Kara Elflerin hepsi Ölüm Diyarına doğru yola çıktı.
“Ha?”
İzleyen vatandaşların gözleri kocaman açıldı. Çünkü onlara buraya gelmelerini söyleyen insanlar ayrılıp başka yerlere gidiyorlardı.
Gashan ve Cale bu grubun merkezinde yer aldığı için durum daha da şok ediciydi.
“…Bu insanlar olmadan mı kaçıyorlar? Cale Henituse insanları geride mi bırakıyor?”
Beyaz Yıldızın gözleri onları izlerken hafifçe kaşlarını çattı.
Bu genç Ejderhanın kalkanına rağmen Cale kaçarsa vatandaşları ve şövalyeleri koruyan güçlerin azalacağı açıktı. Vatandaşlar da aynı şeyleri hissettiklerinden korkmaya başladılar.
“B, bizi kim koruyacak?”
“Neden bizi bir kenara atıyor?”
O andaydı.
Sırtında Cale olan Gashan’ı takip eden Kara Elflerden biri, meydana bakıp konuşmaya başlarken tereddüt etti.
“Onları orada böyle bırakmak doğru mu? Lordun Şatosundaki yasak büyücüleri yakalamadık ve geride kalan düşmanların icabına da bakmadık.”
Başka bir kişi onlara yaklaştı ve soruyu sorduktan sonra cevap verdi.
“Elimizden gelen her şeyi yaptık.”
“Tasha-nim.”
Kara Elf Tasha, Kara Elf savaşçısıyla konuşmadan önce meydana ve Lordun Şatosuna soğuk bir bakışla baktı.
“Onlar için daha ne yapabiliriz?”
Kara Elf savaşçısı söyleyecek söz bulamıyordu. Ayrıca Tasha’nın çok soğuk konuştuğunu hissetti. Yeraltı Şehri ve Roan Krallığı için her şeye liderlik eden birinin böyle davrandığını görmek farklıydı.
Tasha o savaşçıyla konuşmaya devam etti.
“Caro Krallığı vatandaşlarının kendi başlarına yapabilecekleri şeyleri bizim halletmemize gerek yok.”
“Affedersiniz?”
Caro Krallığı vatandaşlarının kendi başlarına yapabilecekleri şeylerle neyi kastetmişti?
Tasha bu soruya cevap vermek üzereydi. Ancak önce Cale yanıt verdi.
“Beyaz Yıldız ne kadar güçlü olursa olsun sayılara ve gerekçelere karşı kazanamaz.”
“Bununla ne demek istiyorsunu-”
“Bu, her şeyi bizim yapmamıza gerek olmadığı anlamına geliyor. Daha iyi iş çıkaracak birine bırakabiliriz. Caro Krallığı o kadar da zayıf bir yer değil.”
Kara Elf savaşçısı birden fazla yönden gelmeye başlayan sesleri duyduktan sonra irkildi.
Boooom- Bom- Boooom!
Davul sesleri Güney dışında her yönden geliyordu.
Hepsi Dubori bölgesine doğru gidiyordu.
Yakındaki bölgelerin Şövalye Tugayı, Kraliyet Şövalyeleri Tugayı ve askerler bölgeyi bir tsunami gibi çevreliyor ve ileri doğru yürüyorlardı.
Cale davulların vuruşunu dinledi ve Veliaht Prens Valentino’nun, Cale kaçmadan önce göz teması kurduklarında nasıl başını salladığını hatırladı.
‘Veliaht prens Valentino, Dubori bölgesindeki sorunları görmezden geldi.’
Pozisyonunun sarsılmasından endişe ettiği için aşırı vergiler nedeniyle bölge sakinlerinin kaçması sorununu görmezden gelmişti. Ancak bölge tehlikedeyken bizzat ortaya çıkmıştı.
Yeterli derecede insaniyete sahipti ve en azından asgari düzeyde sorumluluk duygusu hissedebiliyordu.
“Ha? Ha?”
Vatandaşlar davul sesini duyduktan sonra büzüştüler ve gümüş kalkan kaybolduğundaki endişelerini gizleyemediler.
Yüzbaşı Şövalye o anda sesini yükseltti.
“Herkes sakin olsun!”
Paaat. Pat!
O anda meydanın çevresinde parlak ışıklar belirmeye başladı. İnsanlar olanlar yüzünden daha da şok olurken, Şövalye Kaptanının sesi meydanda yankılandı.
“Kraliyet Büyücüleri geldi!”
Yüksek dereceli büyücüler ışınlanmış ve belirlenen koordinatlarda ortaya çıkmışlardı. Yüzbaşı veliaht prensin yanına gelerek selam verdi.
“Majesteleri! Bazı sihirli daireler yaratacağız! Yakında herkes gelecek!”
“Onları hızla yaratın! Meydanın üzerine de bir kalkan koyun!”
“Evet, majesteleri!”
Dubori bölgesinde bulunan mana bozma araçları artık yok edilmişti.
Büyücüler hızlanma büyüsüyle ışınlanmaya ya da koşmaya başladılar. Veliaht Prens Valentino yumruklarını sıktı.
‘Burası Caro Krallığı. Bu yüzden burayı kendimiz korumamız gerekiyor.’
Sakinler, meydanı çevreleyen, kılıçlarını çekmiş şövalyelerin yanı sıra, önceki güçlü kalkandan daha küçük ve daha zayıf kalkanlar oluşturup birleştiren büyücüleri de görebiliyorlardı.
Davullar yavaş yavaş yaklaşıyordu ve askerlerin bağırışlarını da duyabiliyorlardı. Vatandaşların korkuyla kıvrılmış bedenleri yavaş yavaş açılmaya başladı.
Baaaaaaam!
O anda Lordun Şatosundan bir patlama daha geldi.
“Lanet olsun! Yakalayın şunları!”
Ayı Kral Sayeru yasak büyücülere bir emir verdi. Ancak büyülerini gerektiği gibi yapamadılar.
Baaaaam! Bam!
Ateş Elementalinin ateşi ve Su Elementalinin su duvarı onların yolunu kapatıyordu. Kara Elflerden bazıları oradan fırladı ve kaçmaya başladı.
Az önce Tasha’yla birlikte ayrılmayanlar Kara Elflerdi. Hala Cale’in vatandaşları meydana toplanmasına yardım etme emirlerini yerine getiriyorlardı.
“Aaaa!”
“Tanrım-nim! Lütfen uyanın!”
Toza bulanan Lort, Lordun Şatosundan kaçmak için elinden geleni yapan bir şövalye tarafından destekleniyordu. Şövalyeler, büyücüler, hizmetkârlar ve yöneticilerin tümü, Elementallerin onlar için yok ettiği kapıdan acilen dışarı fırladılar.
Sayeru izlerken kaşlarını çatmaya başladı.
“Lanet olsun, Ellie!”
“Ah, neden bana seslenip duruyorsun?! Bileziğim mahvolduğu için şu anda hiçbir illüzyon yapamıyorum!”
İllüzyonist, kırık bilekliğine bakarken kaşlarını çatarak öfkeden kudurdu.
‘S*ktir.’
Sayeru olanları izlerken saçını tuttu.
‘Lordu illüzyonlarla kontrol edecek ve Caro Krallığının bizim tarafımızda olmasını sağlayacaktık!’
İllüzyonistin kaynağı yok edildiği için herhangi bir illüzyon yaratmak zordu. Üstelik Caro Krallığının merkezi güçleri ve yakındaki bölgelerin askerleri beklediklerinden daha erken gelmişti.
‘Veliaht prensin bu kadar çabuk buraya geleceğini, hayır bizzat buraya geleceğini kim beklerdi?’
Daha sonra bakışları havadaki altın saçlı adama yöneldi.
‘Bunun nedeni bu lanet Ejderha p*çi olmalı.’
Sayeru, İllüzyonisti bırakıp ziyafet salonundan koşarak çıkan Choi Han’ın mana bozma araçlarına yöneldiğini düşünmüştü. Bu yüzden acilen Lordun Şatosunun tepesine yönelmiş, ancak orada Eruhaben’le karşılaşmıştı.
‘Uzun zaman oldu.’
Ejderha bunu söylerken mana bozma araçlarına, kalenin çatısına ve Sayeru’ya saldırmıştı. Sayeru’nun Kara Elflerin anlaşmalı Elementallerinin birden fazla bariyer katmanı kullanarak bölge lordunu koruduklarını fark etmede gecikmesinin nedeni buydu.
“Buradaki işlerle sen ilgilen. Yeni bir kaynak falan mı oluşturacaksın ne yapacaksın umurumda değil.”
“Hey!”
İllüzyonist Elisneh’in bağırmasını görmezden geldi ve hızla uzaklaştı. Kara Elflere ve Cale’e bakıyordu.
“Hey!”
Elisneh, Sayeru’ya bağırırken irkildi.
Gak. Gak.
Kargaların gaklamasını duyabiliyordu. O anda yanına bir şey düştü.
“…Bunlar kahrolası-!”
Kargalar avladıkları fareleri İllüzyonistin çevresine bırakıyorlardı. Gözleri ve kulakları olan bu baygın fareler etrafına yığılmıştı. İllüzyonist o anda kargalardan biriyle göz teması kurdu.
Karga gagasını açtı.
“İyi bir avdı.”
Heybetli yaşlı adamın sesini duyduktan sonra Elisneh’nin parmak uçları öfkeden titriyordu.
“…Sen sadece sıradan bir şamansın!”
Karga sanki ona alay edermiş gibi gakladı ve uzaklaştı. Hareket ederken son bir şey söyledi.
“Bana, sadece bir illüzyon değil de gerçek umutsuzluğu görmek için beklemen gerektiğini söylemem söylendi.”
Karga uçup giderken gülen yaşlı adamın sesi kayboldu. Kızgın olan Elisneh tuhaf bir şeyin farkına vardı.
“…Kaçmıyorlar mıydı?”
O karganın sahibi, Kara Elfler ve liderleri Cale Henituse şu anda kaçmıyor muydu? Onların şehir surlarını geçerek batıya doğru ilerlediklerini ve Lordun
Şatosundan uzaklaştıklarını görebiliyordu.
Ama, umutsuzluk göstermek mi?
Aklı hızla bir sonuca vardı.
‘Kaçmıyorlar!’
Hızla etrafına baktı ve bir yasak büyücüye yaklaştı, ardından onu yakasından tutup bir emir verdi.
“Bana şu an uçuş büyüsü yap! Ya öyle yap ya da hemen Sayeru ya da Beyaz Yıldız ile iletişime geç!”
Onlara haber vermesi gerekiyordu.
Onlara o p*çlerin kaçmadığını söylemesi gerekiyordu.
* * *
Tasha o anda Cale’e bir soru soruyordu.
“Ne kadar koşmamız gerekiyor?”
Cale, Gashan’ın omuzlarını tuttu ve Gashan yürümeyi bıraktı. Tasha da durdu ve tekrar sordu. Bakışları bir anlığına gökyüzüne yöneldi.
“Lordun Şatosuna giden diğer Kara Elfler görevlerini tamamlayacak ve yakında bizimle yeniden bir araya gelecekler. Peki neden kaçan sadece biz oluyoruz?”
Cale’in gülümsemeye başladığını görebiliyordu.
“Tabii ki sadece biz kaçıyoruz.”
Gashan dışında yalnızca Kara Elfler Elementallerinden gelen mesajı duyabilirdi. Cale’in ‘koş’ dediğini duymayan pek çok kişi vardı. Cale, Tasha’ya metanetli
bir şekilde yanıt verdi; Tasha, kaçan tek kişilerin onlar olmasını garip bulup ileriye baktı.
Artık batı şehir duvarının tepesindeydiler. Cale oraya vardığında konuşmak için ağzını açtı.
– İnsan! Sen ve Kara Elfler neden kaçıyorsunuz? Doğu kıtasına gitmeden önce bana yapmamı söylediğin şeyi yaptım!
Bölgeye doğru uçan siyah cübbeli kadın ve kaçan grup, şimdi şehir duvarının üzerinde süzülerek Gashan’ın sırtındaki Cale’e bakıyordu.
“Mary.”
Siyah cübbe eğilirken hafifçe hareket etti.
“Beni yanına al.”
Ejderha başını eğdi. Cale siyah kemiklerin üzerine yürüdü. Mary’nin elini tuttu ve dik durdu.
Daha sonra Kara Elflere bir emir verdi.
“Siz gidin ve hazırlanın. Orijinal planımızı takip edin.”
Çölde Beyaz Yıldızı Ölüm Diyarına bağlayan birçok şey vardı.
Yeraltı Şehrinin insanları çöl boyunca büyük tuzaklar kurmayı başarmıştılar çünkü burası kimsenin geçemediği ıssız bir bölgeydi.
“Bu süre zarfında Beyaz Yıldızın Ölüm Diyarına kaçmasını sağlayacağım.”
Tasha güldü ve Cale ile Mary’nin yanından geçti.
“Elbette. Sanırım bizim işimiz şu anda koşmak. Biz üzerimize düşeni yapmaya gideceğiz.”
“Ben de onlarla gideceğim. Arkamda seninle bir karga bırakacağım.”
Gashan da Tasha’nın arkasından gitti.
Cale sonunda ileriye baktı. Zihnindeki düşünceleri yavaş yavaş organize etti.
İllüzyonist, kaynağı yok edildiği için illüzyon gerçekleştiremezken, Caro Krallığının büyücüleri ve şövalyeleri vatandaşlarını koruyabilirdi.
Choi Han, Raon ve diğerleri özgürdü.
– Hadi dövüşelim!
Gökyüzü Yiyen Suyun sesini duydu.
– Artık hiçbir engel olmadan savaşabiliriz.
Mary’nin elinden siyah ağlar çıkmaya başladı.
Kara kemikten kanatlar Mary’nin kara manasıyla kaplandı.
“Gidelim mi?”
“Evet.”
Kara Kemik Ejderhası uçtu.
Cale ona baktı ve sıradan bir şekilde yorum yaptı.
“Güçlendin mi?”
“Elbette. Çok fazla ölü mana emdim.”
Mogoru İmparatorluğunun Kuzey, Güney, Doğu ve Batı Simyacı Kuleleri çevresindeki ölü mana depolama tesisleri. Bu yerlerden en fazla ölü manayı emen Mary, Beyaz Yıldızın kendisi için almak istediğini elde etmişti.
“O halde önce şunu engelle.”
“Anladım.”
Ejderha hızla havada uçtu.
Daha sonra çöktü.
“Ah! Bu p*ç!”
Mary’nin Kemik Ejderhanın kanat kemiklerini kaplayan siyah ağları büyük kanatlar oluşturmuştu. Ejderha kanatlarını çırptı ve ön pençeleriyle Sayeru’nun ışık oklarını yok etti. Cale aniden Choi Han’a daha önce söylediklerini hatırladı.
Roan Krallığındaki kutlama sırasındaydı. Terasta Choi Han’a planı açıklarken şunları söylemişti.
‘Beyaz Yıldız’ın sağ kolunu keseceğimi söylememiş miydim?’
Bu anıyı hatırladığında kendi kendine mırıldandı.
“Sanırım üç farklı sağ kolu yok edebilirim.”
Cale Ejderhanın tepesinden konuşmaya başlarken solgun Sayeru’ya baktı.
“Sen de öylesin, değil mi?”
Solgun ve zayıf Sayeru.
Kadim gücünü her kullandığında daha da solgunlaşıyordu.
“Senin plakan da benimki gibi zayıf, değil mi?”
“Seni p*ç!”
Sayeru, onlarca dönen ışık küresi yaratırken öfkeyle bağırmadan önce irkildi. Mary öne çıktı.
“Güç özelliklerimize dayalı olarak, savaşacak kişi ben olmalıyım.”
Cale mutlu bir şekilde sahneyi ona devretti. Daha sonra arkasını döndü ve konuşmak için ağzını açtı.
Ve Beyaz Yıldızla göz teması kurduğunda…
“Sen benimkini yok etmeden ben senin plakanı yok edeceğim.”
Choi Han, görünmez Raon ve Eruhaben, sanki Cale’in bunu söylemesini bekliyorlarmış gibi hızla Beyaz Yıldıza doğru hücum ettiler.
“Ha!”
Beyaz Yıldız, kılıcındaki ateşin gücünü artırmadan önce inanamayarak alay etti. Choi Han onunla göz teması kurdu ve Cale bağırırken gülümsedi.
‘Senin bana yaptığının aynısını ben de sana yapacağım.’
“O p*ç şu anda yalnız! Kadim güçlerini kullanması için ona herhangi bir fırsat vermeyin!”
Raon’un gece gökyüzünün kapladığı büyüsü her şeyin üstünden aşağı indi.
“Bu da ne?”
Sıkıca birbirine kenetlenmiş bir ağ Beyaz Yıldıza doğru düşmeye başladı. Bu tuzak genç Ejderhanın öfkesiyle doluydu.
Gece gökyüzü kadar geniş bir alana yayılan ağ, Beyaz Yıldızı bağlamaya başladı.
———-
Merhabalar, uzun bir aradan sonra tekrar buradayım. Sizi hayal kırıklığına uğrattıysam özür dilerim ve bundan sonra size güzel ve doğru çeviriler sunmak için sıkı çalışacağım. Elimden geldiğince günde en az 1 çeviri ya da daha fazlasını paylaşacağım. Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğim. Sevgiler ve saygılar.