raon’un sesini duydu.
– İnsan! Garip ama Ejderha melezi için üzülüyorum!
‘Bilmiyorum.’
Cale, Raon’a cevap vermek yerine çömeldi ve temiz bulaşıklara baktı.
“Eğleniyor musun?”
Cale’in sakin sesi küçük alanda yankılandı.
Bu sözleri duyduktan sonra birileri Cale’in kavga çıkarmaya çalıştığını düşünebilirdi ancak Cale bunu söylerken çok sakindi.
Ejderha melezi karşılık verirken tabaklara bakmaya devam etti.
“Dayanılabilir.”
Cale kıkırdadı.
Yaklaşırken, Ejderha melezinin acı çekmesine ek olarak başka bir şey daha görmüştü.
Ejderha melezinin temiz yığına bir tabak koyarken yüzünde nasıl küçük bir gülümseme olduğunu görmüştü.
Cale, Ejderha melezine başka bir şey söylemeden önce bir kez daha kıkırdadı.
“Beyaz Yıldıza karşı savaştık.”
“…Duydum.”
Konuşma yavaşça ileri geri devam etti.
“O çok güçlüydü.”
“…O çok güçlü.”
Cale, Beyaz Yıldız tarafından yaratılan Ejderha melezine baktı.
“Hatırlıyorsun, değil mi?”
Ejderha melezi soruyu duyduktan sonra Cale’e döndü.
Cale, melez Ejderhanın geçmişte yaptıkları konuşmayı hatırlayıp hatırlamadığını soruyordu.
Bu yılın başıydı.
Ejderha melezi, paylaştıkları konuşmayı hatırladı. Cale, Arm’ın üssünün yerini sormuştu. Ona, bir de emir vermişti.
‘Biraz dinlen ve seninle tekrar görüştüğümüzde, Arm’a saldıracağız.’
Arm’a saldırmak.
Ejderha melezi, Cale’in bundan sonra söylediklerini de hatırladı.
‘Ne yapmak istiyorsan onu yap. Tabii ki gözetim altında olacak. Tam bir özgürlüğe sahip olmayacaksın.
Ah ve bedava diye bir şey yoktur.
Acı içinde olduğunu biliyorum ama yine de burada çalışabilirsin.
Hiçbir şey bedava değildir.
Sen de bir yetişkinsin, yemeklerini ödemen gerekiyor.’
Ejderha melezi yavaş yavaş konuşmaya başladı. Günler geçtikçe daha da kötüleşen acıya alışık olmadığı için dudakları titriyordu.
Ancak cevap verirken sesi sakindi.
“Evet, ben hatırlıyorum.”
Sonra eklemeden önce bir an tereddüt etti.
“…Bence her şeyi ortaya koyup, son bir kez savaşmak için iyi bir yer.”
Her şeyin ortaya koyulduğu son bir savaş alanı. Cale cevap vermeden önce bir an durakladı.
“Kendinden mi bahsediyorsun?”
“Evet.”
Ejderha melezi başını eğdi ve bulaşıkları yıkamaya geri döndü.
Cale de başka bir şey sormadı. Arkasını döndü ve ilerlemeye başladı.
– İnsan! Biraz Ejderha melezini izleyebilir miyim?
“Miyaaav.”
“Miyav.”
Cale yavaşça başını salladı.
Bu arka bahçe alanına bağlanan mutfağın arka kapısına baktı. Ortalama dokuz yaşındaki çocukların Ejderha meleziyle konuştuklarını duyabiliyordu ama dönüp bakmadı.
Öte yandan, o sırada başka bir şeye bakan insanlar vardı ve bundan gözlerini alamıyorlardı.
“…Bu.”
Paralı Asker Kralı Bud Illis’ti. Bud, kürenin içinde kaydedilen görüntülere bakarken şokunu gizleyemedi.
Sırtında bir ürperti hissedebiliyordu.
Görüntüleri birkaç kez izledi.
Cale’in yasak büyüye karşı savaşan grubunu izledi.
Ayrıca onları Beyaz Yıldıza karşı savaşırken de gördü.
“Beyaz Yıldızın bu kadar güçlü olmasını hiç beklemiyordum.”
Poeff hanesinden büyücü iki eliyle yüzünü ovuşturdu.
Beyaz Yıldızın geçmişte yalnızca tahmin edebildiği gerçek gücü, onu korkutuyordu. Ancak, böylesine güçlü bir rakibe karşı kazanan insanlar da hayallerinin ötesindeydi ve bu Paralı Asker Kralının gözlerini görüntülerden alamamasına neden oldu.
” …Reis-nim.”
Bud Illis başını çevirdi.
Bir kanepede oturan ve ona soğuk gözlerle bakan Ron Molan’ı görebiliyordu. Ron konuşmaya başladı.
“Görüntülerin hiçbiri uydurma değil.”
Ron Molan.
Paralı Askerler Loncasının rehberinde hâlâ onun hakkında bilgi vardı.
Çok saygı duyulan bir suikastçıydı.
“İyi düşün.”
Ron, Paralı Asker Kralı ve büyücüden uzaklaşırken bu tavsiyeyi verdi. Kapıya yönelirken Bud’un sesini duydu.
“Reis-nim.”
Bud Illis temkinli bir şekilde sormaya başladı.
“Evinizin adını Doğu kıtasında yeniden yaymayı planlıyor musunuz?”
Bud, Ron’un sorusunu duyduktan sonra arkasını döndüğünü görebiliyordu.
Ron’un yüzünü tekrar gördükten sonra kendini tutamadı.
Ron’un dudaklarının kenarları kıvrılmıştı.
Her zamanki nazik gülümsemesinden çok uzak, soğuk bir gülümsemeydi.
“Sadece kendi hayatına odaklan. Bana benimkini sormana gerek yok.”
Rehberde soğuk olarak nitelendirilen Molan reisi için uygun bir cevaptı.
Bud Illis, kapıdan çıkan Ron’u artık göremeyince, Cale’in söylediklerini hatırladı.
Bu dobra ama kendinden emin tonun, Cale Henituse’nin doğal tonu olup olmadığını bilmiyordu. Ancak, Cale’in ses tonunda güven ve gurur olduğunu ilk kez duymuştu.
‘O zaman bileceksin. Bizim ne kadar harika ve güçlü olduğumuzu bileceksin.’
Paralı Asker Kralı Bud Illis gözlerini kapadı.
Ron’un tavsiye ettiği gibi, hayatını ve Paralı Askerler Loncasının geleceğini düşünmenin zamanı gelmişti.
* * *
Ertesi sabah erken.
Cale, grubunun geri kalanıyla birlikte Paralı Asker Kralı Bud Illis ile görüştü.
“Teklifini kabul ediyorum.”
Cale yumruğunu hafifçe sıktı ve ardından Bud’un yanıtını duyduktan sonra hızla açtı.
“O zaman hemen başlayalım.”
Cale hemen başlamak istiyordu. Konuşmaya devam ederken yanındaki solgun Eruhaben’e bakmadı.
“Önce ikincisinden başlamak istiyorum.”
Paralı Asker Kral, Cale’in ikinci teklifinin “Ejderhayı kurtarmak” olduğunu hatırladı ve başını salladı.
“Anladım.”
Görüntülerde görmüştü. Önündeki Ejderha, Beyaz Yıldıza karşı savaşırken yaralanmıştı.
Daha fazla açıklamaya gerek yoktu.
Ancak konuşulması gereken bir şey vardı. Paralı Asker Kralın soğuk bakışları Cale’e yöneldi.
“Doğu kıtasında oldukça ünlüsün dostum. Oldukça yetenekli olduğunu söylüyorlar.”
Dün gece pek çok şey düşünmüştü.
Paralı Asker Kralı Bud Illis doğal olarak Cale Henituse hakkında bilgiler aramıştı. Küredeki görüntülere güvenemezdi.
Soruşturması ona Cale Henituse’nin yetenekli bir insan olduğunu söylüyordu.
“Bir yerden iyileştirici gücüm olduğunu duydun sanırım?”
Cale, başını sallarken Adin ile astının yaptığı konuşmayı düşündü.
“Evet.”
Bud gülümsemeye başladı. Göğüs cebinden küçük bir şişe alkol çıkardı ve içmeye başladı.
‘…O p*ç kurusu nereden bir şişe çıkardı? Uzaysal cep çantasında alkol mü taşıyor?’
Bud şişeyi bitirdi ve Cale ona inanamayarak bakarken konuşmaya başladı.
“Ama doğru bilgiye sahipmişsin gibi görünmüyor.”
‘…Ne?’
“İyileştirme gücüm yok.”
Cale, Adin’in söylediklerini hatırladı.
‘Beyaz Yıldız-nim Paralı Askerler Loncasını ele geçirdiğinde onun gücü alabilirim. O zaman tam bir vücuda sahip olacağım.’
Şimdi bunu düşününce, İmparatorluk Prensi Adin asla iyileştirici gücün antik bir güç olduğunu söylememişti. Ne tür bir güç olduğundan hiç bahsetmemişti.
“…O zaman?”
“Ben sadece bu gücün olması gereken yere giden yolu biliyorum.”
Cale gülümsemeye başladı.
“O zaman gidip onu almalıyız.”
“Doğru. Arkadaşım akıllı. Evet, sadece bunu yapmamız gerekiyor. Yine de…”
Bud Illis’in gözlüğünün arkasındaki gözleri Cale’e baktı.
Cale’in grup üyelerinin her birine tek tek göz attı.
Ron, Choi Han, Beacrox, Eruhaben, On, Hong ve hatta görünmez Raon’un olması gerektiği yer.
Tekrar konuşmaya başlamadan önce hepsini işaret etti.
“Bu beyefendi, şu beyefendi, bu Kedi çocukları ve hatta görünmez Ejderha-nim.”
Bud Illis ciddi görünüyordu.
“Hiçbiri gelemez. Yolu bilseler bile o gücü elde edemezler. Kesinlikle alamayacaklardır.”
Choi Han irkildi.
Bu güç onun bile elde edemeyeceği bir şey miydi?
Choi Han, Paralı Asker Kralının şimdi gösterdiği yere baktı.
Cale’i işaret ediyordu.
“Ama sen alabilirsin.”
Sonra elini indirdi ve konuşmaya devam etti.
“Ve ben alabilirim.”
Cale, kendisinin ve Paralı Asker Kralının ortak noktalarını düşünmeye başladı.
“Rüzgâr özellikli bir antik güce mi ihtiyaç var?”
“Evet.”
Canlandırıcı ama sert bir tepkiydi.
Paralı Asker Kralının bildiği iyileştirici güç. Onu elde etmek için bir rüzgâr özelliği olan antik güce sahip olmanız gerekiyordu.
Sessiz kalan Kadim Ejderha konuşmaya başladı.
“Bu iyileştirici güç ne tür bir güç?”
Ne tür bir güç sadece rüzgâr özelliği olan antik güçlere sahip insanlar tarafından elde edilebilirdi?
Bud karşılık verdi.
“Antik bir eser.”
‘Antik eser mi?’
“Batı kıtasından gelen antik bir eser olduğu söyleniyor.”
Boom!
Cale’in kalbi aniden çılgınca atmaya başladı.
“Hah!”
Cale göğsünü kavradı ve derin bir nefes aldı.
– Zayıf insan!
“Miyav?”
“Cale-nim!”
Diğerlerinin onu çağırdığını duyabiliyordu. Ancak Cale çabucak toparlandı ve iyi olduğunu söylemek için elini salladı.
Beyninde bir ses duydu.
– Buldum.
‘…Buldun mu? Ne buldun?’
Bu Rüzgârın Sesiydi. Bir zamanlar Rüzgârın Sesi gücüne sahip olan hırsızın sesini duydu.
Son derece heyecanlı olan boğuk bir sesti.
– Sonunda buldum.
‘…O antik eser hırsıza mı aitti?’
Cale, hırsızın daha da heyecanlanmaya başladığını hissettikten sonra hızla konuşmaya başladı.
“Antik eser nerede bulunuyor?”
Bud Illis karşılık verdi.
“Ada.”
‘Ada?’
“Doğu kıtasının okyanusunun bir tarafında yalnız bir ada.”
Bud Illis’in ifadesi sertleşti.
“Bu Rüzgâr Adası, giren her şeyi parçalayan on binlerce keskin rüzgâra akımına sahip.”
Hiçbir canlının giremeyeceği bir yerdi.
Rüzgâr ölümün bıçakları olmuş ve yaklaşan tüm canlıları öldürmüştü.
“Antik eser o adanın derinliklerinde bulunuyor.”
Paralı Asker Kral Bud Illis o antik eseri sadece bir kez kullanmıştı.
Onu yanına alıp çıkarmaya çalışmıştı ama ölümcül rüzgârın saldırısına uğradıktan sonra onu geride bırakmaktan başka seçeneği yoktu.
“Yalnızca o antik eser Ejderha-nim gibi birini kurtarmak için işe yarar.”
Cale, Bud’ın ağır sesi durumu açıklarken hırsızın alçak ama heyecanlı sesini duydu.
– Topacın kırbacı.*
‘Topacın kırbacı mı?
Topacı döndürmek için kullanılan şey mi?’
– Kırbacım o adada.
Cale, Rüzgârın Sesini kazandığında gördüğü eşyayı hatırladı.
Bir topaçtı.
Büyük kayanın altına bir topaç sıkışmıştı.
Rüzgârın Sesinin sahibi, Ubarr bölgesinin sahil köyü halkı tarafından ilahi bir eşyayı çaldığı söylenen hırsız.
İlahi bir eşya çalmamıştı. Sadece bir tapınaktan bir eşya çalmıştı.
Cale, durmadan dönüp tüm bu girdapları yaratan topacı düşündü.
Topacın kırbacı ve topaç.
Bud Illis’in sesini tekrar duydu.
“Rüzgâr Adası. İnsanlar buraya Rüzgâr Bıçaklarının Mezarı da diyor. Orası bir ölüm tuzağı.”
Rüzgâr bıçaklarının her şeyi öldürdüğü ve orayı ölenlerin mezarlarına çevirdikleri adaydı.
Hırsızın gücü olan antik eser o adadaydı.
“Ve o ada, rüzgâr özelliğine sahip antik gücü olan yalnızca bir kişinin içeri girmesine izin veriyor.”
Bud Illis yüzünde ağır bir ifadeyle konuşmayı bitirdiğinde Choi Han, Eruhaben, Raon ve diğerleri Cale’e döndü.
“O zaman ben gidip alabilirim.”
Gülümseyen bir Cale görebiliyorlardı.
*Topacın ipi: Tam İngilizcesi Top’s Whip ve whip kelimesini burada kırbaç anlamında kullandıkları için böyle yazıyorum. Mantıksız geliyor olabilir kusura bakmayın! Nasıl bir nesne olduğunu görmek için linke gidebilirsiniz, https://museum.wales/media/8980/thumb_480/whip-and-top.jpg
———-
Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğimdir, eheh (=w=)