Kont Ailesinin Çöpü – Ch 231 – AMA BURASI DAHA RAHAT? (5)

Cale, bu iyi başlangıcı sürdürmek için hemen harekete geçti.

Han girişinin önündeki küçük bahçeden çıktı. Mahallenin büyükannelerinden biri merakla Cale’e ve eski hana baktı.

“Bu hanı satın mı aldın?”

“Evet, büyükanne.”

Yaşlı kadın, kızıl saçlı yakışıklı genç adama memnuniyet ve endişeyle baktı.

“Burası iyi bir yer ama çok eski. Oh, ve bu yerle ilgili hikayeyi duymuş gibi görünmüyorsun. Sahibi, parasıyla kaçana kadar illegal kumarhane işletirdi.”

“Duymuştum.”

Genç adam, güçlü bir ifadeyle konuşmaya devam etmeden önce bir an tereddüt etti.

“Ama çok çalışırsam işlerin yolunda gitmesi gerekmez mi? Benimle çalışan birçok insan var. Hepimiz yeni bir hayat yaşıyormuşuz gibi çok çalışmayı planlıyoruz, bu yüzden lütfen bize iyi bakın.”

“Aigoo, nasıl konuşulacağını iyi biliyorsun.”

Genç adamın olumlu tavrı yaşlı kadının gülümsemesine ve başını sallamasına neden oldu.

“Elbette. Biz yeni komşular birbirimize göz kulak olmalıyız. Kocam yan sokaktaki fırını işletiyor. Ekmeğe ihtiyacın olursa dükkânımıza gel.”

“Evet hanımefendi, çok teşekkür ederim.”

Yaşlı kadın, fırınının bulunduğu sokağa doğru ilerlerken elinde iki kedi yavrusu olan genç adamdan ‘teşekkürler’ aldı.

‘Hoş bir genç adam.’

Yaşlı kadın için iyi bir haberdi.

Cale sonunda yaşlı kadın görünmez olunca başını kaldırdı.

O anda kapı hafifçe açıldı ve biri konuşmaya başladı.

“Umut ve Macera Seven Hanın amacı, tüm gezginler için ucuza sıcak yemekler ve dinlendirici bir oda sağlamaktır. Anladınız mı?”

“Anlıyoruz!”

“Evet efendim!”

Birisi sordu ve diğerleri enerjik bir şekilde cevap verdi.

“Ve Umut ve Macera Seven Handa kötü adamları arkadan bıçaklamaya çalışırken, maceralarımız sadece onların eşyalarını ellerinden almaktan ibaret olacak. Anladınız mı?”

“…Bunu iliklerimize kadar hatırlayacağız!”

“Evet efendim, evet efendim! Ne derseniz deyin, evet efendim!”

Cale kaşlarını çatmaya başladı. Kapıdan çıkan haydut lideri irkildi ve titremeye başladı.

“Herkese sessizce çalışmasını söyle. Yerin kulağı vardır. Bundan haberin yok mu?”

“Ah, tabii ki!”

Haydut lideri hızla kapıdan çıktı ve kapıyı kapattı.

Kapıyı kapattıktan sonra içeridekilerin sesleri artık duyulmuyordu.

“Hey, pencereyi düzgünce temizle!”

“Tek bir toz zerresi kalmadığından emin olun! Her leke tek bir beyaz eldivendir!”

Haydutların enerjik sesleri hızla kayboldu.

Haydutlar, Leeb-An Şehrine gelmeden önce üç gün ve üç gece işkence görmüştü. Cale daha sonra işe yarar görünen beş haydut seçmişti ve onları da beraberinde getirmişti.

Kaderin cilvesi, bunlar taş sütunu bir heykele dönüştürmek için o sabah oraya giden aynı beş hayduttu. Artık Beacrox ve Cale’e tamamen sadıklardı.

< Umut ve Macera Seven Han>‘ın ilk beş personeli olan beş haydut artık sorumlu ve yasalara saygılı çalışanlar olacaktı.

Cale, kendi görevlerini yerine getirirken işi personele bıraktı.

* * *

Cale, Leeb-An Şehrinin tamamını görmesini sağlayan bir binanın tepesinden aşağıya baktı.

“Paralı Askerler Loncası ve Tüccar Loncası Leeb-An Şehrindeki en etkili iki lonca mı?”

“Öyle diyorlar efendim!”

Haydut lideri enerjik bir şekilde karşılık verdi.

“Leeb-An Şehrinin gündüzleri Paralı Askerler Loncası ve Tüccar Loncası, geceleri ise yeraltı dünyası tarafından kontrol edildiğini söylemek yerinde olur.”

Etrafta araştırdığı kadar mümkün olduğunca fazla bilgi ile cevap veriyordu.

Yüksek bir çatının tepesindeydiler. Burada neden sohbet ettiklerini anlamamıştı, ancak Cale’i ve abur cubur yiyen iki Kediyi sessizce izledi, grubun en korkunç insanı olan yaşlı adam ve Cale’in saygısını kazanmış beyaz altın saçlı bir adam da onlarlaydı.

Haydut lideri bildiği her şeyi açıkladığı için hiçbirini düşünmemeye karar verdi.

“Leeb-An Şehrinin tarihine baktıktan sonra, bu şehirde paralı askerlerin ve tüccarların çok fazla güce sahip olduğu anlaşılıyor.”

“Tarih mi?”

“Evet efendim.”

Haydut lideri, Cale’in ona açıklamasını söyler gibi bakışlarını gördükten sonra öksürdü ve ardından konuşmaya başladı.

“Geçmişte buranın canavarlarla dolu olduğu söylenirdi. Canavarlar, Leeb-An Şehrinde ve Leeb Dağı da dâhil olmak üzere çevredeki bölgede dolaşıyordu.”

Cale’in bakışları Eruhaben’e yöneldi. Eruhaben, haydut liderinin sözlerine çoktan dikkatini vermişti.

Canavarlar.

Taş sütunun buraya yerleştirilmesinin nedeni onlardı.

“Bu yüzden hiçbir krallık ya da soylu bu bölgeye erişimlerini genişletemedi.”

” Onun yerine paralı askerler burada toplandı.”

Haydut lideri, Cale’in yorumuna başını salladı.

“Evet efendim. Tüccarlar, paralı askerlerin burada olduğunu fark ettikten kısa bir süre sonra onları takip ettiler. Maceracılar da ortaya çıktı. Çok geçmeden, bu özgür şehir gelişti. Canavarlar da ondan sonra yavaş yavaş azaldı.”

“…Canavarların sayısı mı azaldı?”

“Evet efendim. Bu yüzden diğer krallıklar özgür bir şehir olan Leeb-An Şehrinin kontrolünü ele geçirmeye çalıştılar, ancak paralı askerler ve tüccarlar bu olmadan önce çok fazla güç kazanmışlardı. Ayrıca, canavarların sayısı azalmış olsa da, insanları korkutup kaçırmaya ve burayı özgür bir şehir olarak tutmaya yetecek kadar canavar vardı.”

Canavarların sayısı azalmıştı.

Cale’in bakışları Ron’a yöneldi.

“Leeb-Anın özgür bir şehir olduğunu biliyordum, ancak böyle bir tarihi olduğunu bilmiyordum.”

Ron aslen doğu bölgesindendi.

Doğu kıtasının kuzeybatı bölgesindeki küçük bir özgür şehir hakkındaki detayları bilmesine gerek yoktu.

– İnsan, insan! Sence canavar sayısı neden azaldı? Merak ediyorum!

‘Değil mi?’

Cale, burayı savunurken taş sütunu oluşturmak için Süper Kayaya ihtiyaç duyan Leeb-An Şehrindeki canavarların nasıl ortadan kaybolduğunu merak ediyordu.

Eruhaben de aynı şeyi düşünüyor gibiydi.

Ancak Cale’in aynı anda başka bir düşüncesi vardı.

“Peki belediye başkanı?”

Belediye Başkanı.

Özgür şehirle ilgilenen bir halk figürü olması gerekiyordu.

“Ah, belediye başkanı pozisyonu her seçimde Tüccar Loncası ile Paralı Askerler Loncası arasında gidip gelir.”

“Öyle mi?”

“Evet efendim. Bu nedenle, her iki gruba da dâhil olmayan kişilerin çok fazla şikâyeti var. Ama bu konuda ne yapabilirler? Yeraltı dünyası piçleri şimdiden Tüccar Loncası ve Paralı Askerler Loncası ile işbirliği içinde. Sıradan bir vatandaşın onlara karşı kazanmasına imkân yok.”

“…Gerçekten mi? Diğerlerinin söz hakkı yok mu?”

Haydut lideri konuşmayı kesti.

Çünkü Cale’in yüzündeki gülümsemeyi görmüştü.

Zeki haydut lideri sırtında bir ürperti hissetti ve neredeyse refleks olarak konuşmaya başladı.

“…Belediye başkanı hiçbir zaman sıradan vatandaşlardan biri olmadı! Bunun nedeni, balinaların savaşında kazanabilecek bir karides olmamasıdır!”

“Eh, normal bir karides kazanamaz.”

Haydut lideri ve Cale göz göze geldiler.

“Ama, sonunda kazanan bir karides olabilir. Değil mi, Ron?”

“…Genç efendi-nim, karides olmak istemiyorum.”

“Hmm, Beacrox yemek pişirmede gerçekten iyi.”

Ron, bakışlarından kaçınırken gülümseyen yavru köpek efendisini izledi. Cale’in kafasında başka bir plan hazırladığından emindi.

Cale ne zaman bir şey yapsa büyük ölçekte bir şeyler yapma eğiliminde olduğu için herkes biraz endişeliydi.

Ancak Cale, haydut liderine bir soru sormadan önce her türlü şeyi düşündüğü için bunu bilmiyordu.

“Paralı Askerler Loncası ve Tüccarlar Loncasının yeraltı dünyasıyla bağlantıları mı var?”

“Leeb-An Şehrine zevk ve kanunsuzluğun şehri denmesinin bir nedeni de bu. Oldukça sık birlikte çalışıyorlar.”

“Öyleyse yeraltı dünyasındaki güçlü olanlar kimler?”

“Mm, Leeb-An Şehrinde iki örgüt güçlüdür.”

Haydut lideri cebinden bir harita çıkardı ve Cale’e verdi. Cale hemen açtı.

Leeb-An Şehrinin doğu tarafına odaklanmış, parçalara ayrılmış bir haritaydı.

“Bir taraf, kurulduğundan beri Leeb-An Şehrini kontrol eden bir örgüt. Mostue adında biri tarafından yönetilen bir organizasyon ve Paralı Askerler Loncası ile oldukça yakınlar.”

“Ve diğeri Arm mı?”

“Evet efendim. Onlar da diğer örgüt. Paralı Askerler Loncası ile kötü bir ilişkileri var.”

“Ya Tüccar Loncası?”

“Her zaman tarafsız kalırlar.”

Cale, Leeb-An Şehrinin yeraltı dünyasının haritasına baktı.

Harita bölünmüş olsa da, haritada dairelerle işaretlenmiş birçok nokta vardı.

“Bu daireler nedir?”

“Hâlâ ortalıkta olan küçük organizasyonlar.”

“…Gerçekten mi?”

Haydut lideri, Cale’in yüzünde tekrar şeytani bir gülümseme gördükten sonra irkildi.

“Şu, umm, kendi bağımsız bölgesini yönetmek için mallarımı sattığım yaşlı adam. Bu harita geçmişte o yaşlı adamdan aldığım bir şey.”

“Geçmiş?”

“Evet efendim. Yaklaşık 6 ay önce. Arm’ın etkisi şimdi biraz daha güçlü.”

Cale parmağıyla haritaya hafifçe vurdu.

“Yeraltı dünyasını kontrol etmek için güçlü bir temele ihtiyacın var. Öyle değil mi, eski haydut lideri?”

“Doğru.”

“Varsayımsal olarak konuşursak…”

Cale’in bakışları Ron’a yöneldi.

“Arm, Leeb-An Şehrinin yeraltı dünyasının kontrolünü ele geçirirse Leeb-An Şehrine ne olur?”

“Onların astları olacaklardır. Tüccar loncası ve Paralı Askerler Loncası da öyle.”

Cale haritaya baktı ve düşünmeye başladı.

Ağzından birkaç kelime çıktı.

“…Belediye başkanı… Paralı askerler… Tüccar… Mostrue… Diğer şehirlerin belediye başkanları…”

Eruhaben, Cale’in iki kez ‘belediye başkanı’ dediğini duyduktan sonra başını salladı. Şanssız insan yine hayatını alt üst ediyordu. Ancak bu sefer kendi hayatını değil, başkasının hayatını mahvedecek gibiydi.

Eruhaben, haydut liderinin solgun ifadesine ve Ron’un yüzündeki boş ifadeye baktı.

Cale o anda konuşmaya başladı.

“Belediye başkanı ne sıklıkla değişir?”

“Görüyorsunuz ki…”

“Evet?”

Haydut lideri, Cale’in cevabı bekleyen bakışını gördükten sonra nihayet cevap vermeden önce tereddüt etti.

“Komik olan, sadece üç ay kalmış olması. Hahahah!”

“…Ho.”

Cale, gözleri parıldamaya başlayınca derin bir nefes aldı.

Haydut lideri kendi işe yaramaz zekâsına sinirlendi ve Cale’in bakışlarından kaçındı. Elbette Cale, haydut liderine bakmıyordu.

Kafasında hızla bir şeyler çiziyordu.

‘Onları yakalamak istiyorsam, Arm’ı Doğu kıtasındaki köklerinden sallamam gerekiyor. Başlangıç noktası önemlidir. Onlarla sadece Batı kıtasında ilgilenmek yeterli olmayacaktır.’

Cale’in Doğu kıtasına gelmesinin nedeni buydu.

Leeb-An Şehri.

Özgür bir şehir olduğu için Cale’in burada kazanacağı çok şey vardı.

İnsanların kimliğinin önemli olmadığı bir yerdi.

Cale’in haritaya dokunan parmakları sertleşmeye başladı. Bunu dikkatle izleyen haydut lideri, Cale ile göz göze geldi.

“Git.”

“Affedersiniz?”

“Git, yapman gerekeni yap.”

“Ah, evet efendim!”

Haydut lideri, çatıdan aşağı inmeden önce temiz kıyafetiyle ona doğru eğildi. Büyük boyuna göre hareketleri oldukça çevikti.

Cale, haydut lideri ortadan kaybolunca konuşmaya başladı.

“Eruhaben-nim.”

“Leeb-An Şehrinin tarihi hakkında daha fazla şey öğrenmem gerekecek gibi görünüyor.”

Cale, Cale’in bir şey söylemesine gerek kalmadan ne yapması gerektiğini bilen Eruhaben’e baktı.

“Tarihini nasıl öğrenebilirsiniz? Süper Kaya zamanından başlayarak tarihi bilmek istiyorsanız oldukça eski bilgilere ihtiyacınız olacak.

Eski tarih hakkında bilgi toplamaya çalışmak hiçbir yerde kolay değildi.

Bu, özellikle yazılı tarihi değil de gerçeği aradığınızda geçerliydi.

Cale, Eruhaben’in gelişigüzel cevap verdiğini görebiliyordu.

“Sadece bir Ejderhaya sormam yeter.”

“…Affedersiniz?”

‘Ne? Bir ejderha mı?’

Cale şok olurken havada bir varlık kendini gösterdi.

“Goldie! Başka Ejderhalar var mı?”

“Neden bu kadar açık bir soru soruyorsun? Küçük çocuk, Doğu kıtasında 10 Ejderha var.”

“Vay! Diğer Ejderhalarla tanışmak istiyorum!”

“Hayır.”

Eruhaben bunu söylerken sert bir şekilde konuştu.

“O piç kurusu deli.”

‘…Ejderha standartlarında bile deliyse…’

Cale bunu yüksek sesle söylemedi.

“O zaman Goldie, onu nereden tanıyorsun? Sen gerçekten iyi bir kişiliğe sahipsin sonuçta!”

Eruhaben’in dudaklarının köşeleri Raon’un sorusu üzerine seğirdi, ancak Altın Ejderha gülümsemeden sahte bir öksürük çıkardı.

“Ahem, evet iyi bir kişiliğim var.”

Eruhaben o Ejderhayı düşünüyormuş gibi kaşlarını çatmaya başladı ve konuşmaya devam etti.

“İlk büyüme evresinden geçtiğinde onu korumuştum.”

“…Onu korudunuz mu?”

“Goldie, büyürken neden onları koruman gerekiyor?”

Cale ve Raon’un sorusu üzerine Eruhaben’in ifadesi tuhaflaştı.

“… Bu çocuğun ilk büyüme evresinden geçmesini inimde sağlamayı planladığımı söylememiş miydim?”

“Sanırım söylediniz?”

Cale, Eruhaben’in Raon’a birçok şey öğrettiği zamanı hatırladı.

“Onu koruyabilmem içindi. Benim sığınağım en güvenli yer. Hepinizin bildiği gibi, Ejderhalar toplam üç büyüme aşamasından geçer.”

Vücudun plakası, ilk büyüme evresi ile birlikte büyür. Fiziksel görünüm değişmez çünkü bu evre yalnızca Ejderhanın gelecekteki büyümesi için temel oluşturur.

Ejderha daha sonra ikinci ve üçüncü büyüme evrelerinde önemli ölçüde büyür ve daha da güçlenir.

“Her seferinde büyüme ağrıları çekilir. Tüm Ejderhalar aynı değildir. Bir Ejderhanın güç seviyesinde sıralamalar vardır ve daha da güçlenen Ejderhalar en çok acıyı çekerler.”

“Bilmiyordum.”

Cale’in bundan haberi yoktu.

Tek bildiği, Ejderhaların üç büyüme evresinden geçtiğiydi. Roman bir Ejderhanın büyümesini anlatmamıştı.

Ancak, düşününce neredeyse bariz görünüyordu.

Ani bir patlamaya karşı herhangi bir tepki göstermemeleri garip olurdu.

“Bunu bildiğini sanıyordum ama sanırım bilmiyorsun.”

“Bilmiyordum. Ben büyük ve güçlüyüm, ama bunu bilmiyordum! Ama sorun değil çünkü şimdi öğrendim!”

“Küçük çocuk tuhaf bir kişiliğe sahip.”

Eruhaben konuşmaya devam ederken Kara Ejderhanın yuvarlak kafasını okşadı.

“İşte bu yüzden genç Ejderhalar ilk büyüme evrelerinden tek başlarına geçtiklerinde çok acı çekiyorlar ama görünüşe göre senin acı çekmene gerek kalmayacak.”

“Bunu ben bile biliyorum! Endişelenmedim!”

Raon’un omuzları, grubun geri kalanına gizlice bakarken yukarı ve aşağı hareket etti. Tabii Eruhaben bunu fark etti ve gülümsemeye başladı.

Bu küçük Ejderha epey büyümüştü. Ve düzgün bir şekilde büyümüştü.

Ejderha gibi olmasa da yine de Ejderha gibi büyümüştü.

Eruhaben, Kara Ejderha ile göz teması kurdu.

“Doğal olarak senin de orada olman gerekecek, Goldie!”

Kadim Ejderha bir kahkaha patlattı.

Küçük çocuğun fazla zamanının kalmadığını bilmiyormuş gibi davranmasını sevimli buldu. Eruhaben, Kara Ejderhanın kafasını biraz daha sert okşadı.

“Küçük çocuk, ben çok meşgul biriyim.”

Raon’un, o bunu söylerken her zamanki gibi homurdanmasını bekliyordu. Aslında, Eruhaben küçük çocuğun her zamanki tepkisini dört gözle bekliyordu.

Ancak Raon’un ifadesi tuhaflaştı.

“…İnsan!”

“…Neden böyle uğursuz bir şekilde sesleniyorsun?”

Çatının kenarında oturan ve Raon’a bakan Cale’in yüzünde tuhaf bir ifade vardı.

Bakışları Raon’un tombul ön pençesine yönelirken kısa sürede kaşlarını çatmaya başladı. Raon’un patisinde bir görüntülü iletişim cihazı belirdi.

Beeeeeep- Beeeeeep-

Acil bir aramaydı.

“İnsan! Bu biraz çılgın piçten bir çağrı!”

Arayan kişi biraz çılgın Koruyucu Şövalye Clopeh Sekka’ydı.

Cale’in, bu piçin ne söylemesi gerektiği hakkında hiçbir fikri yoktu.

———-
Merhabalar, sitemizin hain saldırılara maruz kalması sebebi ile bütün verileri kaybetmiştik ama toparlanıyoruz. Günlük bölüm yayınına bu hafta itibari ile devam!
Öncesinde kafanızda kıtanın haritası netleşsin diye koyduğum link buyrun burada : https://trash-of-the-counts-family.fandom.com/wiki/Western_Continent
Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğimdir eheh (=w=)

<< Previous Chapter | Index | Next Chapter >>

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *