Kara Elflerin hepsi Ölüm Diyarına doğru yola çıktı. “Ha?” İzleyen vatandaşların gözleri kocaman açıldı. Çünkü onlara buraya gelmelerini söyleyen insanlar ayrılıp başka yerlere gidiyorlardı. Gashan ve Cale bu grubun merkezinde Continue Reading →

Cale’in gökyüzüne doğru uzanan elleri zayıfça yere düştü. Yere çöken elleri hala hafifçe titriyordu. Cale ellerinin titremesini durdurmayı düşünmedi. Gümüş bir ışık. Tüm meydanı kaplayan büyük ve yarı şeffaf kubbeyi Continue Reading →

Yukarıdan aşağıya akması gereken su tersten akıyordu. Beyaz Yıldız suyun ateşini söndüremeyeceğini mantıklı bir şekilde biliyordu ancak doğal içgüdüleri onu hareket etmeye zorluyordu. O su tehlikeliydi. Vücudu kendi kendine ilerliyordu. Continue Reading →

Cale’in gözleri, İllüzyonistin kolunu tutan Choi Han’ın kanlı eline yöneldi. O anda Choi Han’ın sesini duydu. “Ben ilgilenirim.” Cale dönmeden önce Choi Han’a bir kez baktı. Daha sonra hızla terasa Continue Reading →

Choi Han, bu dünyaya ve Karanlıklar Ormanına düştüğü güne geri dönmek konusunda hiçbir duygu hissetmiyordu. “Bu bir illüzyon ama gerçek gibi geliyor.” Ayaklarının altında yaprakların hışırtısı ve çıtırtısı, yanaklarından geçen Continue Reading →

– İnsanlara böyle pislikler yapan o p*ç kurusunun en azından bir kere de kendisinin pislenmesi lazım! Ah! Olanları izliyordum ve bu sefer düzgün bir şekilde onu pataklayabileceğimizi düşünmüştüm! Cale, Beyaz Continue Reading →

Choi Han, Cale’in kaşları çatık yüzüne baktı ve Raon’u düşünmeye başladı. ‘Raon burada olsaydı!’ Raon onu büyüyle ışınlayabilir veya havaya kaldırabilirdi. ‘Cale-nim’in Rüzgârın Sesi gücü var ama…’ Cale de Rüzgârın Continue Reading →

‘- Humain, attention, fais attention ! Si tu trébuches, tu vas tomber et mourir !’ Les réflexions de Raon n’atteignirent pas les oreilles de Cale. Cale s’approcha des restes détruits, Continue Reading →