‘Sadece ileriye bak. Sadece ileriye bakacağım.’
Avcı Bobe’un sırtına odaklanan Cale’in omuzları kıvrılmıştı.
‘Bunun beni büyülemek için kaybettiğim bir yakınımın sesi olacağını düşünmüştüm, peki neden bana öyle yapmıyor?’
Cale, Ron ya da Choi Han dışında bir şeyden bu kadar korkmamıştı. Şu anda korku içindeydi.
‘Bu çok tuhaf.’
Başını hızla geriye çevirdiği için yılanın kafasını ve tüm vücudunu görememişti ama bu koca yılanın kıpırdayan gövdesi Cale’in beklediğinden çok daha büyüktü.
Kırmızı pulların üzerindeki renk bile tuhaf bir şekilde parlaktı.
‘Ama sorun bu değil.’
Cale, yılanın kırmızı pullarından ya da büyük gövdesinden korkmuyordu. Ona baktığı anda korkuyu hissetmişti.
‘Neden öyle oldu?’
Cale daha önce hiç böyle bir şey hissetmediği için kaşlarını çatmaya başladı.
O anda Süper Kaya devreye girdi.
– Birisi büyülenecek. Birini büyüleyecek.
Sesi her zamankinden farklı olarak kendinden emin ve sertti.
‘Büyüleneceğimi mi söylüyorsun?’
– Hayır. Sen büyülenmeyeceksin. Kesinlikle hayır.
‘Ne? Ben büyülenmeyecek miyim? Neden?’
Ancak Süper Kaya, Cale’in sorusuna cevap vermedi. Bunun yerine hemen başka bir şey söyledi.
– O yılanın büyüsüne kapılan kişi ölür veya birini öldürmeye çalışır.
Sesinde zerre kadar bile tereddüt yoktu.
– Şu anda yanınızda bir sürü insan var ve her biri güçlü. Büyülenen kişiyi öldürteceğini biliyor o kurnaz yılan. Daha fazla ölüme yol açmayı böyle sağlıyor. Büyülenen kişiyi kana susatıyor.
‘Fantastik romanlarda ortaya çıkan lanetli bir güç veya eşya gibi mi?’
– …Bundan daha fazlası. Dikkatli ol.
‘Yılana dikkat mi edelim?’
– Hayır. Büyülenmiş müttefikinin kılıcına dikkat et.
Şşşttttttttttttttttttttttttttttttttttttt
Yılanın hareketiyle Süper Kayanın sesini aynı anda duyduğu an…
“Ah!”
Cale aniden vücudunun geri çekildiğini hissetti. Cale, omzunu çeken el onu sıkıca tutarken acı hissetti.
“Ne oldu? Nedir-”
Cale’in gözleri açıldı ve ağzını kapattı. Görünmez Raon’un arkasında, On ve Hong’u taşıyan Beacrox olmalıydı.
Ancak sıranın karmaşaya dönüştüğünü görebiliyordu.
“Hey!”
Paralı Asker Kralı Bud, Cale’e doğru bağırıyordu. Cale, kulak tıkaçları yüzünden duyamıyordu ama Bud’ın dudaklarının şekline bakarak durumu hemen anladı.
“Kahretsin, Beacrox, o p*ç!”
Cale, Bud’ın elini omzundan itti ve Beacrox’a doğru yöneldi.
“Ah, kahretsin!”
Bud, hızla Avcı Bobe’a doğru koşmadan önce kaşlarını çattı. Sisin içinde kaybolan Bobe’u yakalaması gerekiyordu.
Beacrox’a yaklaşan Cale, biri tarafından durduruldu. Choi Han’ın orada durduğunu görmek için başını çevirdi. Cale’e ‘güvende ol’ der gibi bir bakışla bakıyordu.
Ancak Cale, Beacrox’a doğru döndü.
– İnsan! Beacrox tuhaf davranıyor!
Raon’un, Cale’in kafasının içinde söylediği gibi Beacrox garipti, gruptan ayrılmış ve ormana giriyordu.
“…Anne……”
Yüzünde boş bir ifade vardı ve yürürken sadece anne kelimesini tekrarlıyordu. Cale bunu gördükten sonra emin oldu.
‘O büyülendi!’
Beacrox’un yılanın büyüsüne kapıldığından emindi.
Beacrox kucağındaki çocuklarla bu kadar aptalca hareketler yapacak biri değildi. Cale daha sonra başka bir şey gördü.
– İnsan! Beacrox orada hiçbir şey yokken neden o ormana gidiyor?
Hem Raon hem de Choi Han bunu fark etmemiş gibi görünüyordu.
Ama Cale bunu gördü. Aynı zamanda duydu.
Ding ding.
Bir zil duymuştu.
Büyük yılanın kuyruğunun ucunda, Beacrox’un yürüdüğü yönden biraz uzakta titreyen ve çınlayan küçük bir çan vardı.
Ding.
Beacrox zil her çaldığında bir adım atıyordu.
Cale anında kaşlarını çatmaya başladı.
‘Neden büyülenen kişi bu metanetli p*ç oldu?’
– On beş yıl sonra evine döndü ve orası annesinin vefat ettiği yerdi. Sevinçten, üzüntüden ya da memnuniyetten dolayı her zamankinden daha duygusal olması kaçınılmaz.
‘Kahretsin.’
Cale, Süper Kayanın cevabının doğru olduğunu düşünüyordu.
“…Anne.”
Çünkü Beacrox ormana doğru giderken annesine sesleniyordu. Cale, Beacrox’un buraya gelmeden önceki mevcut zihinsel durumunu değerlendirmeyi unuttuğunu fark etti ancak yine de bir şeyler yapması gerekiyordu.
Ding ding.
Beacrox zil sesini takip etmeye devam ederken On ve Hong onun kollarındaydı. Bu Cale’i daha da endişelendirmişti.
İki Kedi Yavrusu kaçmak için Beacrox’un kollarından çıkamazdı. Elden bir şey gelmezdi.
‘…O kırmızı!’
Beacrox aniden yön değiştirince ve Hong onun koluna ne kadar vurursa vursun oradan kurtulamayınca… Hong, Beacrox’un gittiği yönde kırmızı bir şey görmüştü.
“…Kırmızı-!”
Ancak farkında olmadan bağıran Hong, başını eğmek zorunda kalmadan önce onu tam olarak görememişti.
Hong biraz sonra yavaşça başını kaldırmıştı. Kız kardeşi On, gözleri sımsıkı kapalı halde onu tutuyordu. Hong da hızla gözlerini kapattı.
‘İki kere bakmamamı söyledi!’
İkisi kaçarken kırmızı pulları görme ihtimalleri vardı. Üstelik Beacrox’u geride bırakamazdılar, bu yüzden Beacrox’un kıyafetlerine tutunurken gözlerini kapalı tutmayı seçmiştiler.
‘Ben ne yapmalıyım?’
Choi Han, On’a, Hong’a ve boş boş yürüyen Beacrox’a baktı ve dudaklarını ısırdı.
‘Beacrox’u hemen şimdi mi tutmalıyım?’
Aceleci bir hareket yaparsa bir şey olabileceğinden endişeleniyordu.
Bu, öncelikle durumu değerlendirmesi gerektiği anlamına geliyordu ama sorun da buydu.
‘Göremiyorum!’
Yılanı görmezdi ve hiçbir şey duymazdı.
Düşmanın nerede olduğunu çözemezdi.
Choi Han, Avcı Bobe’un göz bağını attığını gördü. Daha sonra kaşlarını çatarak Beacrox’a bağırdı.
“Lanet olsun! Böyle olacağını biliyordum!”
Hemen ok kılıfından bir ok çıkardı ve yayını hızla hedefe doğrulttu. Daha sonra etrafına baktı. Kırmızı yılana bakmaktan korkmuş gibi görünmüyordu.
“Neredesin? Lanet kırmızı yılan p*çi nerede? Onu bir kez görebilirim!”
Avcı Bobe bilerek sesini yükseltmişti ve sanki kırmızı yılanla savaşacakmış gibi davranıyordu. Kırmızı pulları görür görmez ters yöne koşacak ve büyülenen kişiyi de yanına alacaktı.
‘İyi. Kulaklarım tıkalı diye büyülenmeyeceğim. Bir sürü güçlü insan var, o yüzden büyülenmiş kişiyi yakalayıp kaçmak zor olmasa gerek.’
Yaşlı adam Bobe sisin etrafına dik dik baktı.
Yaşlı adam yavaşça yayını indirdi ve bağırmaya başladı.
“Hey! Sen deli misin?!”
Şok olduğu için saygılı bir ses tonu kullanmayı unutan Bobe, tüccar Bob’u görebilmişti.
Cale kulak tıkaçlarını çıkarmış ve metanetli bir ifadeyle yere atmıştı.
– İnsan! Sen de büyüleneceksin!
“Cale-nim.”
“Hey!”
“Hımm.”
Diğer insanların yüzlerindeki endişeyi görebiliyordu ama Cale sadece sinir olmuştu.
Ding Ding.
“…Anne……”
Beacrox muhtemelen şu anda annesinin sesini duyuyor olduğu için büyülenmişti. On beş uzun yılın ardından annesinin vefat ettiği yere dönmüştü.
Bu, o sabırlı kişinin kalbinde, kırmızı yılan p*çinin onu büyülemek için kullanacağı bir açıklık yaratmıştı.
‘…Çok can sıkıcı.’
Cale şu anda çok kızgındı.
– İnsan! Bu tehlikeli!
Raon’un yorumlarının bir kulağından girip diğerinden çıkmasına izin verdi.
Çoktan kulak tıkaçlarını çıkarmıştı ve pulları iki kez görmüştü. Henüz yılanın kafasını görmemişti ama ne olmuştu yani?
‘Sadece yapmak istediğim şeyi yapmam gerekiyor.’
Ding.
Zil bir kez daha çalınca…
– Fazla abartmıyor musun?
Gökyüzü Yiyen Suyun sesini duydu ve yaptıkları karşısında şok olan Choi Han onun kolunu tutmaya çalıştı. Ancak Cale hızla ilerliyordu.
Sudan yapılmış ince bir mızrak Cale’in elinden ayrıldı ve ileri doğru uçtu.
Mızrak düz bir çizgide bir şeye doğru uçtu, ta ki…
Baam!
Yılanın kuyruğundaki zile çarptı.
“Ha?”
Grubun geri kalanı patlayan su mızrağını gördükten ve yüksek patlamayı duyduktan sonra gözlerini kocaman açtı.
Cale daha sonra şok olmuş kişilerin arasından hızla Beacrox’a doğru koştu.
“…Anne, ıh!”
Daha sonra enerjik bir şekilde Beacrox’un kafasının arkasına vurdu. Cale ona ne kadar sert vurursa vursun çok fazla etkili olmazdı ama Beacrox sanki şoka uğramış gibi inledi.
“Ah, kim aniden…! Ah!”
Sonra yuvarlak bir su bombası Beacrox’u ıslattı.
Miyav.
Miyav!
On ve Hong bu olmadan önce hızla Beacrox’un kolundan atladılar.
“Öhhö öhö!”
Beacrox, Cale’e hoşnutsuz bir bakış atarken öksürdü. Büyülendiği sırada olan hiçbir şeyi hatırlamıyor gibiydi. Bu şüphe doğruydu.
“Rahatladım.”
Beacrox, kafasına vurup ona su bombası atan Cale’in şu an ıslak saçlarını iğrenç derecede nazik bir ifadeyle okşayan yüzüne, sanki deli bir p*çe bakıyormuş gibi baktı. Ancak Beacrox’un rengi kısa sürede soldu.
Kyaaaaaaaaaaaaaa-!
Korkunç bir çığlık duydu. O kadar gürültülüydü ki kulak tıkaçları işe yaramıyordu. Şok geçiren Bud başını çevirdiğinde neredeyse onun da çığlık atmasına neden olacak bir şey gördü.
“B, bu nedir?”
Yılanın kırmızı pullarla kaplı kuyruğu. Kuyruğun ucundaki çatlak zili görebiliyordu.
‘Cale’in su mızrağını fırlattığı yer burası!’
Paralı Asker Kralının bakışları hızla Cale’e döndü. Cale başını kaldırdı ve yukarı baktı.
Çığlık yukarıdan gelmişti.
Sisle kaplı ormanı gördü. Cale daha sonra sisin içinden kendisine bakan büyük yılanın kafasını buldu. Pullar kadar kırmızı olan gözler Cale’i yutmaya hazır görünüyordu.
Yılan o anda ağzını açtı.
Bud tıkalı kulaklarını elleriyle kapattı.
“Ah!”
Aynı anda solgunlaştı.
O yüksek çığlığı duyduktan sonra vücudu kendi kendine kıvrılmıştı.
‘Bu nedir? Neden böyle davranıyorum?’
Uzun süre düşünmesine gerek yoktu.
‘Korkuyorum.’
Bu sesi duyduktan sonra tuhaf bir nedenden dolayı korku hissediyordu.
Bu şekilde hisseden tek kişi Paralı Asker Kralı Bud değildi.
“Ah! Bu sesi daha önce hiç duymamıştım……!”
“Ah.”
Bobe titrerken vücudunu kıvırdı ve Ejderha Melezi de zar zor ayakta duruyordu.
On ve Hong korkudan titrerken Beacrox’un kollarına atladılar.
Cale bunu izlerken kaşlarını çatmaya başladı.
– Ah, insan! Ben de biraz korkuyorum! Büyük ve kudretli bir Ejderha olmama rağmen korkuyorum!
‘Kahretsin.’
Cale, en küçükleri Raon’un sesini duyduktan sonra vücudundaki kadim bir gücü yeniden etkinleştirmeye çalıştı.
‘Korkuyorum.’
O da korkmuştu.
Çığlık durmadan yükselmeye devam ederken Cale daha fazla korku hissediyordu.
Ancak öylece ayakta duramazdı.
“…Çok fazla korkutucu.”
Bu bilinmeyen korku duygusundan hoşlanmamıştı.
– Çünkü, o kan.
O anda Süper Kayanın sesini duydu.
– Çünkü o Kana Bulanmış Kaya. Ölülerin gömüldüğü toprak. İnsanları ve diğer canlıları öldüren silah. Korkmanız normaldir.
Süper Kaya korkmanın normal olduğunu söylüyordu.
– İnsanların kadim Beyaz Yıldızdan neden korktuğunu biliyor musun?
Bunun bir nedeni Beyaz Yıldızın gökyüzü özelliği gücüne sahip olması ve güçlü olmasıydı, ama…
– Toprak özelliği taşıyan gücün silah olarak kullanılması, insanlara içgüdüsel olarak ölüm korkusunu hissettirir.
Kadim zamanların insanları bu gücü kontrol eden kadim Beyaz Yıldızdan korkmuşlar ve ona boyun eğmek zorunda kalmışlardı.
Tıpkı tüm ölülerin toprağa döndüğü gibi, insanlar da toprağın ölü bedenleri yutan özelliğine odaklanıp, silaha dönüşen bu toprak gücünden içgüdüsel olarak korkmuştular.
Cale sonunda Beyaz Yıldızın neden bu kadar uzun süredir bu toprak kadim gücünü aradığını anladı.
Egemenlik.
Korkuyla yönetmek için bu güçten daha iyi bir şey yoktu.
‘O halde ne yapmalıyım?’
Cale kaşlarını çatmaya başladı.
– Cale.
Süper Kaya tekrar konuşmaya başladı.
– Zayıf Nelan Barrow’u neden yanıma aldığımı biliyor musun? Onu hayatta tutmak için neden bu kadar çabaladığımı biliyor musun?
Nelan Barrow. İlk Ejderha Avcısı ve Choi Jung Gun adlı Koreli adam.
Cale’in aniden onun adını duymasının ardından zihni hızla hareket etmeye başladı. Süper Kaya bunu sebepsiz yere gündeme getirmezdi.
Cale düşünmeye başlarken Süper Kaya konuşmaya devam etti.
– Genç olduğu için onu korudum ama… O serserinin işe yaramaz bir blöf gücü vardı. İnsanları kandırmak için mükemmel bir güçtü. Ama görüyorsun ki…
“Ah.”
Cale nefesini tuttu.
– Blöf denilen güce bazen cesaret de denir.
Hükmeden Aura.
Dolandırıcılık ve blöf yapmak için mükemmel olduğunu düşündüğü güç.
– O serseri… Sürekli blöf yapıyordu ama korkuya karşı duracak cesareti vardı. Ve bu cesaret bir auraya dönüştü. O serserinin aurasıyla birlikte olduğumuz için bu korkuya karşı savaşabildik.
Cale sonunda Süper Kayanın neden yılan tarafından büyülenme şansının olmadığını söylediğini anladı.
Boom. Boom. Boom.
Cale’in vücudundaki Hükmeden Aura büzüşmüş vücudunun yavaşça açılmasını sağladı.
– Auranı diğerleriyle paylaş.
Cale gülümsemeye başladı.
O an herkes dönüp ona baktı.
Güçlü bir aura hissetmişlerdi. Bir hükümdarın aurasını hissetmiştiler ve sanki aniden güçlü bir desteğe sahip olmuşlardı.
Bu bilinmeyen korku karşısında titreyen grup, o aurayı hissettikten sonra kulaklarını kapatan ellerini yavaşça indirdi ve kıvrılmış omuzlarını açtı.
Bu güçlü aura, korku yerine tuhaf bir sıcaklık ve cesaret duygusu yayıyordu. Onlara güvenmelerini ve onu takip etmelerini söyleyen bu görünmez gücü hissettiler.
– İnsan! Korkmuyorum! Ama insan, şu anda son derece güçlü görünüyorsun! Çok zayıfsın ama güvenilir görünüyorsun!
Cale, vücudunu Hükmeden Aura ile çevrelerken Raon’un yorumlarını dinledi.
Daha sonra başını kaldırdı.
Şşşttttttttttttttttttttttttttttttttttttt
Cale, kendisine dik dik bakan yılana baktı ve konuşmaya başladı.
“Hey yılan p*çi, seni öldüreceğim.”
O sırada yılanın kuyruğuna doğru bir su mızrağı daha fırladı.
Baaaaam!
Su mızrağı bir ağaca çarpıp patladı.
Şşşttttttttttttttttttttttttttttttttttttt
Mızraktan kaçan yılanın kuyruğu havaya fırladı ve tekrar aşağı indi.
Baaam!
Koca gövdesi büyük bir patlamayla Cale’e doğru ilerlemeye başladı.
“İyi, beni takip et. Sen sadece, gochujang kadar bile kırmızı olmayan p*ç bir yılanısın!”
Rüzgârın Sesi Cale’in vücudunu sardı ve hızla bir yöne doğru ilerledi.
Nake Dağının tepesine doğru gidiyordu. Dağın zirvesi granitle kaplıydı.
Cale o anda arkasında Choi Han’ın sesini duydu.
“Cale-nim.”
“Ne oldu? Beni rahatsız etme! Kadim gücü ancak onunla tek başıma savaşarak elde edebilirim!”
Zirveye doğru koşarken Choi Han’a bakamıyordu bile.
Yılanı en az insanın olduğu yere götürmesi gerekiyordu. Yapacak çok işi olan Cale, ayakları hızla hareket ederken gelecekle ilgili planları düşünmeye başladı.
Choi Han, Cale’in peşinden gitti ve onu rahatsız etmemesi söylenmesine rağmen onun yanına koştu.
“Choi Han, sana bunu kendi başıma yapmam gerektiğini söylemiştim.”
“Plakanızdaki denge bozulmaz mı?”
“…Ne?”
“Siz de bunun farkındasınız Calen-nim.”
Cale söyleyecek söz bulamıyordu.
Beş özelliğin hepsini zar zor toplamayı başaran Cale’in plakası dengelenmişti.
Ancak Cale şu anda başka bir toprak özelliğine sahip kadim güç almayı planlıyordu.
Cale, yüzünde hüzünlü bir gülümseme olan Choi Han’a baktı.
“Cale-nim, yine kendinizi feda etmeyi mi planlıyorsunuz?”
Cale yine söyleyecek söz bulamıyordu.
———-
Merhabalar, uzun bir aradan sonra tekrar buradayım. Sizi hayal kırıklığına uğrattıysam özür dilerim ve bundan sonra size güzel ve doğru çeviriler sunmak için sıkı çalışacağım. Elimden geldiğince günde en az 1 çeviri ya da daha fazlasını paylaşacağım. Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğim. Sevgiler ve saygılar.