“Bu çılgınlık” Cale, genç adamdan büyük şarap kadehini aldı. Şu anda Umutsuzluk Gölüne en yakın köydeydi. Bu köydeki tek küçük han ve restoran burasıydı. Sahibinin torunu, Rosalyn’in Umutsuzluk Gölü hakkında Continue Reading →

Bir ev ve ardından da bir adam havaya uçtu. Ancak, diğer her şey hala sakin görünüyordu. Bu kesinlikle Cale’in burayı tuhaf bulmasına yetmişti. “Mm.” ‘Ama daha da önemlisi, oldukça ağır.’ Continue Reading →

Çok karanlık. Bu cümleyi duyar duymaz Cale’in kafasındaki düşünce buydu. Çılgın rahibe hızla sayfaları çevirdi. Tüm sayfaları gözden geçirdikten sonra konuşmaya devam etti. “Hepsi. Her sayfa aynı şeyi söylüyor.” “…Diğerlerine Continue Reading →

Arabanın kapısını açtığında Cale’i soğuk havadan daha şok edici bir şey karşıladı. “E, genç efendi-nim!” Onu gördüğüne çok sevinmiş görünen biri vardı, iki kolu açık ona doğru koşuyordu. Cüce-Fare Mueller’di. Continue Reading →

Cale, kendisine yönelen bakışların hiçbirine dikkat etmedi. – İnsan. Ancak, Raon’un yorumları konusunda endişeliydi. – Seninle gurur duyuyorum. Bu harika hissettiriyor. Yaptık. Cale, duygusal Kara Ejderhayı görmezden gelmek için elinden Continue Reading →

Alberu kaşlarını çatmaya başladı. “Neden?” Önce Cale’in gerekçesini soruyordu. Cale Henituse’un onu yatağa yaklaşması için çağırdığını görebiliyordu. Alay etmek istedi ama Cale hasta olduğu için şimdilik sessiz kalmaya karar verdi. Continue Reading →

Cale, İmparatorluk Prensi Adin ile göz göze geldi ve konuşmaya başladı. “İyiyim majesteleri.” Cale incinmiş olduğu halde dik durmaya çalışıyor gibi görünüyordu. Tuttuğu kanlı mendili ve o mendili tutan hafifçe Continue Reading →

Girişten aceleyle çıkan insanlar aniden durdu. Sadece arkalarındaki insanlar tarafından ileri itildikleri için yeniden yürümeye başladılar. Ancak bakışları tek bir alana odaklanmaya devam etti. Roan Krallığının elçilik üyelerinden biri konuşmaya Continue Reading →

Cale, uzaktaki insanların seslerini duyabiliyordu. Çığlık mı yoksa bağırış mı olduğunu anlayamadı. Tanımlanamayan birçok ses birbirine karışmıştı. Cale, Kedi ile göz temasını sürdürdü ve konuşmaya başladı. “Hilsman.” Kedi irkildi. “Evet Continue Reading →

Güneş Sarayı. Güneşin parlak ışığına benzediği için bu şekilde adlandırılmıştı. Sarayın içinde, ziyafet salonunun birinci katının köşesinde, Cale, tatlılarla dolu bir masanın yanında duruyordu. -İnsan! Çok lezzetli şeyler var! Ailemiz Continue Reading →