Oooooooooong-
Tüm siyah şato titriyordu.
“Genç efendi-nim.”
“Ron, sen de buraya gel ve duvara yapış.”
Ron, Cale’e gülümsedi ama duvara yaslanmadı.
“Beacrox, sen de-”
“Ben iyiyim, genç efendi-nim.”
Beacrox da Cale gibi çömelmeyecekti.
Cale, iki yanında bulunan On ve Hong’u okşayıp ileriye bakarken onları umursamadı.
Hava kükremeye başlamıştı.
Ama bunun nedeni doğal bir rüzgâr değildi.
Beyaz altın mana ve beyaz mana, merkezdeki siyah mana ile karıştırılarak büyük bir mana dalgalanması yaratmış ve bu da şatonun etrafında rüzgâr oluşmasına sebep olmuştu.
“Genç efendi-nim.”
“Evet?”
“Bu sürecin nasıl işlediğini biliyorsunuz, değil mi?”
“Evet, Eruhaben-nim bana geçen sefer söyledi.”
Cale, Ron’a yüzünde tuhaf bir gülümsemeyle karşılık verdi.
“Bir ev almamıza mutlu olduğun için gülümsüyor gibi görünüyorsun!”
“Gülüyor çünkü bedava!”
On ve Hong’un yorumlarını görmezden geldi.
“Hımm, Choi Han.”
Choi Han bir noktada Cale’in yanında durmak için hareket etmişti.
“Üç Ejderhanın gücü ile 10 milyar değerindeki sihirli taşların birleşimi şaka değil. Aynı fikirde değil misin?”
“Beyaz Yıldızı yenmemize yardımcı olacağını düşünüyorum.”
Cale’in gülümsemesi daha da genişledi.
“Değil mi? Gerçekten düşüncelerimi iyi biliyorsun. Bu durumda.”
Üç Ejderha dışındaki grubun geri kalanı, Cale’in elini mana fırtınasına doğru uzattığını görebiliyordu. Cale’in sesi siyah şatonun gümbürtüsüyle biraz boğuktu ama yine de herkes duydu.
“Buna Leydi Rosalyn’i ve 10 milyar değerindeki sihirli taşları eklesek ne olur?”
Ron, Beacrox ve Choi Han. Üçünün de yüzlerinde çok farklı ifadeler vardı.
“Ejderhalar her zaman güçlü olmuştur, ancak bu kadar çok güç ortaya çıkarabilmelerinin nedeni 10 milyar değerindeki sihirli taşlar. Bunu izlerken fark ettiğim bir şey var.”
Cale, Ölüm Tanrısının sözlerini görmezden gelmeye ve Beyaz Yıldızı yok etmeye karar verdiğinde aklına bir fikir gelmişti.
“Neden? Neden sadece kendi gücümüzle Beyaz Yıldıza karşı savaşmaya çalıştık?”
Cale, aklından geçen yanlış düşünceyi hatırladı.
Dünya onu bir kahraman olarak gördüğü için, muhtemelen istemese bile kendisi de bir kahraman olduğunu düşünmüştü.
Birinin fedakârlığına kaç kişi hayranlıkla ağlasa da…
Güzel savaş diye bir şey yoktu.
Sanki bilgiyi kendisi için doğruluyormuş gibi rahat bir şekilde yorum yaptı.
“Zenginliğimi gösterme zamanı.”
Zengiliğini gösterecekse, bunu doğru şekilde yapacaktı.
Cale’in tarzı buydu.
Ezici bir güçle bir şey yapmak ne anlama geliyordu?
Güç sadece fiziksel güç demek değildi.
Hayır, hiç de değildi.
Güç, para ve dünyanın atmosferi.
Bütün bunları savaşmak için kendi yararına kullanmaktı.
“Hehe.”
On ve Hong, Cale’in kahkahasını duyduktan sonra irkildi. İkisi, böyle bir durumda Raon’un genellikle ne söyleyeceğini düşündüler.
‘İnsan! Yine tuhaf bir şekilde gülüyorsun!’
Cale’in kahkahası, Raon’un her zamanki yorumunu hatırlayan On ve Hong’a çok garip geldi.
Cale umursamadı ve kendi kendine mırıldanmaya başladı.
“…Dünya, dünyayı-”
Dünya kendi tarafına çekmek.
Beyaz Yıldızın Arm, Aslan kabilesi, Kedi kabilesi ve Ayı kabilesi vardı. Cale’in bilmediği düşmanlar bile olabilirdi.
Ama ne olmuş yani?
Dünya onun yanında olduğu sürece sorun yoktu.
Tek başına Beyaz Yıldız yeterince zordu, bu yüzden Cale ve grubunun Arm’a, Aslan kabilesine, Kedi kabilesine, Ayı kabilesine ve diğerlerine karşı savaşmak için hiçbir nedenleri yoktu.
‘Hayır. O lanet Sis Kedisi Kabilesi p*çleri, onları şahsen becermem gerekiyor.’
Çocuklara verdiği sözü tutması gerekiyordu.
Ama neden başkalarıyla uğraşmanın yükünü üstlenmeleri gerekiyordu?
Diğer herkes de dünyanın üzerinde onlarla birlikte yaşıyordu.
Birlikte yapmaları gerekiyordu.
Cale yeniden gülmeye başlamak üzereydi.
“Hehe.”
Ama önce başka biri güldü.
Cale, siyah şatonun merkezine ve sihirli çembere baktı.
“Artık hep birlikte yaşayacağız! Heh!”
Altı yaşındaki Ejderhanın gözleri heyecanla parlıyordu.
Kara mana, Raon’un etrafında bir fırtına gibi kükrüyordu.
Raon’un kara manası birçok büyü taşını yutuyordu.
“…Uh, çok fazla heyecanlı değil mi?”
Cale, Raon’un durumu hakkında endişelenmeye başladı.
Heyecanlanmak güzeldi ama fazla heyecanlı görünüyordu.
Ama Raon’un her zamankinden daha heyecanlı olmaktan başka seçeneği yoktu.
İki küçük ön pençesi sihirli çembere doğru yöneldi.
Oooooooong-
Mana rüzgârı yönetti ve siyah parlayan sihirli çembere doğru ilerledi.
Sihir çemberi gürlemeye ve kara manayı emmeye başladı.
Gürleme o kadar hızlıydı ki, büyük miktarda kara mana hızla sihir çemberinin içine çekildi.
“Cale.”
Beyaz altın saçlı kadim Ejderha, mana fırtınasını yarıp Cale’e yaklaştı.
“Hadi gidelim.”
Cale ayağa kalkıp Eruhaben’in yanına giderken beyaz altın mana vücudunu sardı.
“Lort geri kalanlarla birlikte küçük çocuğa rehberlik edecek.”
Cale, onu ve Eruhaben’i çevreleyen sihirli çembere bakarken başını salladı.
“Evet Eruhaben-nim, gidelim.”
Eruhaben ve Cale.
Diğerleri siyah şatonun içindeki sihirli çembere odaklanırken ikisinin de yapması gereken bir şey vardı.
Cale’in bakışları bir an için Raon’a yöneldi ama Lort Sheritt’in tamamen Raon’a odaklandığını görebiliyordu.
Eruhaben ve Lort Sheritt’in çıkardığı beyaz altın mana ve beyaz mana, çoktan siyah manaya karışmıştı.
“Sihir çemberi düzgün bir şekilde çizildi ve küçük çocuk şatonun sahibi oldu, bu yüzden geriye kalan tek şey şatoyu hareket ettirmek için yakıt olarak kullanılacak olan mana.”
“Bunun farkındayım.”
Eruhaben, Cale’in cevabına elini salladı ve cevap verdi.
“Öyleyse önden gidelim.”
Paat!
Beyaz altın mana, Cale’in görüşünü kapladı.
Cale, vücudunun emildiğini hissetti ve bir an sonra gözlerini açtı.
“Bir süre olmuştu.”
Cale ayaklarının altına baktı.
Havada süzülürken, altındaki Karanlıklar Ormanının canlı yaz yeşili ağaçlarını görebiliyordu.
“Burası taşınmak için harika bir yer gibi görünüyordu.”
Eruhaben tatmin olmuş bir ifadeyle Karanlıklar Ormanının kuzey kısmına baktı.
Karanlıklar Ormanı, iç ve dış olarak ikiye ayrılırdı. İç kısımlara doğru ilerledikçe canavarlar daha da güçlenirdi. İç kısmın kuzey sınırı, Süper Kaya Villasına giden mağaranın bulunduğu yerdi.
Cale, Henituse bölgesine yaptığı çağrıyı hatırladı. Bir süredir evini aramamasına rağmen onu sıcak bir şekilde karşılayan Kont Deruth, Cale’in isteğini memnuniyetle onayladı.
‘Cale, ne istersen yap. Tamamen sorun yok.’
Bu yüzden Cale gerçekten yapmak istediği şeyi yapmaya karar verdi.
“Bununla ilgilenelim, Eruhaben-nim.”
Cale bunu söyledi ve cebinden bir şey çıkardı.
Altın topacın kırbacıydı.
Cale ve Eruhaben o anda aşağı indiler.
Ancak, sadece aşağı inmediler.
Oooooooooong-
Eruhaben’in çevresinde beyaz altın tozu görünmeye başladı. Cale derisinin karıncalandığını hissetti.
Eruhaben’in şu anda yaptığı şey mana kullanmak değildi.
Ejderha Korkusu.
Sadece Ejderhaların kullanabileceği bir güçtü ve diğer canlıların Ejderhalardan korkmasına neden olan bir güçtü.
“Kraaaaaaaaaaaaaaaav!”
Cale, aşağı inerken uçan canavarların onlardan kaçtığını görebiliyordu. Onlar sadece onlar değildi.
“Raaaarvvr!”
Etraflarından gelen, canavarların çığlıklarını duyabiliyordu.
Boom. Boom. Boom.
Yer sallanmaya başladı. Karanlıklar Ormanının kuzey kesiminde yaşayan irili ufaklı canavarlar diğer yönlere doğru kaçmaya başladılar.
Bunun tek nedeni Eruhaben’in Ejderha Korkusu değildi.
Eruhaben, Cale’e doğru baktı.
Sonra elinin arkasına dokundu.
Tüylerle kaplıydı.
‘Bu serseri kesinlikle daha da güçlendi.’
Eruhaben, Cale’den yayılan aurayı hissedebiliyordu.
Cale, Hükmeden Aurayı maksimum güçte kullanıyordu.
Kadim Ejderha, Cale’in, vücudu bir denge bulduktan ve antik güçleri güçlendirdikten sonra, yavaş yavaş yükselen gücüne gülümsemeye başladı.
‘Ejderha Korkusuna yenilmeyecek bir aura.’
Cale, Eruhaben bu serserinin güçlendiğini düşünürken konuşmaya başladı.
“Önce ben başlayacağım.”
“Ben arkandan takip edeceğim.”
Cale, kadim Ejderhanın yanıtını duyduktan sonra hemen rüzgârı çağırdı.
Ayak bileklerinin etrafında iki küçük rüzgâr belirdi ve Cale’in vücudu hızla Karanlıklar Ormanında ilerlemeye başladı.
Ve elindeki altın topacın kırbacı parıldamaya başlayınca…
“Bunu size bırakıyorum.”
Rüzgâr Elementalleri, Cale’in yorumlarına odaklandı.
“Yakınlardaki canavarları diğer bölgelere yönlendirin. Hayvanları da tahliye edin. Oh, bir de bizi izleyen var mı bir bakın.”
‘Ohhhh! Bizi duyabilen bir insan! Ne harika!’
‘Anladım!’
‘Çok kolay! Hehe! Bir göz atıp sana haber vereceğim!’
Cale’in çevresinde çok sayıda küçük rüzgâr belirdi.
Daha sonra oklar gibi Kuzeye, Güneye, Doğuya ve Batıya doğru fırladılar.
“Gaaaakkkaaaaaarv-”
“Raaaaaaaaaavvvvr!”
Canavarların ve kaçan hayvanların seslerini duyabiliyordu. Rüzgâr Elementalleri yakındaki canlıları uzaklaştırıyordu. Arkasından Eruhaben’in sesini duydu.
“Kaybolun.”
Bu tek kelime yeterliydi.
Cale arkasına baktı.
Eruhaben’den çıkan beyaz altın mana, belirli bir mesafe ile büyük bir daire oluşturdu.
Pssssssss-
Manaya değen büyük ağaçlar ve kayalar toza dönüştü.
Hiçbir şeyin olmadığı geniş bir açık alan yaratıldı.
Olmuştu.
Hazırlıklar tamamlanmıştı.
Cale başını kaldırdı.
Oooooooong-
Gökyüzü kararmış gibiydi.
Hayır, havada bir şey görünmeye başlamıştı.
Cale, Eruhaben’in ona yaklaştığını görebiliyordu.
“Buradalar.”
Cale, Eruhaben’in yorumuna cevap veremeden…
Altındaki toprağı büyük bir gümbürtü salladı.
Boooom-!
Karanlıklar Ormanında tek bir yüksek sesli patlama yankılandığında…
Cale gülümsemeye başladı.
Az önce yarattıkları açık alana baktı.
O yerin üstünde siyah bir şey görebiliyordu.
“…Ne kadar da güzel.”
Büyük ve keskin siyah bir şato belirmeye başlamıştı.
Siyah şato, bu dünyada gördüğü tüm şatolardan daha güzeldi.
“Rooooooooooar!”
Uçan canavarların şatoyu gördükten sonra kaçmak için kanatlarını daha da hızlı çırptığını görebiliyordu.
Tamamen siyah şato ve çevresi birbiriyle oldukça uyumluydu.
“Bir kötü adamın üssüne benziyor.”
Cale, Eruhaben’in yorumuna yanıt verdi.
“Bu yüzden hoşuma gidiyor.”
Karanlıklar Ormanındaki siyah şato.
Batı kıtasının en vahşileri olduğu söylenen canavarların bile uzak durduğu bir şato.
Cale başını kaldırdı.
Siyah şatodaki en yüksek kulenin üzerinde siyah bir Ejderha görebiliyordu.
Ejderha, bir şarkıyı bitirmiş bir orkestra şefi gibi iki ön patisini son kez hareket ettirdiğinde…
Boooooooom!
Siyah şato, Karanlıklar Ormanına ışınlanmayı bitirdi.
“İiiiiiiinsaaaaaaaaaaaaaaaaaaaannnnnn!”
Gökyüzünde siyah bir nokta gibi görünen Raon, onun için bağırırken hızla Cale’e doğru uçtu.
Yanakları kızarmıştı ve biraz yorgun görünüyordu ama heyecanlıydı.
Cale, şato kapılarının açılmaya başladığını görebiliyordu.
“Eve gelmeyeli uzun zaman olmuştu!”
“Artık iki evimiz var!”
On ve Hong yavaş yavaş Karanlıklar Ormanına adım atarken kuyruklarını sallıyorlardı.
Choi Han, Ron ve Beacrox onları takip etti.
Ayrıca arkalarında Lort Sheritt’in Karanlıklar Ormanına karmaşık ama parlak bir gülümsemeyle baktığını da görebiliyordu.
“İnsan, insan!”
“Evet.”
“Bu bizim evimiz!”
“Evet.”
Cale, Raon’un başını okşadı.
“Yüzeyde bu şato ve yeraltında Süper Kaya Villası! İnsan, evimiz çok harika! O harika ve güçlü!”
“Evet. Evet.”
“İnsan, şimdi ne yapacağız?”
Raon’un sorusunu duyduktan sonra herkes sessizce Cale’e baktı.
O anda oldu.
Biiiiiiiiiii-
Raon, video iletişim cihazını uzaysal boyutundan çıkardı.
“İnsan! Bu Mary! İyi kız Mary arıyor.”
“Bağla.”
Mary imparatorluktan arıyordu.
Çağrı hemen bağlandı.
– Hey!
Ama ekranda görünen tek kişi Mary değildi. Bud, Cale’e baktı ve aceleyle konuştu.
– Tüccar lonca lideri Plavin’den bir telefon aldık!
Cale ve Choi Han yokken Bud, Singten Tüccar Loncası ile bağlantı kurmak için orada kalmıştı.
Tabii ki, Singten Tüccar Loncasından Plavin, Bud’ın kimliğini bilmiyordu. Acil mesajları Cale’in kendisine bahsettiği gizli bir yere bırakıyor ve Bud günde bir kez mesaj olup olmadığını kontrol etmek için oraya gidiyordu.
Bud’ın sesi şok olmuş ve gergin görünüyordu.
– Dört Simyacı Kulesinin aynı anda başkenti vuracağını düşünüyor!
Choi Han, Eruhaben ve diğerleri kaskatı kesildi.
Birbirlerine karşı temkinli olan dört Simyacı Kulesi başkente birlikte mi saldıracaktı?
Başkentte kaç asker olduğunu bildikleri halde mi?
Bu ani değişiklik hiçbir anlam ifade etmiyordu.
Bud konuşmaya devam etti.
– Bir Simyacı Kulesinde aniden güçlü bir büyücü belirmiş ve onlara yardım edeceğini söylemiş. Sözde Doğu kıtasında bir Sihirli Kule kurmak istiyorlarmış.
Cale’in kaşları bir an için seğirdi.
Bud konuşmaya devam ederken bu küçük harekete tepki veriyor gibiydi.
– Ama bunun garip olduğunu biliyorsun. Doğu kıtasında bir Sihirli Kule ya da böyle bir grup yok! Ayrıca, Simyacı Kulelerine şu anda kim yardım eder ki? Onlar yasak büyü kullanan insanlar! O p*ç, o p*ç! Işık Şatosunda Beyaz Yıldız ile birlikte olan büyücü p*ç. Onun grubu olduğundan eminim!
Işık Şatosunda bir Ejderha seviyesinde beceriler göstermiş olan büyücü.
Kuvvetlerini Simyacı Kulelerine getiren kesinlikle oydu.
Bu durumda, Simyacı Kuleleri, yani yasak büyü güçleri ve İmparatorluğun güçlü oyuncuları, bunu denemeye değer bulurdu. Böyle bir çıkmazda olmak yerine bu fırsatı Sör Rex’in güçlerini dışarı atmak için kullanabileceklerine karar vermiş olabilirlerdi.
Ancak bu Bud’ın görüşüydü ve bunun doğru olup olmadığını bilmelerinin hiçbir yolu yoktu.
Emin oldukları tek bir şey vardı.
– Beyaz Yıldız, İmparatorluğun kontrolünü ele geçirme hırsından vazgeçmedi!
Beyaz Yıldız hala İmparatorluğu istiyordu.
Cale nedenini tahmin edebiliyordu.
Mevcut Beyaz Yıldız, eski Beyaz Yıldız gibi ölü manaya ihtiyaç duyuyordu ve yasak büyü grubu da ona bunu sağlamada en iyi olanlardı.
– Cale, bir an önce İmparatorluğa gelmen gerekiyor gibi görünüyor, eğer gelmezsen-
“Ne kadar da harika.”
–…Ha?
Bud, Cale’in kısa cevabını duyduktan sonra ne yapacağını şaşırdı. Ancak, kısa sürede kendine geldi.
“Rooooooooooar!”
Bud sonunda canavarların ani kükremelerini duyduktan sonra Cale’in arkasındaki alana bir göz atmıştı.
Kaçan uçan canavarlar ve siyah bir şato vardı.
Sonra, siyah bir üniforma giyerken bunların önünde duran kızıl saçlı Cale vardı.
Cale şu anda Bud’a gerçekten bir kötü adam gibi görünüyordu.
Cale konuşmaya başladı.
“Ne kadar da güzel. Onları birer birer yok etmek can sıkıcı olacaktı. Artık hepsini birden yok edebiliriz.”
–…Ha?
“Yasak büyü ve büyü.”
Mogoru İmparatorluğunun dört Simyacı Kulesi.
Beyaz Yıldızın ihtiyaç duyduğu ölü mana.
Yasak büyü ve büyü.
Tüm bu anahtar kelimeler Cale’in zihnini doldurdu ve Cale buna çabucak bir çözüm buldu.
Büyü.
“Bu kulvarda ezici güce sahibiz.”
———-
Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğimdir, eheh (=w=)