Yıkım Ateşi’nin gümbürtüsüne ilk tepki veren Cüce oldu.
Cüceler çelikle uğraşan bir ırktı.
Ateşle uğraşmadan yaşayamayan biri olarak Kanelle, Cale’in avucundaki ateşi gördükten sonra nefesi kesildi.
Çeliği eritmek için kullandığı ateşten farklıydı.
Tek hissedebildiği, her şeyi silip süpürmek isteyen şiddetli bir ateşti.
“Komutan-nim-”
Şef Kanelle, Cale’e seslendi, ancak Cale yürümeye başlamadan önce ona bakıp geçti. Bir rahip gibi giyinen Choi Han, kapüşonunu indirdi ve Cale’in arkasından gitti.
“Onu öylece bırakmanız doğru mu?”
Choi Han, Cale’e endişeyle sordu. Orada boş boş duran Alev Cücesi Şefinden bahsettiği belliydi.
“Mary gittiği için sorun yok.”
Cale soğuk bir şekilde, Mary diğer Alev Cücelerini toplamaya gittiği için sorun olmadığını söyledi.
“Ve o serseri de yakında hareket edecek.”
Cale bunu söylerken emin görünüyordu. Cale kale duvarından aşağı indi ve kaleye geri dönmek için merdivene girdi.
Arkasını döndü ve aşağı inmeden önce kale duvarının ötesine baktı.
“Bunu gördükten sonra öylece durması aptallık olur.”
Choi Han da dönüp baktı. Ardından Cale’i takip etti ve hedeflerine doğru yola çıktı.
Cale ve Choi Han’ın arkasında, elinde sadece bir sopayla İmparatorluğun şövalyelerine doğru hücum eden Toonka vardı.
Baaaaam!
Demir sopa ve kılıçlar çarpışırken yüksek sesler çıkardı.
“Kehehehe.”
Mogoru İmparatorluğunun Üçüncü Şövalyeler Tugayının Kaptan Yardımcısı. Miğferinden kahkahaları duyduktan sonra kaşlarını çatmaya başladı.
‘Birdenbire böyle dışarı fırlamasını beklemiyordum!’
Toonka’nın Whipper Krallığının en güçlü bireyi unvanına sahip olduğunu biliyordu. Aynı zamanda bu savaşın komutanıydı.
Normalde böyle bir savaşta her iki taraf da psikolojik avantaj elde etmeye çalışırdı veya liderler arasında küçük bir çatışma ile başlardı.
Bir şeyleri başlatmak için genellikle bazı formaliteler ve sınıflar vardı.
Ancak bu barbar komutan bunların hiçbirini umursamamıştı. Hemen onlara doğru hücum etmişti.
‘Git onu devir.’
Şanlı kılıç ustası Dük Huten, Birinci Şövalyeler Tugayının kaptanı ve İmparatorluğun Kraliyet Şövalyeleri Tugayının Komutanı.
Üçüncü Şövalyeler Tugayına, herhangi bir strateji olmaksızın Toonka’yı ve ileri hücum eden savaşçıları ile ilgilenmelerini emretti.
‘O vahşi buzağıya İmparatorluğun gücünü öğret.’
Üçüncü Şövalyeler Tugayının üyeleri sihirle güçlendirilmiş zırhlar giyiyorlardı ve ata biniyorlardı. Toonka’nın atsız onlara doğru koştuğunu gören Kaptan Yardımcısı alay etti.
Savaş çocuk oyuncağı değildi.
Bu yüzden hiçbir destek almadan kendilerine doğru gelen bu barbara tepeden bakıyorlardı. Ancak, Kaptan Yardımcısının yüzünde kaybolamayan bir kaş çatma mevcuttu.
‘…Nasıl bu kadar delicesine güçlü?!’
Demir sopaya çarptığında sihirle güçlendirilmiş kılıcından güçlü bir titreşim hissedebiliyordu.
Kaptan Yardımcısı neredeyse kılıcını düşürüyordu.
Korkunç olan sadece Toonka’nın gücü değildi.
Kendisi ata bindiği halde Toonka’nın onun seviyesine sıçrayabilmesi şok ediciydi.
‘O nerede?’
Kaptan Yardımcısı, titreyen kılıcı sıkıca kavradı ve bu, aura dumanının yükselmesine neden oldu. Yüksek dereceli uzmanın kılıcından aura dumanının yayıldığı andı.
Baaaaam!
“Uh!”
Miğferi sallanmaya başlayınca Kaptan Yardımcısının gözleri kocaman açıldı. Sonra boynu geri çekildi.
Biri miğferini tutuyordu.
“Hehehehe-”
Kaptan Yardımcısı, barbar liderin dişlerini göstererek gülümsediğini görebiliyordu.
Kasktan elektrik gelmeye başladı. Arttırılmış dayanıklılık ile birlikte kaska yerleştirilen sihir, bu akımlar ile sahibine koruma sağlıyordu.
Önemi yoktu.
Kaptan Yardımcısının gözbebekleri titremeye başladı. Çok geçmeden kulaklarında gök gürültüsü gibi bir şey duydu.
Bu dünya dışı güç, miğferi bir kâğıt parçası gibi yırttı. ‘Yırtılan’ miğfer yavaşça kafasından çıktı.
Fuuuuuuuu-
Rüzgâr, Kaptan Yardımcısının yüzüne çarptı.
Kaptan Yardımcısının atının arkasında duran barbar lider miğferi bıraktı.
Parçalanan miğfer yere düştü. Şövalye, Toonka’nın çıldırmış yüzünü ve parıldayan göz bebeklerini gördükten sonra donup kaldı.
“Hehehe-”
Toonka’nın eli Kaptan Yardımcısının boynunu kavradı.
Toonka bunu yaparken onun zırhından sihirli kıvılcımlar çıktı. Ancak Toonka hiçbir şey hissetmedi.
“S, seni barbar! Yardımcı Kaptanımızı bırak!”
Başka bir şövalye Toonka’ya doğru koştu. Sıradan bir şövalye olmasına rağmen, sihir gücü nedeniyle kılıcından elektrik akıyordu. Ancak kılıcı Toonka’ya ulaşamadı.
Bam!
“Uh!”
İri gövdeli bir kadının mızrağı şövalyenin kılıcını savuşturdu.
Toonka’nın sol kolu ve kabilenin en büyük mızrakçısı Pelia’ydı. Saldırıyı savuşturan oydu. Sihir direncine sahip olduğu için elektrik onu da etkilemedi.
Sadece o değildi.
Whipper savaşçılarının hepsi Üçüncü Şövalyeler Tugayına doğru hücuma geçmişti.
Sadece deri zırhları ve basit silahları olmasına rağmen, bazıları sadece çıplak elleriyle savaşıyordu, hepsi de savaşa girerken hiç tereddüt etmediler.
“…Bu çılgın barbarlar-!”
Kaptan Yardımcısını kurtarmaya çalışan şövalye endişelendi.
Gülümsüyorlardı.
Hem Toonka hem de sol kolu Pelia dişlerini göstererek gülümsüyordu.
“Kahahahahaha!”
Toonka’nın kahkahası savaş alanını salladı.
Boom! Boom! Boom!
Toonka ve savaşçıların arkasında. Henüz çatışmaya girmemiş olan askerler mızraklarıyla yere vuruyor ve zeminin sallanmasına neden oluyordu.
Bu askerler, heyecandan nefes nefese kaldıkları için barbarca sayılan bayramlarından birini kutluyor gibiydiler.
‘Hiçbirinin aklı başında değil!’
Geçen yıl Akçaağaç Kalesinde gerçekleşen savaştan dolayı Whipper Krallığının güçlerinin farkındaydılar. O zamandan daha çılgın görünüyorlardı.
Bu özellikle liderleri için geçerliydi.
“Uh!”
Kaptan Yardımcısı, attan atılmadan önce yere doğru bastırıldı. Barbar lider, Kaptan Yardımcısını kurtarmaya çalışan şövalyeye bakmadan önce atın kontrolünü ele geçirdi.
Toonka ona bakarken şövalye nefes almakta güçlük çekti.
Ancak Toonka ona bakmıyordu.
“Komutan Toonka.”
Şövalye arkasından gelen sesi duyduktan sonra irkildi ve titremeye başladı. Aynı zamanda rahatladı.
Dük Huten, İmparatorluğun Kılıcı.
Dük Huten atını sürerek yavaşça Toonka’ya yaklaştı. Sesi sakindi, ancak sesindeki Toonka’yı rakibi olarak görmediğini gösteren kibir açıkça duyuluyordu.
“Bir süre oldu. Seni İmparatorlukta gördüğüm gün daha dünmüş gibi hissediyorum.”
“O nerede?”
Toonka, Huten’i umursuyor gibi görünmüyordu. Huten’in kaşları seğirdi ama sakince konuşmaya devam etti. Gücünden dolayı bu kadar rahat olabiliyordu.
“Kimi arıyorsun?”
Hehe.
Toonka, Dük Huten’in sorusuna güldü ve soruyu yanıtlamadan önce bir av bulmuş gibi dudaklarını ıslattı.
“Adin, Adin’den bahsediyorum.”
Bunu bir dakikalık sessizlik izledi. Sadece Toonka konuşmaya devam etti.
“O korkak Adin nerede?!”
Adin. Mogoru İmparatorluk Prensi ve geleceğin imparatoru.
Toonka, sanki rastgele bir hayduttan bahsediyormuş gibi adını söylüyordu.
İmparatorluğun güçleri şokta gibiydi.
Ve bir kişi daha. Alev Cücesi kabilesinden Şef Kanelle, boş bir bakışla kale duvarlarında duruyordu.
“Hey korkak, saklanmayı bırak ve dışarı çık! Seni yumruğumla ezeceğim! Kahahahahah!”
Toonka’nın çığlığı.
‘Korkak, saklanmayı bırak.’
Alev Cücesi Şefi yavaşça hareket etmeye başladı. Geriye doğru birkaç adım atarken bedeni savaş alanından uzaklaşmaya başlamıştı. Kafasının içinde Cale’in sesini duyabiliyordu.
‘Yakında görebileceksin. Tam olarak ne yapman gerektiğini görebileceksin.’
Alev Cücesi şefi birkaç adım daha attı ve sonunda bir nefes verdi.
“Huuuuuuu.”
Dük Huten de derin bir iç çekti. Ancak gözlerinde öfke vardı.
“Komutan Toonka, şu anda olması gerektiği gibi görgü kurallarına uyuyorum.”
Toonka ne kadar güçlü gözükürse gözüksün, Dük Huten Toonka’nın ne kadar güçlü olduğunu hissedebiliyordu. Bu onun Toonka’dan daha güçlü olduğu anlamına geliyordu.
Daha güçlü biri olarak saygıyı koruyor ve görgü kurallarına uyuyordu, ancak Toonka’nın hiç saygı göstermediğini görünce sinirlenmeye başladı.
“Görgü kuralları mı? Hehehe.”
Toonka sadece omuzlarını silkti ve gülmeye başladı.
Choi Han ve Rosalyn gelmeden önce kulede Cale ile yaptığı konuşmayı hatırladı.
‘Üzgünüm, bu sefer hiçbir şey vermeden alıyor gibiyim. İstediğin bir şey var mı?’
Toonka, Cale’in sorusu karşısında şok olduğunu görebiliyordu. Ancak kısa süre sonra her zamanki sakin ifadesine geri döndü ve cevap verdi.
‘Dük Huten yeterli değil. Ne kadar hayal kırıklığı.’
Toonka, Cale’in gerçekten zayıfmış gibi davranan güçlü bir insan olduğunu düşünmeden edemedi.
İmparatorluğun güçlerine bakarken başka kim böyle bir şey söyleyebilirdi ki?
‘İmparatorluk Prensi. Onu bu çamura, bu ateş çukuruna sürükle. Bu sefer darbe alan sadece biz olamayız.’
Toonka bu cevabı çok beğendi.
Bu yüzden, Whipper Krallığını tehdit ederken ve arkadan toprakları için açgözlülük yaparken, görgü kurallarına uyarak ve halkın önünde saygılı davranan İmparatorlukla alay etti.
“Whipper Krallığını hedefliyorsan o İmparatorluk Prensi p*çini getirmeliydin!”
Atın üzerinde duran Toonka aniden ileri fırladı.
Baaaaam!
Yüksek bir ses duyulabiliyordu.
Şövalyeler Toonka’nın yolunu kapatıyordu.
Şövalyelerin kılıçlarının oluşturduğu bir duvar vardı. Toonka arkalarındaki Dük Huten’e baktı ve bağırmaya devam etti.
“Bu çamurda yuvarlanmana izin vereceğim, hayır, bu ateş çukurunda! Siz p*çler bizimle aynı yerde durmak zorunda kalacaksınız!”
Birinin asil, kral, imparator veya başka bir şey olması önemli değildi.
Onları döverken hiçbirinin önemi yoktu.
“Whipper Krallığımız zayıf değil!”
Toonka’nın çığlığı savaş alanını doldurdu. Herkesin kulağına ulaştı.
Cale, Toonka’nın yüksek bir sesi olduğunu söyleyerek güldü, geri adım atan Cüce Kanelle ise yumruklarını sıktı ve koşmaya başlamadan önce arkasını döndü.
Savaş alanından uzaklaşıyor ve kaleye doğru ilerliyordu.
Baaaaam!
Beş kılıçtan oluşan duvar aynı anda kırıldı.
Toonka, ilerlerken vücuduna çarpan bıçakları görmezden geldi.
Onun üstünde insanlar varsa, ondan daha güçlü insanlar varsa, o zaman onları kendi seviyesine çekmesi gerekiyordu. Yerde dururken hepsi aynıydı.
Sihir? Aura? Bir insana doğarken verilen tek şey bedeniydi. Toonka, doğaya karşı savaşan ve vücudunu geliştiren biriydi.
Korkusu yoktu çünkü bu bedenine güveniyordu. Ve artık arkasını kollaması da gerekmiyordu.
Dük Huten kılıcını çıkardı.
Aurası da dışarı fırladı. Toonka’nın sihir direnci olmasına rağmen aura direnci yoktu. Yenilgi onun için mümkün olan tek sondu.
Oooooooooong-
En güçlü uzmanlardan oluşan Birinci Şövalyeler Tugayı, aura dumanlarını çıkarmaya başladı. Hepsi asgari düzeyde yüksek dereceli uzmanlardı. Kılıçlarını Toonka’nın arkasındaki savaşçılara doğru kaldırdılar.
Sonra Sihir Tugay Kaptanı arkalarından bağırdı.
“İlk saldırı dalgasına hazırlanın!”
İmparatorluğun Sihir Tugayının etrafındaki mana gürlemeye başladı.
Dük Huten, kendisine doğru koşan Toonka’ya baktı ve gülmeye başladı.
“Komutan Toonka, savaşçılarınız şövalyelerimizin ellerinde, askerleriniz de büyücülerimizin ellerinde ölecek.”
Sihir direncine sahip savaşçılar şövalyeler tarafından öldürülecekken, sihir direnci olmayan askerler büyücüler tarafından öldürülecekti.
Dük Huten atı da ileri doğru koşmaya başladı.
Bam!
Dük Huten’in kılıcı ve Toonka’nın demir sopası birbirine çarptı.
Demir sopa, Dük Huten’in aurası tarafından kesildi.
Bu doğanın kanunuydu.
Güçlü, zayıfı bastırır.
Dük Huten, Toonka’ya bir soru sorarken kılıcını hafifçe savurdu.
“Rüzgârın yönünü hissedebiliyor musun?”
Rüzgâr İmparatorluktan Whipper Krallığına doğru esiyordu.
“Bahar rüzgârı İmparatorluktan Whipper Krallığına doğru yol alır.”
Batı kıtasının bahar rüzgârları her zaman batıdan doğuya doğru esiyordu. Toonka dilimlenmiş sopasını geri aldı ve Dük Huten’e doğru koştu.
Baaaaam!
Kılıç, dilimlenmiş sopaya çarptığı anda, Dük Huten, saçları bir aslan yelesinden daha kötü görünen barbara doğru sırıttı ve ona fısıldadı.
“80 yılı feda etmeliydin.”
80 yıl boyunca 100.000 köle.
Huten, maskelerinden birini çıkarmıştı.
O anda oldu.
“Bahar rüzgârıymış, ne saçmalık ama. Kehehehehe.”
Toonka’nın kahkahasını duyabiliyordu.
Aynı anda rüzgârı hissedebiliyordu.
İmparatorluktan Whipper Krallığına, batıdan doğuya esen bahar rüzgârlarından farklı bir rüzgâr vardı.
Dük Huten’in bakışları Toonka’nın arkasına yöneldi.
Rüzgâr esiyordu.
Rüzgâr Akçaağaç Kalesinden esiyordu.
Rüzgâr Akçaağaç Kalesinin içinden dışarıya doğru esiyordu.
Bazı garip sesler de duyabiliyordu.
Sanki bir süredir kullanılmayan bazı eski makineler yeniden hareket etmeye başlıyor gibiydi. Adeta yerine geri dönen bir dişlinin sesi gibiydi.
Bu ses rüzgârla birlikte duyulabilirdi.
“Kahahahah! Burada! Biliyordum!”
Toonka güldü ve sonra Dük Huten’e sanki Dükü parçalara ayırmak istiyormuş gibi baktı.
“Artık sırtım güçlü! Kahahahahah!”
Fuuuuuuuuuuuuu-
Sert bir rüzgâr, doğal olarak akan bahar rüzgârını yuttu ve rüzgârın akışını değiştirdi.
Artık doğudan batıya doğru esiyordu.
İmparatorluktan Whipper Krallığına esen rüzgâr anında yön değiştirmişti.
Ancak, İmparatorluğun kuvvetleri şu anda kendilerine doğru esen rüzgârı hissedemiyorlardı bile.
Bir şey yükseliyordu.
Akçaağaç Kalesinin merkezinden bir şey yükseliyordu.
Akçaağaç Kalesinden beyaz kuşlar yükselmeye başladı.
Bu beyaz kuşlar tamamen kemikten yapılmıştı.
Kemik kanatlarını çırpıyor ve rüzgâra neden oluyorlardı.
Kuşların en büyüğüne doğru baktılar.
Vücudunun çeşitli noktalarında en yüksek dereceli sihirli taşlara sahip beyaz iskeletten kuş, yarı katlanmış kanatlarını açtı.
Biri o kuşun dizginlerini tutuyordu.
Kara kulenin tepesindeki Aslanlardan biri bilinçsizce bağırdı.
“Şef Kanelle……! Şu Cüce piç neden orada?!”
Alev Cücesi kabilesinin reisi Kanelle, dizginleri elinde tutan kişiydi.
Kale duvarından diğer kabile üyelerinin kanatları yaptığı yere gitmişti. Toonka’nın söylediklerini duymuştu.
‘Hey korkak, saklanmayı bırak ve dışarı çık!
Whipper Krallığımız zayıf değil!’
Cale’in söylediği de zihninde kendini tekrar etti.
‘Yakında görebileceksin. Tam olarak ne yapman gerektiğini görebileceksin.’
Şef Kanelle bir eliyle beyaz iskelet kuşunu kontrol etmek için dizginleri tutarken, diğer eliyle görüntülü iletişim cihazına tutundu.
Diğer dört beyaz iskelet kuşunu kontrol eden Alev Cüceleri, küçük şefin sırtına baktı.
Cüceler, bu beyaz iskelet kuşlarının boyutlarına kıyasla çok küçüktü. Çağrının diğer tarafındaki kişi, en büyük kuşun üzerinde olan şefle konuştu.
– Sırtınız için endişelenmeyin.
Şef arkasına baktı.
Akçaağaç Kalesinin en yüksek noktasına doğru baktı.
Komutanları o noktadan onlara bakıyordu.
Rüzgârın yönü değişmişti.
– Rüzgâr ateşi de beraberinde getirecek.
Komutanın sesi rüzgârla birlikte kayboldu.
———-
Kıtanın haritası : https://trash-of-the-counts-family.fandom.com/wiki/Western_Continent
Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğimdir eheh (=w=)