Aslan Kral Dorph, zayıf bir ışık yayan Ejderha Meleziyle alay ederken şok olmuş bir ifadeye sahipti.
“Hoho, zayıf bir p*ç geldiği için hiç dikkat etmiyordum bile ama…”
Ejderha Melezine inanamayarak baktı, sonra o bakış acımaya dönüştü.
“Sıradan bir insandan daha zayıfsınız resmen. Nasıl bu hale geldiniz, efendim?”
Dorph’un ses tonu saygılı bir tona büründü.
Oooooong.
Karanlık aura hâlâ etrafında toplanıyordu ama Dorph, Ejderha Melezine doğru adım adım ilerlemeye başladığında bunu umursamadı.
“Gerçekten nasıl bu kadar zayıfladınız efendim? Hmm? Efendimizin oğlunun böyle olması. Bu beni çok üzüyor.”
Efendinin oğlu.
Dorph’un arkasındaki insanlar fısıldaşmaya başlarken Beacrox, On ve Hong melez Ejderhaya bakıp ürktüler.
– İnsan! Ejderha Melezi Beyaz Yıldızın oğlu değil, değil mi? Aslan Kral saçma sapan konuşuyor!
Raon zihninde yorum yaparken Cale, Ejderha Melezinin sesini duydu.
“…Ben onun oğlu muymuşum?”
Ejderha Melezinin rahatsız görünen yüzü anında kaşlarını çatmaya başladı. Yüzünde öfkeden çok daha derin bir duygu vardı.
“Elbette. Onun oğlu değil misiniz?”
Ejderha Melezi rahatlamış Dorph’a küçümseyerek baktı.
Gerçekte Beyaz Yıldızın oğlu olmaması bir yana, ona en az insan muamelesi yapan kişinin böyle şeyler söylediğini görmek de komikti.
İnsan değilmiş gibi davranmaktan da öte, Dorph ona her zaman küçümseyerek bakmış ve o yokmuş gibi davranmıştı.
Aslan Kral Dorph ve Ayı Kral Sayeru.
Bu iki kişi Beyaz Yıldızın onayladığı insanlardı ve Ejderha Melezini başarısızlığı yüzünden her zaman küçümsemiştiler.
Dolayısıyla Dorph’un ona Beyaz Yıldızın oğlu demesi ve ona saygılı davranması inanılacak gibi değildi.
“…Sen deli misin?”
Ejderha Melezi, Dorph’a bakmış ve sorusuyla Dorph’un yüzündeki gülümsemenin kaybolmasını izlemişti. Dorph da soğuk bir sesle yanıt verdi.
“Eminim ki delirmiş olan efendimiz oğlu. Kendisini yaratan babasına ihanet etmeye ve o çelimsiz bedeniyle bu yere hücum etmeye cesaret ediyor. Haksız mıyım efendim?”
Dorph, yağan karın yarattığı kuru zeminde yürümeye devam ederken kaşlarını çatmaya başladı.
“Seni gücüyle kutsayan kişiye düşman olmayı mı seçtin? Deli olan sensin, seni p*ç.”
Ejderha Melezi daha da kaşlarını çatmaya başladı.
‘Kutsamış mı?’
Beyaz Yıldız sayesinde güçlendiği doğruydu. Kendisini onun yarattığı da doğruydu. Onu bu canavara, bu meleze dönüştüren kişi Beyaz Yıldızdı. Ancak bu bir lütuf değildi. İnanılmaz bir acıya ve yalnızlığa katlandıktan sonra bir canavara dönüşmek zorunda kalmıştı.
Sonunda bir Ejderhadan çok bir iblise daha yakın olan kötü bir varlık haline gelmişti.
Elbette her şey için Beyaz Yıldızı suçlamayı planlamıyordu. Bu kadar çok insanı öldürdüğü için kötü bir insandı ve cezalandırılmayı da hak etmişti.
“Hehe-”
Gülmeye başladı. Daha sonra elini kaldırdı.
Sıska eli titriyordu.
Oooooooooong…
Işık elinde toplandı.
“Ha! Bu cılız miktardaki güçle ne yapmayı planlıyorsun?”
Dorph onunla alay ederken Ejderha Melezi gülümsemeyi bıraktı ve konuşmaya başladı.
“Benimle konuşurken bizi oyalamaya çalıştığını fark etmeyeceğimi mi sandın?”
“Ne?”
Dorph’un yüzü biraz sertleşti ve Ejderha Melezinin elinde toplanan az miktardaki ışık hareket etmeye başladı.
Oooooong…
Küçük ışık farklı yönlere dağıldıkça daha da küçük parçalara bölündü.
Ancak o kadar küçüklerdi ki, ışıklar Dorph’un yumruğuna değdiği anda kaybolacakmış gibi görünüyordu.
“Ne yaptığını sanıyorsun?”
Dorph, yüzü tamamen katılaşmadan önce şaşkınlıkla ışık şeritlerine baktı.
“Mümkün değil!”
İnce ve zayıf ışık şeritleri dışarı fırladı ve gizli üs olarak kullanılan köye girdi. Dorph arkasından astlarına bağırdı.
“Engelleyin! Bariyeri geçmesine izin vermeyin!”
Arm’ın sakin ve tenha bir köye benzeyen ikinci gizli üssü.
Burada bulunan üç farklı sınırı belirlemek zor olsa da, davetsiz misafirleri tespit eden ve onaylanmamış güçlerin duvarın içine girmesini engelleyen şeffaf bir duvar vardı.
Cale endişeli Dorph’a baktı ve Ejderha Melezinin kendisine söylediklerini hatırladı.
‘O şeffaf duvar bir kalkana benziyor. Tanımadığım biri, Beyaz Yıldız ve Becrock yaklaşık on yıl önce onu yaratmak için birlikte çalıştılar.’
Ejderha Melezi konuşmasına kesin sözlerle devam etmişti.
‘Bu duvar senin genç Ejderhanın ya da kadim Ejderhanın bile kolayca yok edebileceği bir şey değil. Eninde sonunda onu yok etmeyi başarsalar bile bu onların uzun zamanını alacaktır. Senin kadim güçlerin için de zor olur. Muhtemelen çok fazla kan tükürmek zorunda kalırsın.’
‘Bunları söyleyen birine göre oldukça mutlu görünüyorsun.’
‘…Çünkü bir yol var.’
Ejderha Melezi savunma duvarının zayıflığını biliyordu.
‘O duvar, köye kayıtlı kişilerin yetkileri dışındaki tüm yetkileri engelliyor. Bu, gizli köyde yaşayan insanların gelip gitmesini kolaylaştırıyor. Ne düşünüyorsun? Laflarımın nereye doğru gittiğini görüyor musun?’
Cale, Ejderha Melezinin söylediklerini duyduktan sonra yavaş yavaş duvarı geçmenin bir yolunu görmeye başlamıştı. Ejderha Melezinin daha sonra söyledikleri, cevabı tamamen açık hale getirdi.
Ejderha Melezi, yüzünde solgun bir ifadeyle görüntülü iletişim cihazı aracılığıyla bunu söylemişti.
‘…Eminim ben hâlâ köyde kayıtlıyım. Öldüğümü düşündüklerine göre kaydımı silmeleri için hiçbir neden olmamalı.’
İnce ve zayıf ışık şeritleri şeffaf duvara değiyordu.
“Acele edin! Onları engelleyin!”
Dorph büyücülere acele etmelerini ve Ejderha Mlezinin gücünün duvarı delmesini engellemelerini emretti, ancak…
“Ö özür dilerim efendim! Becrock-nim burada değil, o yüzden-”
Endişeli büyücüler karşılık olarak kekelerken, iğne inceliğindeki ışık şeritleri duvarın içinden
Duvar bu ışık şeritlerinin köye girmesine izin verdi. Kayıtlara geçmiş olan herkesin kendi tarafında olduğu düşünüyordu.
“Hayır!”
Dorph’un karanlığı bir fırtına gibi hücum etti ve anında savunma duvarına doğru uçtu.
Işık şeritleri geçerken oluşan küçük açıklıkları silebilmek içindi.
Ancak o kara fırtına duvara ulaşamadan hazırlıklarını bitiren biri vardı.
– Benim sıram!
Çok sayıda siyah mızrak hızla ışık şeritlerinin arkasından takip etti.
Büyüden yapılmış mızraklar anında ışık şeritlerinin kuyruklarına takıldı ve ışık şeritlerinin içeri girmesine izin veren boşlukları yaratan duvar, bu boşluklardan içeri giren çok sayıda siyah mızrakla da yüzleşmek zorunda kaldı.
“Hayır!”
Cale gülümsemeye başlarken Dorph çaresizlik içinde bağırdı.
Arm’ın ikinci gizli üssünü çökertme planının adı basitti.
Hızlı ve Keskin.
Beyaz Yıldız ve astları ilk gizli üsse yaptıkları saldırıyı duymuş olacaklardı, dolayısıyla ikinci gizli üsse yönelik hedefleri, oraya mümkün olduğunca hızlı ve doğru bir şekilde saldırmaktı.
Bu yüzden çok fazla insana ihtiyaçları yoktu.
Neden mi?
Vurup kaçacaklardı.
– İnsan! Şimdi mi yapacağım?
“Tabii, yap bakalım.”
Cale, Raon’un heyecanlı sesine karşılık verdi ve ardından büyük bir patlama duydu.
Booboboboooooooooom-
Duvar, siyah mızrakları reddetmeye ve onların istilasını engellemeye çalıştı.
Ancak çok sayıda siyah mızrak gövdesini büktü ve ışık şeritlerinin oluşturduğu boşluklardan içeri girdi.
Boobooboooom-
Alanı birçok farklı ses doldurdu. Siyah mızraklar duvarı deldikçe hızlandılar ve dönmeye başladılar. Duvarın çoktan delinmiş olan boşlukları kapatması zordu.
‘Becrock’u yendiğinizden bahsetmiştiniz. Beyaz Yıldız da orada olmayacağına göre, yanınızdaki Ejderhalar benim gücümün yarattığı boşlukları kullanabilmeli.’
Ejderha Melezinin bahsettiği gibi olmuştu.
“Kalkanları kurun!”
“Efendim, kara mızraklara saldıracağız!”
Köyün içindekiler, köyün dışındakiler, gizli üstekilerin yaklaşık yarısı bu kara mızrakları durdurmaya çalıştı. Ancak, bir araya toplanmış çok sayıda büyük ağaç gövdesine benzeyen bu sayısız kara mızrak hızla dönmeye başladı ve onlar engelleyemeden duvarı deldi ve sonra…
Şeffaf duvarda beyaz çatlaklar oluşmaya başladı.
– Bitti!
Raon, Cale’in zihninde bağırırken siyah mızraklar duvarı yok etti.
Baaaaaaaaa! Baaaaam! Baam…
Çok sayıda patlama Cale’in kulağında çınladı ve tökezlemesine neden oldu.
“Düşemezsin!”
Hong ve On, sanki onu desteklemek istermiş gibi Cale’in bacaklarından birini tuttular.
Bam… Baaaaam!
Patlamalar devam etti ve yer sallanmaya başladı.
“S*ktir!”
Dorph kaşlarını çatmaya başladı.
“Bu bozuk melez p*çi!”
İğrenç bir ifadeyle Ejderha Melezine baktı.
Çok sayıda ince ışık şeridi. Bu şeritler duvarı aştı ve farklı yönlere uçmaya başladı.
Bu yönler, bu gizli üssün içindeki önemli yerlerin tamamıydı.
Yiyecek deposuna, belge deposuna, danışmanların toplantı odasına ve daha bir çoğuna doğru yönelen ışık şeritleri ve onları takip eden kara mızraklar doğal olarak buralara da saldırmaya başladı.
“Ah!”
“Ah!”
“İyi misiniz? Yine de birazını engellemeyi başardık!”
Tesislerden bazıları hızlı davranarak kara mızrakları engellemeyi başarmıştı.
Ancak kara mızraklara karşı savunma yapmak için öne çıkan güçlü kişiler ya kan kusmuş ya da ağır yaralanmıştı. Dorph’un gözbebekleri titremeye başladı.
‘Bu kadar kısa sürede mi güçlendi?’
Bu siyah mızraklar kesinlikle kadim Ejderhaya değil, genç Ejderhaya aitti. Gücü, Mogoru İmparatorluğunda son karşılaştıklarından çok daha yüksek görünüyordu.
Üstelik bu büyük miktardaki gücü doğru bir şekilde kontrol edebildiği için yetenekleri normalden de öte görünüyordu.
‘…O gerçekten Lordun çocuğu olmalı.’
Beyaz Yıldızdan Lord Sheritt ve siyah Ejderhayı duymuş olan Dorph, sanki onu affedemiyormuş gibi Ejderha Melezine dik dik baktı.
“Neredeyse her şeyi onlara teslim ettin. Köyü bu karmaşaya çevirdiğin için mutlu musun?”
Ejderha Melezi metanetli bir ifadeyle karşılık verdi.
“Evet. Mutluyum.”
“Ha!”
Dorph daha sonra Ejderha Melezine doğru hücum etmeye başladı. Öfkesinin ancak bu yarı ölü zayıfı hemen şimdi öldürmesi halinde çözülebileceğini hissetti.
Bu köy onun için nasıl bir yerdi?
Kalacak yeri olmayan gezgin Aslan kabilesinin eviydi. Elbette yakında kendi krallıklarına sahip olacaklardı ama onlara bir yuva veren bu köye hala değer veriyorlardı.
Bu onlar için önemliydi.
“Seni canavar p*ç! Seni öldüreceğim!”
Ejderha Melezi duygusuz bir ifadeyle ona hücum eden Dorph’a doğru iki kolunu da uzattı. Işık yeniden iki elini sarmaya başladı.
Eskisinden de zayıf olan ışık her an sönmeye hazır görünüyordu.
Ancak Ejderha Melezi Dorph’tan kaçmak istemiyordu.
Zaten öleceği yerin burası olacağını düşünerek gelmişti. Bu yüzden planına kandığı için öfkelenen Dorph’u savuştururken ölürse daha huzurlu olacağını düşünüyordu.
Dorph, onunla savaşmaya çalışan Ejderha Melezine inanamayarak alay etti.
“Kekeke, ne kadar komik! Benimle dövüşmek mi istiyorsun? Hahahaha! O Ejderha senin kanını paylaştığı için mi ona yardım etmek istedin?”
“…Ne?”
Ejderha Melezinin iki eli irkildi. Toplanan ışık titremeye başladı.
Yüzündeki şaşkınlık açıkça görülüyordu.
‘O Ejderha benim kanımı mı paylaşıyor? Bu adam neyden bahsediyor?”
Raon’unkinden farklı siyah bir mızrağı Ejderha Melezine doğru fırlatan Dorph’un yüzünde tiksinti dolu bir ifade vardı.
“Küçük kardeşine yardım etmek için seni yaratan babana ihanet etmeye cesaret ederken neden bunları sanki bilmiyormuş gibi davranıyorsun?! Sen bir canavar olduğun halde sana ne büyük bir nimet bahşedildi bilmiyor musun?”
‘…Küçük kardeş mi? Kardeşim mi var?’
Ejderha Melezinin gözbebekleri titremeye başladı. Onun kardeşi yoktu.
Ancak aklına gelen bir şey vardı.
Birkaç yıl önce yaptığı bir şey vardı; Beyaz Yıldızın emirlerine karşı gelerek yaptığı ilk ve tek şey.
Bu, Batı kıtasına giden birinden gizlice yapmasını istediği bir şeydi çünkü Doğu kıtasında oldukları için Beyaz Yıldızın bunu öğrenme ihtimalinin daha düşük olduğunu düşünüyordu.
‘…Redika.’
Evet, o p*çten kendisine yardım etmesini istemişti.
Ona kan delisi büyücü diyorlardı ama Ejderha Melezi onun güvenilir olduğunu düşünmüştü. O p*ç ona sadıktı.
Kırmızı renge deli olan p*ç, kırmızı bir Ejderhanın kalbine sahip olduğu için onu neredeyse bir tanrı olarak görüyordu.
‘Belki de?’
Ejderha Melezi bir şeyler düşünmeye başladı.
“Hahahaha! Çoktan pes mi ettin?”
Dorph’un fırlattığı siyah mızrak neredeyse yüzünün önündeydi ve Dorph yaklaşıp yüksek sesle bağırırken elindeki büyük kılıcı Ejderha Melezine doğru savurdu.
Bir mızrak ve kılıç.
Ejderha Melezine iki farklı silah saldırıyordu. Ancak bu, Ejderha Melezinin savaş alanına odaklanamadığı ilk seferdi.
Kendisine doğru uçan kılıca ve mızrağa boş boş baktı.
Baaaaaaaaam!
Büyük bir patlama meydana geldi.
Ejderha Melezinin bedeni geriye doğru itildi.
Ancak onu yakalayan biri vardı.
“…Cale Henituse.”
Ejderha Melezi zarar görmedi. Sadece yaşadığı şok nedeniyle geri itilmişti.
Önünde siyah mızrağı ve kılıcı engelleyen gümüş bir kalkan vardı. Cale konuşmaya başladığında Ejderha Melezinin omzunu sıkıca sıktı.
“Neden böyle boş boş duruyorsun?”
“Sen-”
“Sana sonra anlatırım.”
Zihni karmaşa içinde olan Ejderha Melezinin dik durmasını sağladı.
– İnsan! Ejderha Melezinin küçük bir kardeşi mi var? Burada mı? Onu bulmasına yardım edelim! Bu adam için biraz üzülüyorum! Bulaşıkları yıkamak için çok çalışıyor!
Cale, Ejderha Melezini arkasına alırken dinlediği Raon’un konuşmaları karşısında yüzünde acı bir gülümseme oluştu.
‘Bunun bu şekilde patlamasını beklemiyordum.’
Ejderha Melezi, Lort Sheritt’le nasıl tanıştıklarını bilmiyordu.
Bunun nedeni, Cale’in çevresinde, Cale’in izni olmadan Ejderha Melezine veya herhangi birine bu tür gizli bilgileri anlatacak hiç kimsenin olmamasıydı.
Kimse Sheritt’in Şatosunun Karanlıklar Ormanında olduğundan da bahsetmezdi çünkü Cale, Beyaz Yıldızın kulaklarından kaçınmak için bunun bir sır olduğunu özellikle belirtmişti.
‘…Ejderha Melezinin de bilerek bunu duymamasını sağladım.’
Cale, Ejderha Melezine Lort Sheritt ve çocukları, kırmızı yumurta ve siyah yumurta hakkında soru sormamıştı çünkü yüz yüze konuşmak istiyordu.
Görüntülü iletişim cihazıyla tartışılacak bir konu değildi.
‘Ve bunu ilk olarak Raon’dan uzaktayken konuşmak istemiştim.’
Raon’u şok edecek bir bilgi olabilirdi. İlk önce hikâyeyi duymak istiyordu.
Arkasında Ejderha Melezinin sesini duydu.
“Neler oluyor-”
Ejderha Melezi, sesini duyduktan sonra ona dönen Cale’e baktı. Onu sessizce izleyen gözler yavaş yavaş konuşmaya başladı.
“Sana her şeyi anlatacağım. O yüzden şimdilik hayatta kal.”
Ejderha Melezinin şok içinde yere düşen ağzı yavaş yavaş kapanmaya başladı. Ancak gözbebekleri hala titriyordu. Ejderha Melezinin gözleri, önündeki metanetli yüzü yansıtıyordu.
“Şu anda ölemezsin. Yaşamalısın.”
Bu sözler Ejderha Melezinin kulaklarının derinliklerine işledi.
———-
Merhabalar, uzun bir aradan sonra tekrar buradayım. Sizi hayal kırıklığına uğrattıysam özür dilerim ve bundan sonra size güzel ve doğru çeviriler sunmak için sıkı çalışacağım. Elimden geldiğince günde en az 1 çeviri ya da daha fazlasını paylaşacağım. Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğim. Sevgiler ve saygılar.