Kont Ailesinin Çöpü – Ch 291 – HER ŞEYİ ÇALMAK (1)

– Başka ne olabilir?

Veliaht Prens Alberu’nun parlak gülümsemesi ekranın diğer tarafında görülebiliyordu.

– Sıçtın.

“…Haaaa.”

Cale, Alberu’nun kendisine sıçtığını söylerken gülümsediğini gördükten sonra iki eliyle yüzünü ovuşturdu. Alberu şu anda bundan zevk alıyor gibiydi.

Öte yandan Sör Rex ve Billos’un rengi solmuştu.

Bakışları Cale’in bacağını okşayan siyah Ejderhadaydı.

“İnsan! İmparatorluk Prensini görmek istemiyor musun? Neşelen!”

Pat pat.

Raon’un tombul ön pençesi Cale’in bacağına dokunmaya devam etti. Sör Rex ve Billos şok içinde döndüler.

“…Bu bir Ejderha. Gerçekten altın bir iplik buldum-”

Billos mırıldanıyordu ama kimse ona dikkat etmiyordu.

Alberu sadece kıkırdadı ve başını salladı.

– Bu kötü. İmparatorluk Prensi seni soruyor. Onur madalyası almış, İmparatorluğun fahri bir vatandaşı olarak gitmen gerekmez mi?

‘Lanet olsun.’

Cale, bunu yüksek sesle söylememek için kendini tuttu.

– Ama gerçekten İmparatorluk Prensinin acelesi var gibi görünüyor. Yangını söndürmek için sana ihtiyacı var.

Nedeni buydu.

İmparatorluk, yangın yüzünden Cale’i çağırıyordu.

Cale’in Yıkım Ateşinin Akçaağaç Kalesinin önünde başlattığı ateş hâlâ güçlü bir şekilde yanıyordu.

İmparatorluk, Ölüm Vadisindeki ateş sütunlarından haberdardı.

Ölüm Vadisinde bulunan Rosalyn’in Whipper Krallığının güçleriyle birlikte olduğunu görünce, benzer bir şeyin başlarına geleceğinden endişe etmiştiler.

Bu yüzden Orman yangınını söndüren Cale’i arıyorlardı.

“Hayır diyebileceğim bir şey değil.”

Cale, iç çekiyormuş gibi yorum yaptı.

“Hmm, neden hayır diyemiyorsunuz?”

Sör Rex ihtiyatla sordu. Cale omuzlarını silkti ve açıklamaya başladı.

“Gitmezsem şüphelenmeye başlayacaklar. Roan Krallığının Whipper Krallığını desteklediğini düşünecekler.”

Mogoru İmparatorluğu zaten Breck Krallığına baskı yapıyordu.

Breck Krallığı onlara Rosalyn’in uzun süredir kraliyet ailesinden atıldığını söyleyip duruyordu, ancak bu sadece İmparatorluğun şüphelerini körüklemeye devam etmişti.

Elbette hiçbir şey kanıtlanmadığı için resmi olarak hiçbir şey yapamazdılar.

“Mm, bu sizi garip bir duruma sokar.”

“Durum bu.”

Rex, Cale ve solgun Billos’un hepsi onaylayarak başlarını salladıkları andı.

– Gitmek zorunda değilsin.

“…Affedersiniz?”

Veliaht Prens Alberu bunu söylemekten çekinmedi.

– Leydi Rosalyn’in bazı değerli görüntüleri vardı.

“Değerli görüntü mü?”

– Evet, bende de bir kopyası var. Ona gösterdiğimde anlayışlı davrandı.

‘Ne olabilirdi?’

Cale, bir süredir ilk kez sırtında bir ürperti hissetti. Ancak veliaht prens Alberu sakindi.

– Leydi Rosalyn, Doğu Kıtasındaki handa, yatakta çektiğin acıyı kaydetmiş.

‘… Ah.’

Cale kaşlarını çatmaya başladı.

Doğu kıtasındaki handa, yatakta çektiği acı.

O dönemde, Gökyüzü Yiyen Suyu kazandıktan sonra kan kusuyor ve titriyordu.

Ron aradığında Rosalyn’e çektiği acıdan kısa bir an göstermişti.

‘Bunu ne zaman kaydetti? Daha da önemlisi, bunu neden kaydetti?’

Cale’in yüzü şokla dolarken Raon bağırdı.

“Ben onu görmedim! Gözlerim kapalıydı, göremiyordum!”

– Raon-nim, silindi.

Silmişmiş, kıçım.

Hem Rosalyn hem de Alberu görüntülere sahipti, ancak Alberu, altı yaşındaki bir Ejderha olsa bile, bunun altı yaşındaki bir çocuğa gösterilecek bir şey olmadığını bilerek, bu şekilde düzeltme yapmıştı. Raon, Cale’i acı içinde görememişti çünkü o sırada sadece bir şeyler duyabiliyordu.

“Bu çok kötü!”

Cale, veliaht prens ile Ejderha arasındaki konuşmayı inanamayarak izledi. Alberu o anda onunla göz teması kurdu ve mutlu bir şekilde ekledi.

– İmparatorluk Prensine iyileşme sürecinde olduğunu ve çok acı çektiğini söyledim. O kadar şok olmuş görünüyordu ki, gülen yüzünü tekrar görebilmek için hayatta kalmanı umduğunu söyledi.

Alberu bu görüntüyü hiç beğenmemişti ama İmparatorluk Prensinin şok olmuş ifadesini unutamazdı. Herhangi biri bile bunu şok edici bulurdu.

‘Roan Krallığının kahramanının, Roan Krallığını korumak için ne tür bir fedakârlık yapmak zorunda olduğunu anlıyorum.’

Alberu, İmparatorluk Prensi Adin’in yorumuna yanıt vermişti.

‘Bütün bu yaptığı fedakârlıkları asla unutamayız. Bu yüzden Roan Krallığı, Komutan Cale Henituse’u korumayı ve onun iyileşmesine odaklanmasını sağlamayı planlıyor.’

‘Anladım. Ben de aynı şeyi yapardım.’

Alberu, kaşlarını çatan Cale’e ekledi.

– Yani İmparatorluk Prensi için endişelenmene gerek yok. Senin Whipper Krallığına yardım ediyor olduğunu asla hayal edemezdi.

“Bunu yapamayız.”

Veliaht prens Alberu irkildi ve Cale’e baktı.

Ağzının köşeleri sanki hiç kaşlarını çatmamış gibi yavaşça yukarı kalkıyordu. Alberu bu ifadeyi gördükten sonra sormadan edemedi.

– Gidecek misin?

İmparatorluk Prensini görmek için İmparatorluk tarafına mı gidiyorsun?

“Evet efendim.”

– Ho.

Cale, Alberu’nun şok içinde soluduğunu duydu ama sakindi.

“Bu kadar acı içindeyken bile İmparatorluğa yardım etmeye gitseydim, İmparatorluk benim hakkımda ne düşünürdü?”

Onun sadece fahri bir vatandaş değil, İmparatorluğu gerçekten seven biri olduğunu düşünürlerdi.

– Seni kurnaz p*ç.

Cale basitçe arkasını döndü ve Billos’a baktı. Billos şok olmuş görünüyordu ama Cale soğuk bir şekilde bir soru sordu.

“Billos, Simyacıların Çan Kulesinin Kule Usta Yardımcısı ve İmparatorluk Prensi ne zaman ayrılmayı planladıklarını söylediler mi?”

Billos duyduğu bilgiyi hatırladı ve çabucak cevap verdi.

“Önümüzdeki hafta içinde genç efendi-nim. Malzemeleri nasıl paketlediklerini temel alarak tahmin edeceğim şey bu olur.”

Bunu öğrenmek için askeri malzeme hakkında bilgi edinirken verdiği rüşvetin yanı sıra tüccar olarak da ağını kullanmıştı. Bu bir sır değildi.

“Görünüşe göre zaten karar verildi ve yakında açıklayacaklar. Ne de olsa vatandaşların kalbini sakinleştirmeleri gerekiyor.”

“Yalnızca Simyacıların Çan Kulesinin Usta Yardımcısı mı hareket ediyor?”

“Evet efendim, ama belli ki simyacılar da onlarla birlikte gidiyor.”

Cale ve veliaht prens Alberu göz göze geldiler.

– Kule Ustasını hiç görmüyoruz.

“Öyle görünüyor.”

Simyacıların Çan Kulesinin Kule Ustası, yardımcısını gecekondulardan kurtardıktan sonra kendini asla halka göstermemişti.

– Her iki durumda da, şu anda Çan Kulesinin asıl lideri Kule Usta Yardımcısı değil mi?

“Öyle olduğuna inanıyorum.”

– O kişi savaş sırasında başkent dışında olacak.

Cale karşılık verdi.

“Boş bir ev olacak.”

Kule Efendisinin nerede olabileceğini bilmeseler de, İmparatorluk Prensi ve Kule Usta Yardımcısı olarak bilinen etkili liderler başkenti terk edeceklerdi.

İmparator hala orada olurdu.

Cale bakışlarını Sör Rex’e çevirdi.

“Boş bir evi yağmalamamız gerek.”

Sör Rex irkilmeden edemedi.

O anda oldu.

“Yine mi yağmalıyoruz? İmparatorluğa ne zaman gelsek hep yağmalıyoruz! Hadi hepsini yağmalayalım!”

Altı yaşındaki Ejderhanın bağırmasından sonra odayı sessizlik doldurdu. Cale içini çekerek başını salladı.

“Öyle değil.”

“İnsan, öyle değil mi?”

“Evet.”

“O zaman ne?”

Cale, bir elini Sör Rex’in omzuna koydu ve konuşmaya başlarken onu nazikçe okşadı.

“Biraz diz çökelim.”

“…Affedersiniz?”

‘Ne?’

Rex’in gözbebekleri titriyordu, ancak Cale’in gözbebekleri sertti.

“Birkaç kişi topla.”

“Affedersiniz?”

“Size bir hafta içinde sinyali göndereceğim, o yüzden diz çökmeye istekli birkaç kişi topla.”

“Ne-?”

İmparatorluğun kendini buranın sahipleri ilan eden insanları burada yokken harekete geçmeleri gerekiyordu.

Bu ortalama ya da fakir vatandaşları Simyacıların Çan Kulesinin önünde diz çöktürerek Çan Kulesini yok etmek için ilk adımı atacaklardı.

“Ve yolu biliyorsun, değil mi?”

“Yol?”

Cale, Sör Rex’in bu anlaşılmaz konuşma akışı karşısında telaşlandığını gördükten sonra ciddi bir ifadeyle cevap verdi.

“Simyacıların Çan Kulesinden kaçmak için izlediğin yol.”

Sör Rex’in yüzü sertleşti.

O yol.
Kız kardeşini ve erkek kardeşini geride bırakırken Kedi formunda kaçtığı o pis ve korkutucu yol.

Simyacıların Çan Kulesinden çıkan yeraltı kanalizasyonlarından biriydi.

Bu yeraltı kanalizasyonlarında önemli sayıda ceset vardı.

“Bu yolu hatırladığına eminim.”

Simyacıların Çan Kulesine gizlice girme yolu.

Tabii ki, Rex bunu hala hatırlıyordu.

Kardeşlerinin intikamını almaya ve tüm dünyaya gerçeği açıklamaya karar verdiğinde o yola geri dönmüştü. Şövalye olmaya karar vermeden önce tekrar gitmişti.

Ancak, yol daha da daralmış ve demir parmaklıklarla kapatılmışken, şimdi lağımı izleyen gardiyanlar da vardı.

Son birkaç yılda büyüdükten sonra artık oraya sığamıyordu. O an kendinden nefret etmişti. Biraz daha erken gelmesi gerektiğini düşünmüştü. Bunu yapsaydı, kız kardeşini ve erkek kardeşini bir kez daha görebilirdi.

“…Artık oraya Kedi formumda bile sığamıyorum.”

“Önemli değil.”

“…İki Kediniz için de dar olacaktır.”

“Bu iyi.”

Cale, Sör Rex’in endişeli ifadesine kendinden emin bir şekilde cevap verdi.

“Bir fare oraya sığmaz mı?”

“… Sığacağını tahmin ediyorum?”

“O zaman bu kadarı yeter.”

Cale, korkak ama emirlerini iyi dinleyen bir Sıçan tanıyordu.

Karışık kanlı Cüce Sıçan Mueller. Karışık kanlı bir Cüce Sıçan olsa bile bir Sıçan formuna dönüşmeyi başarabiliyordu.

Alberu o anda araya girdi.

– Siz Sör Rex olmalısınız.

“Ekselânsları-”

Alberu, Rex’in yüzünü biliyordu ama şimdiye kadar bilmiyormuş gibi yapıyordu. Rex’in elinde hâlâ Roan Krallığının teklifi vardı.

Veliaht prens Alberu, görkemli prens gülümsemesini yüzüne yerleştirdi.

– Sadece rahatlayın ve herhangi bir baskı hissetmeden düşünün. Kimse sizi zorlamıyor.

“…Ekselânsları.”

Alberu’nun yüzündeki görkemli ama sıcak gülümsemeyi gördükten sonra Rex’in yüzünde karmaşık bir ifade belirdi. Sonra başını indirdi ve cevap verdi.

“…Birçok sorun var ama en büyük sorun kraliyet ailesi.”

Rex başını tekrar kaldırdı ve ekrandan Alberu’nun saçlarına baktı.

Alberu’nun saçları güneşi andıran güzel bir sarı renkteydi.

“İmparatorluk vatandaşları benim gibi altın saçlı olmayan birini kabul eder mi bilmiyorum.”

Alberu’nun yüzünde tuhaf bir gülümseme vardı.

Roan Krallığının Crossman kraliyet ailesinin, uzun zamandan beri Güneş Tanrısının sevgisine sahip olduğu biliniyordu. Sarı saçları o sevginin simgesiydi. O altın parıltı, kraliyetin simgesiydi.

– Sanırım İmparatorluk da altın rengine önem veriyor.

Mogoru İmparatorluğunun ulusal dini Güneş Tanrısı Kilisesiydi ve Roan Krallığınınkine benzer bir hikâyesi vardı.

< Güneşin altında altın gibi parlayan gözlerin soyu. >

Bu, Mogoru İmparatorluğunun kraliyet ailesinin sembolüydü.

Sadece güneşin altında parlayan gözler. Çoğu zaman gözlerinin ne renk olduğu önemli değildi. Ancak, büyük güneşin altında yalnızca altın renginde parlaması, kraliyet ailesi için güvenilir bir destek kaynağı olmuştu.

O anda Billos araya girdi.

“Ama bu sembol Roan Krallığında çok daha uzun süredir var olmadı mı?”

Roan Krallığı, Batı kıtasındaki en uzun tarihe sahipti.

Bu yüzden Roan Krallığının Billos gibi vatandaşları, güneş sembolünün İmparatorluk tarafından çalınmadan önce Roan Krallığından geldiğine inanıyorlardı.

– Sör Rex.

“Evet majesteleri.”

– Dış görünüş önemli değil, tarih değiştirilmek içindir. Geçmişte oyalanmaya gerek yok.

Alberu’nun dış görünüşünün önemli olmadığını söylediğini duyduktan sonra Rex dudaklarını ısırdı. Pozisyona herkesten daha uygun görünen bu prensin onu neşelendirmeye çalıştığını duyunca daha iyi hissetmişti.

‘…Geçmişte oyalanmaya gerek yok.’

Rex bu ifadeyi zihninde tekrarladı.

Öte yandan Alberu, Cale ile göz teması kurdu ve omuzlarını silkti. İronikti, çünkü Alberu, dış görünüşe herkesten daha fazla önem veren ve gerçek görünüşünü saklayan bir çeyrek Kara Elf’ti.

Cale hafifçe başını Alberu’ya doğru salladı.

Alberu’nun Rex’e söylediği şey, kendisine de söylediği bir şeydi.

Oda sessizleşince Cale konuşmaya başladı.

“O zaman şimdi kapatacağım. Meşgulüm, majesteleri.”

Gerçekten meşguldü.

Akçaağaç Kalesine dönmeden önce acele etmesi ve hazırlanması gerekiyordu.

***

Pat!

Cale, parlak ışık kaybolduğunda ışınlanma çemberinden çıktı.

“Genç efendi Cale!”

“Cale-nim.”

Rosalyn ve Choi Han’ın orada durduğunu görebiliyordu. Şef Harol da onlarla birlikteydi. Raon doğal olarak görünmez durumundaydı.

Rosalyn aceleyle konuşmaya başladı.

“Genç efendi Cale, İmparatorluk Prensi ve Kule Usta Yardımcısının buraya geldiğini duydum. Ama gerçekten İmparatorluğun tarafına mı gidiyorsunuz? İmparatorluğa yardım mı edeceksiniz?”

Rosalyn, Cale’in gözlerindeki bakışı gördükten sonra çabucak konuşmayı bıraktı. Gözleri ciddi görünüyordu.

Şu anda saçları beyaz olmasına rağmen kan gibi kızıl saçlarının bir parıltısını görebiliyordu.

“Evet, İmparatorluğa gideceğim.”

Rosalyn, Cale’in yanıtını duyduktan sonra nihayet konuşmayı başarmadan önce ağzını birkaç kez açıp kapadı.

“İmparatorluğa bir ateş denizi göstereceğinizi sanıyordum?” diye sorarken sesi şok olmuş çıkıyordu.

“Ama aynı zamanda o ateş denizini söndürecek misiniz de?”

Yangını başlatan Cale olmuştu.
Yangını söndürecek kişi de Cale olacaktı.

Rosalyn bunu gerçekten anlayamadı. Choi Han konuşmuyordu ama gözbebekleri titriyordu.

Cale şaşırmıştı ama başka seçeneği olmadığı için uzun bir süre sonra cevap verdi.

“…Evet, hepsini yapıyorum.”

Davulu ve janggu’yu çalacaktı. (Bu, her şeyi sadece bir kişinin yaptığını ifade eden bir Kore deyimidir. Geleneksek gösterilerde normalde bir kişi davul çalar ve bir diğer kişi de janggu (bir Kore enstrümanı) çalar, ancak bu durumda o her ikisini de çalacak, yani her şeyi yapıyor olacak.)

Lanet gruptaki her enstrümanı o çalacaktı.

———-
Kıtanın haritası : https://trash-of-the-counts-family.fandom.com/wiki/Western_Continent
Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğimdir eheh (=w=)

<< Previous Chapter | Index | Next Chapter >>

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *