Cale sihirli çantaya bir şeyler koydu ve arenaya yöneldi. Malikânenin yeraltı arenası. Kont Henituse’un bölgesi zenginliğiyle ünlüydü, ancak bu zenginlik askeri güçle de destekleniyordu. Aksi takdirde Karanlıklar Ormanının ve içindeki tehlikeli canavarların yanında güçlü bir askeri güç olmadan nasıl hayatta kalabileceklerdi?
Bu nedenle konutlarının, Dük veya Marki evlerinin çoğundan daha büyük ve daha iyi olan yer altı eğitim arenaları vardı. Cale, büyük yeraltı arenasına girer girmez bir emir verdi.
“İkiniz de arenadan uzak durun. Alanı emniyete alın ve birinci kattan kimsenin girmediğinden emin olun.”
“Tamamdır, genç efendi.”
“Anlıyorum, genç efendi.”
Cale’in, Ron’un yüzünde son derece geniş bir gülümseme olduğu gerçeğinden dolayı ağzında acı bir tat vardı, ama Cale bunu düşünmeyi bırakmayı seçti. İki kişinin uzaklaşmasını izledikten sonra Cale, yavru kedileri taşıdı ve arenanın köşesine gitti. Doğal olarak, Choi Han ve Rosalyn’den arenanın ortasına doğru ilerlemelerini istemeyi unutmadı.
“İkiniz merkeze doğru gidin!”
Choi Han, Lock’u arenanın merkezine götürdü. Rosalyn, Lock’tan biraz uzaklaşırken yüzüne ciddi bir bakış oturttu.
“Hırrrrrrrr!”
Lock nöbet geçiriyormuş gibi titriyordu. Kolları, bacakları, tüm vücudu titriyordu. Ancak ne Rosalyn ne de Choi Han ona yaklaşmadı.
Çünkü Lock’un pençeleri büyüyordu. Vahşi bir hayvana ait çok keskin pençeler…
“Aaaaaaaah!”
Lock’un vücudu havada süzüldü. Yavaşça değişmeye başlamadan önce bir ok gibi sertleşti. Cale, yavru kedi On ve Hong’un onu takip ettiğinden emin olarak yavaşça köşeye doğru ilerlemeden önce, arenaya açılan büyük demir kapının sıkıca kapatıldığını doğruladı.
‘Bu şaka değil.’
Cale, uzun ve zayıf Lock’un yavaşça değişmeye başladığını gördü.
“Grooooowl, aaaaaaaah!”
Lock sonrasında acı içinde çığlık atmadan önce keskin dişler çıkardı. Kaşlarını çatmaya ve gözlerini açmadan önce yavaşça ayağa kalkmaya ve biraz sendelemeye başladı. Sonra tavana doğru baktı ve acı bir şekilde ulumaya başladı.
“Ahwoooooooooooo!”
O anda Cale’in önünde yarı saydam bir bariyer belirdi. Bu bir kalkandı. On ve Hong şaşkınlıkla etrafına bakarken, Cale gelişigüzel konuşmaya başladı.
“Ejderha, sen gerçekten harikasın. Ses geçirmez de yapabilir misin?”
Anında başka bir kalkan mevcut olanla örtüştü ve ikili bir bariyer oluştu. Rosalyn baktı ve Cale, Cale’in önündeki iki kalkan katmanını görünce onun yüzünde oluşan şoku gördü. O anda, bu kalkanın içinde bir yerlerde olması gereken Kara Ejderhanın sesi Cale’in kulağını doldurdu.
“Sen çok zayıfsın. Bu yüzden korumaya ihtiyacın var.”
On ve Hong, ejderha bunları yapanın olduğunu fark ettikleri için heyecanlanmıştılar, ama ejderhanın söylediği şeyi duyduktan sonra Cale’e merhametle baktılar. Ejderhanın değerlendirmesine katılıyor gibiydiler. Cale onların bakışlarına aldırış etmedi ve gelişigüzel cevap verdi.
“Ne istersen onu yap.”
“O gücü neden kullanmadığını bilmiyorum.”
“Bilmene gerek yok.”
Güç. Kara Ejderha, Cale’in bu kadim gücü diğer insanlara göstermek istemediğini ve o güç sanki yokmuş gibi davrandığını çabucak fark etti. Cale omuzlarını silkti ve sonunda üçüncü bir kalkan ile birlikte toplam üç katmanlı bir kalkan elde edilmiş oldu.
‘Yeteneği her geçen an katlanarak artıyor.’
Ejderhalar sihri insanlardan farklı şekilde öğrenirdi. Ejderhalar iradeleriyle büyüyü kontrol ediyordu. Cale, Kara Ejderhanın gelişme hızının şaşırtıcı olduğunu, ancak aynı zamanda bu durumun onun için çok daha faydalı olduğunu düşünüyordu.
Cale artık Lock’un canavara dönüşme moduna geçmesini sonuna kadar rahat bir şekilde izleyebilirdi.
“Haaaarrrrhhhhh, aaaaaaah!”
Lock’un çığlıkları arenayı doldurdu. Bodrumun etrafına yerleştirilen ses geçirmez ve darbeye dayanıklı bariyer sihri olmasaydı, evin şövalyeleri bu sesleri duyunca hızla aşağıya inerlerdi.
Lock’un bedeni her bağırdığında büyüdü. Daha önce olmayan kaslar gelişmeye başladı ve gözleri kızardı. Bu bilincini kaybettiğinin kanıtıydı.
Mavi Kurt Kabilesindeki o küçük çocuk neden canavar moduna girmeye bu kadar erken başlamıştı?
Romanda Lock, ilk canavar dönüşümünü bir yıl sonra yaşayacaktı. Bunun nedeni bir karakterin ölümüydü.
‘Şifacı Pendrick.’
O elf savaşta ölüyordu. Pendrick, Lock’a Mavi Kurt Kabilesinin şefi olan ölü amcasını hatırlatan biriydi. Pendrick’in öldüğünü görmek Lock’u çılgına çevirir, görünürdeki her şeyi ve herkesi öldürmek ister.
“On, Hong.”
Cale, kalkanın içinde bir araya toplanmış kardeşlere doğru baktı.
“İkiniz henüz bir canavar dönüşümü yaşamadınız, değil mi?”
Yavru kediler başlarını salladılar.
“Bu konuda bir şey biliyor musunuz?”
“Tam olarak sayılmaz.”
“Kimse bize bu hakkında bir şey öğretmedi.”
Cale durumun böyle olacağını biliyordu. On ve Hong da saf kanlarmış gibi göründüklerinden, canavar dönüşümleri de muhtemelen zor olacaktı. Cale bir kez daha ileriye baktı ve konuşmaya başladı.
“Kurt Kabilesi, Kaplan Kabilesi, Ayı Kabilesi ve Balina Kabilesi, bu dört kabile ilk canavar dönüşümü sırasında en çok rasyonelliklerini kaybeden kabilelerdir. Bu yüzden bu dört kabileye canavarlara en yakın Canavar Halkı diyoruz.”
Kedi Kabilesi hakkında pek bir şey bilmiyordu.
“Kedi Kabilesi için canavar dönüşümünün nasıl olacağını bilmiyorum ama canavara döneceğinizi veya aniden ısındığınızı veya incindiğinizi hissederseniz, hemen bana gelin.”
‘Bir kazaya neden olursanız kötü olur.’
Kim arkalarını temizlemek zorunda kalacaktı? Tabi ki Cale onların arkasını temizlemek zorunda kalacaktı. Cale, kendi bölgesinde olup bitenlerin ve oranın içine aldığı insanların tüm sorumluluğunu üstlenen yapıda biriydi.
Cale, herhangi bir yanıt alamayınca onlara bakmak için döndü. Yavruların iki çift altın göz bebeği Cale’e bakıyordu ardından ikisi de hızla bacağına yöneldi ve yüzlerini Cale’in bacağına sürmeye başladılar.
‘Neden böyle davranıyorlar?’
Cale onların bu kadar samimi olmalarından hoşlanmadı ve bacağını hafifçe yana kaydırdı. Bunu yaparken, Cale tüylerini diken diken eden bir şey duydu.
“Ejderhalar canavar moduna girer mi?”
“Hayır.”
Ejderhaların canavar dönüşümüne sahip olması canavarca olurdu. Bir ejderha canavar moduna girerse, birden fazla dağı bir anda yok edebilirdi. Bu çok korkutucu bir düşünceydi. Cale ileriye bakmaya devam ederken ifadesi hiç olmadığı kadar sertleşti. Onun bu konu hakkında daha fazla bir şey duymak istemediğini söyleme şekli buydu.
Tsk.
Havadaki ejderhanın diline cıklattığı sesini duyabiliyordu. Cale bu ejderhanın sinir bozuculuğunu düşünürken, Lock’un canavar dönüşümü sonunda tamamlandı.
Boom.
Kurt adam iki ayağı üzerinde durarak yere bastı ve bu tüm arenayı salladı.
Mavi Kurt Kabilesinin kürkü koyu mavi renkteydi. Artık çocuk olarak adlandırılamayacak olan vahşi kurt adam, o koyu mavi kürkle kaplandı. Lock, Choi Han’ın kaslarından kıyaslanamayacak kadar büyük olan kaslarla kaplı kolunu son derece keskin pençeleriyle saldırmak için salladı.
“Lock!”
“Lock, kendine gel!”
Choi Han ve Rosalyn ona seslenmeye çalıştılar, ancak mantığını yitirmiş olan Lock onları sadece saldırması gereken yaşam biçimleri olarak görüyordu.
“Hrrrrrrrrrrrr.”
Lock’un ağzından sert bir homurtu çıktı. Choi Han’ın boyunun en az 1,5 katı olan bu kurt ona doğru koştu.
“Lock, kendine gel! Benim! Choi Han!”
Choi Han arkadaşına saldıramazdı ve bu nedenle yalnızca Lock’a seslenerek kendini savunmayı denedi. Ama bu, Lock’un normale dönmesi için bir işe yarar mıydı? Tabii ki de hayır. Cale başını salladı ve izlemeye devam etti.
“Sadece kafasına vurup böylece onu bayıltmak en hızlı yol olurdu.”
İki kedi nefesini tuttu ve Cale’den uzaklaştı.
Cale bunu söylese de, Choi Han’a böyle bir şey yaptırmak gibi bir niyeti yoktu. İlk canavar dönüşümü sırasında bu şekilde bayıltılan bir canavar, gelecekteki canavar modu dönüşümlerinde rasyonelliğini kaybedecek olurdu.
“Vay.”
Canavar kurt adamın saldırısı Cale’in beklediğinden daha güçlüydü. İçgüdüsel olarak hareket ediyor olması, kaslarını çok daha verimli kullanmasını sağlamıştı.
“On, Hong.”
Cale yavru kardeşleri çağırdı. İkisini de yanında getirmesinin bir nedeni vardı.
“Şu Kurt Kabilesi çocuğunun hareketlerini iyi izleyin.”
On ve Hong’un kurt adam Lock ile yakından ilgilenmesini istedi. Lock amansızca Choi Han ve Rosalyn’e saldırıyordu. Lock için geri çekilme gibi bir seçenek yoktu. Kurt Kabilesinin tarzı buydu. Cale, yavru kedilere fısıldıyormuş gibi konuştu.
“Bir canavarın içgüdüsel hareketleri bunlardır. İnsanlardan farklı olarak içgüdüsel olarak hareket edebilmeleri, Canavar Kabilelerinin güzelliklerinden ve görkemlerinden biridir.”
Bang!
Lock yumruğunu yere vurdu ve mermer zemini kırdı. Muazzam bir güç gösteriyordu.
“Canavara dönmekten korkmamalı ya da çekinmemelisin. İşte o zamanlar Canavar İnsanların en güçlü oldukları zamandır.”
Cale’in eli iki yavru kedinin kafasını okşadı.
“Kedi Kabilesi ve Kurt Kabilesi farklı olsa da, ikiniz de Canavar İnsanlarsınız. Vahşi bir hayvanın tarzını, içgüdülerinize güvenme tarzını öğrenmek için onu izleyin. Ve sonra- ”
İki çift altın gözbebeği, Cale ile göz teması kurdu.
“Kendinizin yapın. Ya öyle yapın ya da vahşi hayvanlar olarak etiketlenen o ayıları, kaplanları, kurtları öldürmenin bir yolunu düşünün.”
Kedi Kabilesi çocukları olan yavru kediler, Lock’u gözlemlemek için hemen Cale’den uzaklaştılar. Yavru kediler arka ayakları üzerinde ayağa kalktılar ve Lock’un her hareketini gözlemlediler. Gümüş ve kırmızı, iki yavru kedinin tüyleri aşırı derecede gerildikleri için diken diken olmuştu.
Bu vahşi hayvanlara kıyasla kediler zayıftı. Kurnazlığa güvenen bir kabile oldukları için Cale’in niyetini açıkça anladılar. Cale, ejderhaya seslenmeden önce yavru kedileri bir süre izledi.
“Hey.”
Kara Ejderha havada kendini gösterdi. Rosalyn ve Choi Han’ın onlara bakacak zamanları yoktu. Tüm dikkatlerini Lock’a vermeleri gerekiyordu. Cale, ejderhayla konuşmaya devam ederken iki kişiyi işaret etti.
“Rosalyn’in rakibine zarar vermemek için sihrini nasıl kullandığına bir bak. Ayrıca Choi Han’ın aurasını saldırmak için değil, o kurt çocuğuna zarar vermeden kendini korumak için nasıl kullandığına da bak.”
Tang, tang, tang!
Lock’un son derece hızlı yumrukları Rosalyn’in kalkanını kırmaya çalışıyordu. Rosalyn, Lock’un saldırısını izlerken çaresizce ona seslendi.
“Lock, beni hatırlıyor musun? Artık ailemin bir parçası olduğunu söylemiştim. Acele et ve kendine gel!”
Choi Han, Lock’un bakışlarını ona çevirmesini sağladı. Lock’un dikkatini çekmek için cani aurasını en üst düzeye çıkardı.
“Lock, saldır bana. Seni koruyacak olan benim.”
Lock, pençesini Choi Han’a doğru sallayarak ölümcül auraya cevap verdi. Lock’un saldırısında aura olmasa da, tüm fiziksel gücü bu saldırının arkasındaydı.
Cale, ejderhayla konuşmaya devam ederken o sahneyi uzaktan izliyordu.
“Muazzam bir güce sahip olduğunda, bir şeye zarar vermemek, bir şeye zarar vermekten daha zordur. Ama bir ejderha olduğun için bu dersi ve gücü çabucak kavrayabileceğini biliyorum.”
Ejderha, Cale’e cevap verdi.
“Ben bir ejderhayım. Yapamayacağım hiçbir şey yok.”
“Doğru. Öyleyse onları izle ve kendi kararını ver.”
Ejderha uçtu ve bir kez daha görünmez hale gelmeden önce yavru kedilerin yanına kondu. Cale, ejderhanın tıpkı kedi yavrularının yaptığı gibi Rosalyn, Choi Han ve Lock’un hareketlerini kendi gücü haline getireceğini tahmin etti.
‘Yanımda biraz şarap getirmeli miydim?’
Cale, bu sıkıcı savaşı izlemeye devam ederken şarabının olmadığı gerçeğinden yakınıyordu. İki saat. Tıpkı bir film izliyormuş gibi, bu üç hayvan çocuk gözlerini savaşta tutarken, Choi Han ve Rosalyn yorulmaya başlamıştı.
“…Huff, huff, huff.”
Ama en çok bitkin olan kurt adamdı.
“Huff, huff. Abi-.”
“Lock!”
Choi Han, “abi” kelimesine tepki gösterdi ve şaşırarak kurt adama doğru koştu. Canavara dönme modundan tamamen çıkmamış olmasına rağmen, Choi Han’ın tepkisi Cale’i ayağa kaldırdı.
“Ab, abla-.”
Lock, Rosalyn’i de tanıyabildi.
“Ah, Lock!”
Rosalyn de Lock’a sarılmak için koştu. Lock hâlâ koyu mavi kürkle kaplıydı ama gözleri odaklanmaya başlamıştı. Rosalyn ve Choi Han’ın vücutlarında küçük yaralar varken Lock hiç yaralanmamıştı.
İkisi Lock’u tıpkı bir aile gibi korumuşlardı.
“Ben çok, huff huff, üzgünüm.”
Mantığı geri gelmişti. Tüm sorunların üstesinden gelebileceği mükemmel bir ilk canavar mod dönüşümüydü. Lock, boyunun yarısı kadar uzun olan Rosalyn’e başını dayadı ve sonra bu 13 yaşındaki çocuk ağlamaya başladı. Ağlamasına hayvansal bir gürültü karıştı.
“Lock!”
Lock, düşmeye başlamadan önce yavaşça insan formuna döndü. Canavar mod dönüşümü sona ermişti. Choi Han hızla ona yaklaştı ve düşmesini engelledi. Lock, canavar moduna geri döneceğinden endişelendiği için bayılmamak için elinden geleni yapıyordu.
O anda, gözlerini açık tutmak için elinden geleni yapan bu çocuğun önüne iki yavru kedi taşıyan bir adam geldi.
‘Amca.’
Amcasıyla aynı şeyi söyleyen adamdı. Adam konuşmaya başladı.
“Şimdi dinlenebilirsin.”
Adam gülümsedi ve Lock’un eskisi gibi gözlerini kapatmasını sağladı.
“Artık hepsi geçti.”
Lock sonunda rahatladı ve adamın sözlerini duyduktan sonra gözlerini kapadı. Lock, Choi Han’a yaslandı ve bayıldı. Choi Han Lock’u dikkatlice sedyeye yatırdı.
Bunu izleyen Cale, çantadan bir iksir aldı ve onu Rosalyn’e fırlattı. Rosalyn iksir şişesini yakaladı ve sordu.
“İksirler Lock’ta işe yaramıyor ki?”
Cale, Rosalyn’e neden bu kadar bariz bir şey söylediğini sorar gibi baktı ve hala kafası karışmış olan Rosalyn’e cevap verdi.
“Kurt Kabilesinden birine neden iksir vereyim? Senin için. Epeyce mücadele ettin.”
Rosalyn, Cale’e baktı. Üç katmanlı bir sihrin inanılmaz bir görüntüsünü görmüştü ve Cale’e sormak istediği birçok şey vardı. Ancak başka bir şey söyledi.
“Çok teşekkür ederim.”
Bu önce gelmeliydi.
“Teşekküre gerek yok.”
Cale gelişigüzel cevap verdi ve arkasını döndü. Zaten ona bakan Choi Han’ı görebiliyordu.
“Choi Han.”
Bu olay nasıl olmuştu? Ne olduğunu bulması gerekiyordu.
“Konuşmamız gerek.”