– Şu anda çölün üzerinde ateş olduğunu mu söylüyorsunuz?
Neler olduğunu biraz anlayan Tasha’ya, Cale yerine Choi Han cevap verdi.
“Evet. Çölü kaplayan bir ateş görüyoruz. Neredeyse-”
Choi Han devam etmeden önce bir an durdu.
“Bu büyük yangın, çölü, Dubori bölgesini aşacakmış ve hatta neredeyse Young-en şehrini kaplayacakmış gibi görünüyor.”
“…Bir şeyler tuhaf.”
Choi Han, Cale’e baktı. Cale, Raon’a emir vermeden önce görüntülü iletişim cihazını Choi Han’a verdi.
“Uçuş büyüsü lütfen. Dışarıda neler olup bittiğini görmem lazım.”
Cale hızla koridorun sonundaki pencereye doğru ilerledi.
Pencere ardına kadar açıldı ve Cale hemen pencereden atladı.
Choi Han onu takip etti.
Oooooong…
Choi Han ve Cale’in vücutları yere düşmedi. Onun yerine havada süzüldüler.
– Ben gerçekten harika ve kudretliyim!
Raon’un uçuş büyüsüyle havada süzülen iki kişi artık Young-en şehrinin tamamını düzgün bir şekilde görebiliyordu.
Viiiiiiiiiiiiiiiing- Viiiiiiiiiiiiing-
Şehirde çınlayan alarm Cale’in kulaklarını deldi.
“Ne karmaşa ama.”
Choi Han’ın bahsettiği gibi tüm şehir kaos içindeydi. İnsanlar gözlerinde telaşla koşuşturmakla meşguldü.
“Neler oluyor?!”
“Deprem mi?”
Boooom!
Yer bir kez daha sarsıldı.
“Ahhh! Bütün meyvelerim döküldü!”
“Standını tutun!”
Tüccarlar mallarını tutmakla meşgulken, koşan insanlar durdu ve vücutlarını öne doğru kıvırıp etrafa baktı.
“Çöl! Ölüm Diyarını kaplayan büyük bir yangın var! Yerin sarsılmasının nedeni bu yangın mı?”
“O yangın bizim şehrimize de mi ulaşacak?”
Cale hemen bir cüppe çıkardı ve aşağı inmeden önce kendini tepeden tırnağa örttü. Etrafına bakarak daha az insanın olduğu bir yere indi. Altın topacın kırbacı elindeydi.
Boom.
Yer tekrar sallanınca…
“Gidin araştırın.”
‘Tamam! Sadece bekle, yakında döneceğim!’
‘…Gürleme, kaos, yıkım. Öğreneceğim. Ve gidip Dünya Ağacı-nimle buluşmalısın. Bebek Ateş Elementali de seni bekliyor.’
İki Rüzgâr Elemental’i Cale’in yanından ayrıldı.
“Cale-nim!”
Choi Han’ın sesini duyduktan sonra bakışlarını çeviren Cale, Choi Han’ın eli yerde ve gözleri kapalı olduğunu gördü. Çok geçmeden gözlerini açtı ve Cale’e baktı.
“Gürültüler batıdan geliyor.”
Batı. Orası Ölüm Diyarı çölünün bulunduğu yerdi.
– …Genç efendi-nim, burada gerçekten bir şey yok.
O anda Choi Han’ın elindeki iletişim cihazı aracılığıyla Tasha’nın onlara gösterdiği görüntüyü görebiliyorlardı.
Sakin bir çöl manzarasıydı bu. Gündüz olduğu için kum kırmızıydı ama ateşi unutun, sıra dışı hiçbir şey yoktu.
“Çöl değil.”
Eğer çöl değilse ve ateş Batı’dan geliyorsa bunun tek bir açıklaması vardı.
“Dubori bölgesi.”
Beyaz Yıldız orada bir şeyler yapıyor olmalıydı.
– İnsan! Veliaht Prens Valentino’dan acil bir çağrı var!
Az önce veda ettikleri Veliaht Valentino onları arıyordu.
“Tasha, aceleci davranma, gizlice Dubori bölgesine git ve neler olduğunu gör.”
– Dubori bölgesi mi?
“Evet. Dikkatli ol. Tehlikeli görünüyorsa yaklaşma. Be…”
Cale devam etmeden önce bir an durdu.
“Beyaz Yıldızın Dubori bölgesinde olması mümkün.”
– Anladım.
Tasha ile olan görüşme sona erdi ve Cale daha da az kişinin olduğu bir ara sokağa çıkarak ve gölgeli bir alanda iletişim cihazına açtı. Görüntülü iletişim cihazının üzerinde artık Veliaht Prens Valentino’nun sert yüzü vardı.
– Genç efendi Cale.
Gözleri öfkeyle doluydu.
– Dubori lorduyla iletişim kuramıyorum.
Beklediği gibi çölde değil, Dubori bölgesinde bir şeyler olmuştu.
– Görünüşe göre Beyaz Yıldız p*çi Dubori bölgesine bir şey yapmış. Bu durumda artık sözümü tutamam.
“Şövalye Tugayını ve büyücüleri Dubori bölgesine göndermeyi mi planlıyorsunuz?”
– Evet. Ben de onlarla birlikte hareket etmeyi planlıyorum.
“Anladım. Şimdilik güçlerimizi Ölüm Diyarına de göndereceğim.”
– Anladım.
Çağrı hızla sona erdi.
“Cale-nim.”
“… Bu p*çlerin ne düşündüğünü anlayamıyorum.”
Cale, konuşmaya devam ederken Choi Han’a baktı.
“Neden? Beyaz Yıldız neden Caro Krallığını bu duruma sürüklüyor?”
Kafasındaki resim Ölüm Diyarında savaşan Beyaz Yıldız, Cale ve kendi gruplarıydı. Ancak Beyaz Yıldız, Cale’in beklentilerinin tersine davranmış ve Caro Krallığının harekete geçmesini sağlamıştı.
“Neden oyun alanını genişletiyor?”
Bilinmeyen uğursuz bir duygu Cale’i sarstı. Beyaz Yıldız sebepsiz yere hamle yapacak biri değildi. Peki bunu neden yapıyordu? O aslında akıllı biriydi.
– İnsan! Gürleme durdu!
Cale düşünürken gürleme durmuştu. Artık batıdan gelen uğultuları hissedemiyorlardı. Ancak uzaktan, yüksek bir dağ büyüklüğündeki ateşi hala görebiliyorlardı.
Cale ateşe bakarken tuhaf bir dejavu duygusuna kapıldı.
– İnsan! Bu yangın bana ormandaki yangını hatırlattı!
“Ah.”
‘Evet, o ateşe benziyor.’
Ormanın 1. Bölümünü kaplayan yangına benzer bir biçimde yükseliyordu. Tüm yangınlar benzer görünürdü, ancak tuhaf bir nedenden dolayı bu yangın özellikle ona benziyordu.
– Ormandan gelen ateş çöle taşınmış gibi görünüyor!
‘Kesinlikle.’
Cale’in bakışları uzaktaki ateşe odaklanmışken Rüzgâr Elementalleri geri döndü.
‘Cale! Cale! Büyük Haberler! Büyük bir şey öğrendim!’
Bir Elemental heyecanlı bir sesle hızla konuşmaya devam etti.
‘Bu mahallenin Ateş Elementali ile dolaşırken karşılaştım. Bana bazı bilgiler verdi!’
‘O ateş sahte. Sahtekarlık.’
‘Ah, hadi ama! Benim öğrendiğim bilgiyi ona anlatamazsın!’
‘Ben de oradaydım. Neyse, o yangın sahte.’
‘Ne?’
“Cale-nim, bir şey mi buldunuz? İfadeniz pek hoş görünmüyor-”
“…O ateş sahte mi?”
“Affedersin?”
Cale, Rüzgâr Elementallerinin seslerine odaklanırken Choi Han’ın kendisi kadar karmaşa içinde olan yüzüne baktı.
‘Ateş Elementali bunun gerçek bir ateş olmadığını söyledi! O sahte! Ondan herhangi bir ateşin varlığını hissedilmiyormuş! Hatta şok içinde kaçan insanlara gülüyordu bile! Elemental’in kişiliği oldukça tuhaftı. Değil mi?’
‘Katılıyorum, tuhaf, sahte ateşin gerçek kimliğini belirlemek için gerekli.’
Cale konuşmak için ağzını açtı.
“Hadi hemen hareket edelim.”
“Tasha-nim’e mi gidiyoruz?”
“Hayır.”
– Peki nereye gidiyoruz?
“Dubori.”
Dubori bölgesi.
“Sanırım oraya gitmemiz gerekiyor. Beyaz Yıldızın ne yaptığını görmemiz gerekiyor.”
Bu konuda içinde kötü bir his vardı.
Cale, yangının gerçek kimliğini hemen tespit etmezlerse büyük bir hata yapacaklarını hissetmişti.
Oooooong…
Cale, Choi Han ve Raon’u kapsayan ışık, onlar ışınlanma çemberiyle çevrelenmeden önce gölgeli sokakta parladı. Cale düşüncelerini düzenlerken etrafını saran ışığa baktı.
‘Önce Dubori bölgesine gideceğiz ve neler olup bittiğini çözeceğiz-‘
Ancak düşüncelerini tamamlayamadı. Parlak bir ışıkla çevrelendikleri ve ışınlanmak üzere oldukları an…
“Ah!”
Cale aniden nefes alamadığını hissetti.
“Ne oluyor be!”
Vücudu sanki büyük bir duvara çarpmış gibi hissetti. Parlak ışık bir anda yön değiştirdi ve Cale sanki dünyasının altüst olduğunu hissetti.
“Ah!”
Cale gözlerini kapattı ve yere düştü.
“Ahh!”
Yanında Choi Han’ın inlediğini duydu. Cale onun vücuduna baktı. Kıyafeti sanki hiçbir şey olmamış gibi güzel görünüyordu ama vücudunun hafifçe titrediğini farketti.
Şhhhhhh…
Işınlanma çemberinden gelen ışık anında kayboldu.
“Ah!”
Cale bir çocuğun iniltisini duyunca telaşla ellerini uzattı.
“Raon!”
Raon artık görünmez değildi ve süzülen bedeni düşmeye başladı. Cale hızla Raon’u yakaladı ama ağırlıktan dolayı sendeledi.
“İyi misiniz?”
Neyse ki Choi Han, kimsenin düşmesin diye hem Cale’i hem de Raon’u yakaladı. Cale, Choi Han’ın sorusuna cevap veremeden Raon’un vücudunu gözlemledi.
Küçük ama tombul ön patileri titriyordu ve Raon’u çevreleyen siyah mana deli gibi gürlüyordu. İç göz kapakları da sanki elektrik şoku verilmiş gibi titriyordu.
“Raon?”
“…İnsan.”
Raon yavaşça gözlerini açtı ve Cale’in sesini duyduktan sonra konuşmaya başladı.
“Dubori bölgesine ışınlanamıyorum!”
Raon, pençeleri ve manası titremeyi bıraktığında yuvarlak gözleriyle acilen konuşmaya devam etti.
“Koordinatları ayarladım ve ışınlanmaya çalıştım ama o taraftaki mana çarpık bir şekilde geri geldi!”
“…Mana çarpık mıydı?”
“Bu doğru!”
Raon hızla Cale’in kollarından çıktı ve konuşmaya devam ederken patilerine baktı.
“Sihrim doğruydu ve koordinatlar da doğruydu! Manam da normal! Ancak Dubori bölgesinden bu açıdan gelen mana normal değildi! Bu yüzden ışınlanamadık ve sanki bir duvar tarafından durdurulmuş gibi başarısız olduk!”
Cale duvara çarpmış gibi hissettiğini hatırladı.
‘…Dubori bölgesinde neler oluyor?
Oraya ışınlanamadık mı?’
“İnsan! Dört yaşındayken buna benzer bir şey yaşamıştım!”
“Ne? Dört yaşında mı?”
‘2 yıl önce?’
“Bu doğru! Roan Krallığının başkenti Huiss’te mana bozma araçlarının kullanıldığı zamanı hatırlıyor musun?”
“Ah.”
Cale nefesini tuttu. Bu onun Kırılmaz Kalkanı ilk kullandığı zamandı. Cale’in grubu mana bozma araçlarını meydandaki sihirli bombaların patlamasını önlemek için kullanmıştı.
‘Bu durumda…’
Cale düşüncelerini yüksek sesle paylaştı.
“Raon, bu, Dubori bölgesinin şu anda mana bozucularla donatılmış durumunda olduğu anlamına mı geliyor?”
“Bu doğru! Dört yaşındayken gördüğüm aletlerden çok daha güçlü bir mana bozucusu! Bu yüzden manam büküldü ve ışınlanma engellendi!”
Raon sanki tedirginmiş gibi hızla konuşmuştu.
“Cale nim, bu… Bu ciddi bir durum değil mi?”
Choi Han konuşmaya devam etmeden önce tereddüt etti.
“Dubori bölgesi şu anda kavanozdaki fareler gibi değil mi?”
Dubori bölgesine ışınlanamıyorlarsa yakındaki bölgelere ışınlanmaları gerekiyordu. Bu, veliaht prens Valentino’nun Şövalyeler Tugayını ve büyücüleri Dubori bölgesine yönlendirmesinin de çok daha zor olduğu anlamına geliyordu.
O sürede Beyaz Yıldızın ne yapacağına dair hiçbir fikirleri yoktu. Bunlar kendi askerlerini ölü mana havuzuna atmakta hiç sorun yaşamayan p*çlerdi!
Dubori bölgesinin sakinleri tehlike altındaydı. Cale kaşlarını çatmaya başladı.
‘Beyaz Yıldızı Ölüm Diyarına çekememeli miydim?’
Eğer o bunu yapmasaydı Dubori bölgesi böyle bir durumda olmazdı. Cale geçmişindeki benzer bir anı hatırladı. Yaptığı bir şeyin durumun daha da kötüleşmesine neden olduğu bir zamandı. Evet, o zamanı düşünüyordu.
Cale’in zihni karmaşıklaşmaya başladı.
“Cale-nim.”
Cale o anda dikkatini çeken bir ses duydu. Sakin ama soğuk bir sesti.
“Tıpkı 1. Derece bir canavarın ortaya çıkacağını tahmin etmenin bir hata olmadığı gibi…”
Kim Rok Soo’nun 1. Derece bir canavarın ortaya çıkmasını tahmin edip, takım arkadaşlarına liderlik ederek onları oraya yönlendirmesi bir hata değildi.
“Bu durum da sizin hatanız değil.”
Cale, Choi Han’a baktı. Choi Jung Soo ve takım lideri Lee Soo Hyuk’un Choi Han’ın arkasında durduğunu görebiliyormuş gibi hissetti.
“En önemlisi henüz savaşmaya bile başlamadık. Savaşmaya bile başlamadan önce olası olumsuz sonuçları hayal etmenin gerekli olduğunu düşünmüyorum.”
Cale, Choi Han’ın gülümseyerek söylediği bu sözleri duyduktan sonra düşüncelerini sakince toparlayabildi. Choi Han, konuşmaya devam ederken Cale’in her zamanki gibi ifadesine baktı.
“Cale-nim, eğer o tarafta mana bozuk durumdaysa…”
“Ah.”
O anda Cale’in aklından bir şey geçti. Konuşmaya başladı ve Choi Han’ın cümlesini onun yerine tamamladı.
“O taraf da sihir kullanamıyor. Yasak büyüde kullanılan ölü mana hala mana sonuçta, bu yüzden eğer alan mana bozukluğu altındaysa onu kullanamıyor olmalılar.”
“Bu doğru! İnsan! Mana bozukluğu sırasında ölü mana kullanabilirler, ancak tüm Dubori bölgesi mana bozukluğu altındayken ölü manayı yanlış kullanırlarsa, bozulan mana ile ölü mananın birbiriyle çarpışması ve yasak büyücülere zarar vermesi ihtimali yüksek!”
Daha sonra Raon ekledi.
“Bu düzeyde bir bozukluk için ya büyükbabanın ya da benim orada olmamız gerekiyor! Ah ve Rosalyn’nin de!”
“Cale-nim, yasak büyü kullanamazlar. Bu da yasak büyücülerin golemleri kontrol etmek için yasak büyü kullanamayacakları anlamına geliyor.”
Cale, zihninde hızla bir durumu organize etti.
“Raon, Dubori bölgesine mümkün olduğu kadar yaklaşacağız. Ölüm Diyarı dışında en yakın koordinatları seç.”
“Anladım. İnsan!”
Oooooong-
Işınlanma çemberi hızla parlamaya başladı. Çok geçmeden parlak bir ışık üç kişiyi kapladı.
– İnsan! Beklendiği gibi Dubori bölgesinin dışında herhangi bir mana bozukluğu yok!
Cale, gözlerini açarken Raon’un sesini dinledi.
– Burası Dubori bölgesinin hemen dışındaki dağ! Bölgeye ve Ölüm Diyarına buradan bakabilirsiniz!
Cale, pek fazla ağacın bulunmadığı bu engebeli dağın tepesinde yer alan büyük bir kayanın gölgesindeki karanlık alandan aşağıya baktı.
Batı. Dubori bölgesini ve arkasındaki büyük ateşle birlikte çölü görebiliyordu. Çöl beklediği gibi hâlâ yanıyordu.
“… İnsan, bölgenin içi tuhaf görünmüyor mu?”
“Cale-nim, bölgedeki insanlar her zamanki gibi görünüyor.”
Cale, Dubori bölgesindeki insanların her zamanki gibi çalışıp gülüştüğü barışçıl ortamı görebiliyordu. Dubori bölgesi, Henituse bölgesi kadar geniş değildi, bu yüzden Cale, Lordun Kalesi ile küçük bir şehir ve etrafındaki küçük bir alandan oluşan bölgede neler olup bittiğini kolayca görebiliyordu.
Cale yeniden bir dejavu duygusuna kapıldı.
‘Dışarıda kaos var ama Dubori bölgesi ve çöl neden sakin?’
Biiiiiiiip- Biiiiiiiip-
Choi Han’ın elindeki görüntülü iletişim cihazı yeniden çalıyordu. Bu Kara Elf Tasha’ydı.
“Tasha.”
– Genç efendi-nim! Seni Belediye Başkanı-nime transfer ediyorum!
‘Belediye Başkanı? Kara Elf Belediye Başkanı Obante mi?’
Cale, iletişim cihazında beliren kişiye baktı.
– Genç efendi Cale-nim, uzun zaman oldu.
Uzun beyaz sakallı Kara Elf asıl konuya gelmeden önce Cale’e baktı.
– Batı kıtasında ölü manayla hayatta kalan insanlar kara büyücü veya yasak büyücü oldu. Ancak Doğu kıtasında ölü mana ile zehirlenerek hayatta kalmayı başaran insanlar için birkaç farklı meslek bulunmakta.
Cale ilk başta onun neyden bahsettiğini merak etti. Ancak 500 yılı aşkın süredir yaşayan Kara Elf, yılların tecrübesine ve bilgisine sahipti ve Cale’in tam olarak neye ihtiyacı olduğunu bildiği için onunla iletişime geçmişti.
– Cale-nim, İllüzyonistleri biliyor musun?
“…İllüzyonistler mi?”
– Doğu kıtasının şamanlarına benzer nadir yeteneklere sahip olan kişiler. Yaşayanlara illüzyonlar veya sahte şeyler gösterebilirler. Güçlerini, şamanların güçlerini kullanma şekline benzer şekilde kullanırlar.
Obante sanki bundan neredeyse eminmiş gibi konuşmaya devam etti.
– Eğer sihirle yapılmadıysa o zaman bu sahte ateşin onların yarattığı bir illüzyon olduğundan şüpheleniyorum. Beyaz Yıldız Doğudan gelmedi mi?
Choi Han ve Raon o anda Cale’in gülümsediğini görebiliyordu.
“Raon, Gashan’la iletişime geç.”
Kaplan kabilesinin lideri ve kargaları kontrol eden şaman Gashan.
“Ona hemen çöle gelmesini söyle.”
Ona ihtiyacı vardı. Sonra Cale, bu durumu kendisiyle birlikte izleyen müttefiklerine bir emir daha verdi.
“İllüzyonisti bulun. En kısa zamanda.”
Altın topacın kırbacı güneş ışığının altında parlıyordu. Bir esinti Cale’in yanından geçip Dubori bölgesine doğru ilerledi.
———-
Merhabalr, uzun bir aradan sonra tekrar buradayım. Sizi hayal kırıklığına uğrattıysam özür dilerim ve bundan sonra size güzel ve doğru çeviriler sunmak için sıkı çalışacağım. Elimden geldiğince günde en az 1 çeviri ya da daha fazlasını paylaşacağım. Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğim. Sevgiler ve saygılar.