“…Ona ulaşamıyorum bile.” Şu anda veliaht prens Alberu ile temas kuramıyordu. Cale’in aramalarından bilerek kaçınmıyordu. Sadece hattının meşgul olduğu söylenip duruyordu. ‘Ne halt ediyor ki görüntülü iletişim cihazı sürekli meşgul?’ Continue Reading →

Cale’in kara kitaptaki bakışları Mary ve Obante’ye döndü. Mary konuşmaya başladı. “…Acıktım, hayır, güçlenmek istiyorum.” Cale’in buna verebileceği tek bir yanıt vardı. “Başla o zaman.” Gidip bir şeyleri arındırmanın zamanı Continue Reading →

Cale descendit du carrosse une fois arrivé au village de Harris, le village le plus proche de la Forêt des Ténèbres. Ses pensées une fois arrivé sur place furent simples. Continue Reading →

“…Nasıl istersem mi?” Cale, normal sakinliğine dönen GPS benzeri sese başını salladı. “Evet. Hepsini al ya da başkalarıyla paylaş umurumda değil. Ne istersen onu yap.” Mary, Cale ile ağaç gövdeleri Continue Reading →

Böyle mutlu bir şekilde gülmek güzeldi. Cale, Rosalyn’in kendisi gibi yüksek sesle güldüğünü, Eruhaben’in kıkırdadığını ve diğer herkesin kafası karışmış göründüğünü gördükten sonra gülmeye devam etti. “Hahahaha- ha!” Aniden durmadan Continue Reading →

Sessizlik çöktü. Bunun nedeni, Adin’in onun ellerinden ölmeden önce ölmesinin yazık olacağını söylediğinde Cale’in çok kötü görünmesiydi. Ancak bu sessizlik kısa sürede bozuldu. – Ha, hahaha- Görüntülü iletişim cihazından kahkahalar Continue Reading →

Ron bólintott Cale szavaira, de hozzátett valamit, mielőtt távozott volna. – Értettem. Erről jut eszembe, ifjú mester, emlékszik rá, hogy holnapután meg kell látogatnia a palotát, igaz? Mielőtt a király Continue Reading →

Cale açık avucunu bir yumruk olacak şekilde sıktı. Bunu yaparken siyah bir ağaç gövdesi hava aracının alt kısmında daha da derine battı. “Hayır, bu olamaz!” Sorumlu simyacının elleri titriyordu. Dudaklarını Continue Reading →