Alberu Crossman, bakışlarından kaçınan Cale’e delici bir şekilde baktı.
– Hey veliaht prens, eğer bu devam ederse Batı kıtası yine savaşa mı girecek?
Alberu zihnindeki karmaşayı düzenlerken Raon’un sevimli bir sesle soruyu sormasını dinledi. Ancak, ağzından çıkan kelimeler basitti.
“Çıldıracağım.”
“Mm.”
Cale, veliaht prensi duymamış gibi yaptı. Ancak, şu anda onun zihni de bir karmaşa içindeydi.
Veliaht prens Alberu, Cale’e Caro Krallığının anlayışını istemek için altın plaketi vermişti, Cale’in Ölüm Diyarındaki Beyaz Yıldızı hızla alt edeceğini düşünüyordu.
Cale de ilk başta böyle planlamıştı.
‘Böyle olacağını kim bilebilirdi ki?’
Ancak, işler Cale’in beklediği gibi gitmemişti.
Cale ve Valentino, konuşmaları iyi bir şekilde sonuçlanır sonuçlanmaz Dubori topraklarında büyük bir deprem hissetmiş ve büyük bir alev sütunu görmüşlerdi.
Bu, Cale’in orijinal planının aksine Dubori topraklarında Beyaz Yıldıza karşı savaşmak zorunda kalmasının başlangıcıydı, Valentino ise Şövalye Tugayını Dubori topraklarına götürmek zorunda kalmıştı.
Ayrıca, veliaht prens Valentino ek olarak yakındaki topraklardan asker çekmiş ve Dubori topraklarını çok sayıda askerle kuşatmıştı ve daha sonra Dubori’ye girdiğinde bölgeye ve bölge sakinlerine saldıran Beyaz Yıldız grubuyla karşı karşıya gelmişti.
‘…Sanırım veliaht prens Valentino ve Caro Krallığı bunu Beyaz Yıldızın kendilerine savaş ilan etmesi olarak gördü.’
Gerçekten de bir savaş ilanıydı.
Beyaz Yıldızın orijinal planı, bölge lordunu kontrol etmek ve İllüzyonist Elisneh’i kullanarak her şey için Cale’i suçlamaktı. Ancak bu plan başarısız olmuştu ve Beyaz Yıldız, Caro Krallığında güçlü bir birey olan Dubori Lordunun dostlarının gazabını üzerine çekmişti. Ayrıca Valentino’nun gazabını da tabi.
“Dongsaeng*, neden hiçbir şey söylemiyorsun?”
Cale, kollarını kavuşturmuş bir şekilde ona bakan Alberu’ya hafifçe gülümsedi. Alberu daha da şaşkına dönerek ona hakaret etmek üzereyken…
“Majesteleri.”
Choi Han sohbete dahil oldu.
Alberu, Choi Han’ı selamladı.
“Ah, eğitmen-nim, birbirimizi görmeyeli kaç gün oldu?”
“Majesteleri, lütfen normal konuşun.”
“Ama ben zaten normal konuşuyorum, eğitmen-nim.”
Cale ve Choi Han göz göze geldiler.
İkisi de Alberu’nun bu karmaşa yüzünden sinirli olduğunu fark ettiler. Choi Han, Alberu ile tekrar konuşmaya başlamadan önce öksürdü.
“Veliaht Prens Valentino’nun Batı kıtasına gönderdiği bu belge aracılığıyla Beyaz Yıldızın kötülüklerinin çoğu ifşa edilmiş gibi görünüyor değil mi?”
“Doğru. Aşırı öfkeli görünüyordu. Yani, belki de Beyaz Yıldızın yaptığı neredeyse her şeyi yazarken içi adalet arzusuyla doluydu.”
Beyaz Yıldız olarak bilinen bu varoluş hakkında, durumla yakından ilgisi olmayan diğerlerine, yalnızca belirsiz söylentiler yayılmıştı.
Bu kötü Beyaz Yıldız hakkındaki bilgiler, Valentino’nun belgesinin yayılmasından sonra kamuoyuna açıklanmış oluyordu.
Choi Han konuşmaya başladı.
“Bu, diğer krallıkların da şu anda karmaşa içinde olduğu anlamına geliyor.”
“Doğru. Korkmuş olmalılar.”
Beyaz Yıldızın artık gerçek olduğu ve sadece söylenti olmadığı ortaya çıkan eylemleri, diğer krallıklarda korku, öfke ve kaygıya neden olmuştu.
Batı kıtasının Yenilmez İttifakından sorumlu kişi. Mogoru İmparatorluğunu kaosa sürükleme ve yasak büyü de suçları arasında. Bu, uzun süredir büyük savaşlar olmadan barışçıl bir şekilde hayata devam eden Batı kıtasında kaosun başlangıcıydı.
“Herkesin Roan Krallığı ile iletişime geçmesinin sebebi bu olmalı.”
“Muhtemelen, Yenilmez İttifaka karşı savaşta öncü olduğumuz için, Roan Krallığımızın etrafında tekrar merkezde toplanmak istiyorlar.”
Alberu’nun bu kadar geç saatlere kadar toplantıda olmasının sebebi buydu.
Bu çağrılar, Roan Krallığının bu kadar güçlü bir krallık haline geldiğini sembolize ediyordu, ancak aynı zamanda Roan Krallığının atmosfere kapılıp dezavantajlı bir konuma düşebileceği anlamına da geliyordu.
“Neyse, Beyaz Yıldıza ne oldu?”
Alberu, Choi Han’a soruyu sorarken Cale’in yanındaki banka oturdu. Sonra cebinden mendile sarılı bir şey çıkardı ve kucağında açtı.
– Vay canına! Teşekkürler veliaht prens!
“Miyav!”
“Miyav!”
Bahçeye gelirken cebine rastgele kurabiyeler atmıştı. Ortalama dokuz yaşında olan çocukların kurabiyeleri yeme sesleri alanı doldurdu ve Choi Han tekrar konuşmaya başlamadan önce bir an onları izledi.
“Beyaz Yıldız şu anda Ölüm Diyarında çılgınca dolaşıyor.”
“Çılgınca mı dolaşıyor?”
“Evet, efendim. Delirmiş gibi çılgınca dolaşmakta.”
“…Neden?”
Choi Han, Cale’e doğru baktı ve Alberu’nun bakışları da doğal olarak o yöne döndü. Cale gülümsemeye başladı. Alberu’nun hemen başını sallamasına neden olan yaramaz bir gülümsemeydi.
“Görünüşe göre en azından arkadan vurmayı başardın.”
“Arkasından ve önünden. Her iki tarafından vurdum.”
“Öyle mi?”
“Evet, Majesteleri.”
Cale’in bu kadar heyecanlı bir şekilde konuştuğunu daha önce hiç görmemiş olan Alberu, konuşmaya devam etmek üzere olan Cale’i gözlemledi.
Cale neşeyle konuşmaya devam etti.
“Önce, sağ kolu olan Ayı Kralın bir kolunu kestim. Ayrıca Beyaz Yıldızın kendisinin de sol kolunu da kestim. Hehe, gizli üslerinin ikisini de ezdim geçtim, kehehe.”
Cale kesinlikle görmüştü.
Veliaht Prens Alberu’nun, korkunç bir kişiliğe sahip adamın, dudaklarının köşelerinin seğirmeye ve yukarı çıkmaya başladığını gördü.
Daha spesifik olmak gerekirse, Cale Beyaz Yıldızı nasıl vurduğunu anlattığında seğirmeye başlamış ve yavaşça daha da yukarı çıkmıştı.
Choi Han o anda Alberu’ya bir soru sordu.
“Nasıl devam etmeyi planlıyorsun?”
“Kim bilir?”
Alberu’nun başı ağrıyordu.
O ve Paerun Krallığından Clopeh Sekka, Beyaz Yıldız hakkında bu belirsiz söylentileri yayanlardı.
Bunun nedeni, gelecekte Beyaz Yıldıza karşı bir savaş olması durumunda mümkün olduğunca çok müttefik toplayabilmekti.
Ancak, bu, savaşa hazır oldukları gelecek içindi, şu an için değil.
“Diğer krallıkların hepsi Caro Krallığında olanlar yüzünden öfkeli. Batı kıtasında Beyaz Yıldız tarafından arkadan bıçaklanmamış veya zarar görmemiş hiçbir yer olmadığı için böyle hissetmeleri çok doğal.”
Bahsettiği gibi, kuzey krallıkları, Orman, Whipper Krallığı, Breck Krallığı, Roan Krallığı, Mogoru İmparatorluğu ve Caro Krallığı. Hepsi de Beyaz Yıldız tarafından arkadan bıçaklanmış veya zarar görmüştü.
Elbette, Beyaz Yıldızdan zarar görmemiş daha küçük uluslar, özgür şehirler ve prenslikler vardı, ancak savaşlardan dolaylı olarak zarar görmüşlerdi ve büyük krallıkların eylemlerine büyük destek gösteriyorlardı.
“Hepsi o kadar öfkeli ki hemen savaşmaya hazır görünüyorlar. Ancak hemen savaşırsak çok fazla kayıp olacak.”
Alberu’nun başının ağrımasının nedeni buydu.
Beyaz Yıldız ve astları kolayca yenebilecekleri insanlar değildi.
Alberu, hasarı mümkün olduğunca düşük tutmak istiyordu. Bu yüzden sakince düşünmek ve Hemen öfkelenerek duygulara göre hareket etmek yerine, şu anda Beyaz Yıldızın güçlerini tamamen yok etmek için yavaşça hazırlık yapmak istiyordu.
Ancak, Caro Krallığına olanlardan sonra yavaş yavaş hazırlanmak artık mümkün değildi.
Elbette, Roan Krallığı hazırlıklarını tamamladıktan sonra bir adım geri çekilip savaşa katılabilirdi, ancak Roan Krallığı şu anda Batı kıtasının krallıkları arasında güçlü bir ulus ve bir lider imajına sahipti. O kimliğini de kaybedemezdi.
Zihninin bir karmaşa içinde olması şaşırtıcı değildi.
“Hyung-nim.”
O anda sinir bozucu bir şekilde gülümseyen Cale’i gördü.
Bu onu gıcık etti ve tekrar kaşlarını çatmaya başladı.
“Neden bana Majesteleri demiyorsun?”
“Evet, Majesteleri.”
“…Ne oldu?”
Alberu, Cale’in sorusuna parlak bir şekilde gülümsemeye başladığını görebiliyordu.
“Şu anda korktuğunuz şey Beyaz Yıldıza yenilmek değil, bu süreçte çok fazla hasar almak, değil mi?”
“…Evet.”
Cale’den duyduğu Beyaz Yıldız hakkındaki bilgiler, Beyaz Yıldızın güçlü olduğunu ancak Batı kıtasında da birçok güçlü birey olduğunu anlamasına yardımcı olmuştu.
Kazanabilmeleri gerekirdi.
Sadece nasıl kazanacaklarından korkuyordu.
Antik çağlar o son savaştan sonra neden sona ermişti?
Antik Beyaz Yıldız ile güçlü bireyler arasındaki savaş her iki taraf için de sadece yıkım bırakmıştı.
Dünyanın yeniden inşa edilebilmesi için yeni bir çağı karşılaması gerekiyordu.
“Majesteleri, bir çözüm var.”
Alberu, Cale’in ona bir çözüm olduğunu söyleyen kararlı bakışlarına baktı.
“Neymiş o?”
Cale böyle bir şey hakkında blöf yapacak biri değildi.
Alberu, küçük bir umutla çözümü bekliyordu. Cale sakince açıklamaya başladı.
“Oyun alanını daha da genişletmek.”
“Hmm? Bir saçmalık mı duydum sanki?”
Alberu garip bir şey duyduğunu düşündü.
“Oyun alanını daha da genişletmemiz gerektiğini söylüyorum.”
Ancak, konu bu değildi.
“…Ne dedin?”
“Oyun alanını daha da genişletmek. Doğu kıtası da şu anda bir karmaşa içinde.”
“…Nerede ne oluyor dedin?”
Neden birdenbire Doğu kıtasından bahsetmeye başlamıştı?
“Olamaz, sen-. Oyun alanını büyütmek derken Doğu kıtasını da içeri çekmekten mi bahsediyorsun?”
Cale gülümsedi ve birini işaret etti.
O kişi hızla Alberu’nun önüne yürüdü ve onu selamladı.
“Geçen sefer karşılaşmıştık, değil mi? Bud Illis hizmetinizde, efendim.”
Köşede çömelmiş olan Paralı Asker Kralı aniden olaya dahil oldu. Alberu, Bud’ı gördükten sonra ağzını açtı, ancak Paralı Asker Kralı konuşmaya devam ederek ona bir şey söylemesi için zaman tanımadı.
“Bugün Beyaz Yıldızın grubuna, Arm’ın Doğu kıtasındaki gizli üslerine saldırdık. Ayrıca, Cale Henituse önemli bir bilgi parçası öğrendi.”
Alberu, Bud’ın gizli üslere saldırdıklarını söylemesinden sonra irkildi ve ardından ‘önemli bir bilgi parçası’ duyduktan sonra Cale’e döndü.
Cale konuşmaya başladı.
“Beyaz Yıldızın astlarından biri İllüzyonist.”
“Ne olmuş yani?”
“O kişi Dubori lorduna bir illüzyon uyguladı ve onu kontrol etti. Caro Krallığının soyluları ve kraliyet ailesi bu İllüzyoniste kızacak.”
İtibara bu kadar önem veren soylular, kendilerinden birinin kontrol edilmesinden dolayı aşırı derecede öfkelenirlerdi.
“Bu arada, o illüzyonist Doğu kıtasından.”
Alberu’nun gözleri bulutlandı. Cale gereksiz şeyler söyleyecek biri değildi.
O zaman…
“…Doğu kıtasından kim?”
“Doğu kıtasındaki güçlü krallıklardan biri olan Molden Krallığı’nın hükümdarı 1. Elisneh.”
“Ha!”
Alberu’nun gözleri parladı.
“Bu hızla oyun alanını epeyce büyütebiliriz.”
Beyaz Yıldızın astlarından veya işbirlikçilerinden biri bir krallığın lideriydi.
Alberu bu gerçeğe inanamıyordu. Mogoru İmparatorluğunda yaşanana benzer bir olaydı.
Cale o anda konuşmaya başladı.
“Doğu kıtasında birbirleriyle sürtüşme yaşayan birçok güçlü krallık var. Arm onlar için bir acı kaynağıydı. Peki, diğer Doğu kıtasının krallıkları ve grupları, Arm ile aynı tarafta olan ve yasak büyüyü kontrol eden örgütün bir parçası olan bir hükümdar olduğunu öğrenirlerse nasıl tepki verirler?”
Cale bir kez daha Bud’ı işaret etti.
“Ayrıca, Arm’ın gizli üslerine saldırmak için en fazla insan gücü sağlayan kişi Paralı Asker Kralıydı.”
Batı kıtasının Roan Krallığının gelecekteki kralı Alberu Crossman ve Doğu kıtasının Paralı Askerler Loncası lideri Paralı Asker Kralı Bud Illis.
İki kişi birbirleriyle el sıkıştı.
Bud konuşmaya başladı.
“Doğu kıtasında, sadece Paralı Askerler Loncası, Arm’ın arkasındaki Beyaz Yıldızı biliyor. Ancak, şimdi başkalarına da bildirmeyi planlıyorum.”
“Kulağa hoş geliyor.”
“Oyun alanını epey büyüteceğim.”
Alberu hemen düşünmeye başladı.
Doğu kıtası ve Batı kıtası. Eğer iki kıta da aynı anda hareket etmeye başlarsa ve Beyaz Yıldızın kuvvetlerini dışarı iterse, güçlü Beyaz Yıldız bile buna dayanamazdı.
Cale konuşmaya başlamadan önce sırıttı.
“Majesteleri. Beyaz Yıldızı dışarı itmek için sayı avantajını kullanalım.”
Alberu yavaşça gülümsemeye başladı.
“Bana hyung de.”
“Evet, hyung-nim.”
Bundan sonra çok meşgul olacaktı, ancak Alberu hasarı olabildiğince azaltmanın bir yolunu bulduğunu bilerek rahattı. Cale’e rahat bir ifadeyle bir soru sordu.
“Peki, Ölüm Diyarında olması gereken dongsaeng’im neden burada? Bir şeye mi ihtiyacın var? Başka bir altın plakete mi ihtiyacın var?”
Cale gülümsedi ve cevap verdi.
“Beklenmeyen bir durum olması durumunda sizebir şey söylemeye geldim.”
“Nedir o? Bana her şeyi söyleyebilirsin, çekinme.”
“Evet, efendim.”
Cale başını salladı ve konuşmaya devam etti.
“Beyaz Yıldız daha sonra Roan Krallığına gelebilir. Özellikle kuzeydoğu bölgesine.”
“…Ne dedin?”
“Beyaz Yıldızın bir güç aradığını söylemiştim, değil mi? Bu sefer o gücü ben aldım. Her şey planlandığı gibi giderse Beyaz Yıldız Roan Krallığına gelmemeli, ancak Caro Krallığındaki durum, her şeyin planladığım gibi gitmediğini anlamamı sağladı.”
Cale rahat bir kalple konuşmaya devam etti. Muhtemelen olmayacaktı ama yine de olursa diye Alberu’ya söylüyordu.
“Bu yüzden, her ihtimale karşı hazırlıklı olmanızı söylemeye geldim efendim. Ama endişelenmenize gerek yok. Eğer Beyaz Yıldız buraya gelirse arkadaşlarım ve ben hemen onu takip edeceğiz ve kıçını tekmeleyeceğiz.”
“Şer…”
“Affedersiniz?”
“…Anladım, tamam git, git.”
“Evet efendim. Şimdi gidiyorum.”
Alberu, sanki iç organları altüst oluyormuş gibi Cale’e baktı. Ancak, Cale’in Raon’un ışınlanma çemberine adım atmasını izlerken içini çekti ve konuşmaya başladı.
“Cale Henituse.”
“Evet, Majesteleri.”
Alberu, konuşmaya devam etmeden önce perişan görünen Cale’i gözlemledi.
“Aşırıya kaçmayın. Roan Krallığı muhtemelen Batı kıtasında Beyaz Yıldıza karşı savaşmaya en hazırlıklı krallıktır.”
Alberu, varlığını öğrendiğinden beri Roan Krallığı vatandaşlarının Beyaz Yıldız tarafından incinmesinden endişe ediyordu. Bu yüzden gerginliği bırakmadan hazırlık yapmaya devam etmişti ve Beyaz Yıldızı yenmek zor olsa da, en azından kısa bir süre için herhangi bir hasar almadan onu savuşturacak kadar hazırlık yapmıştı.
Alberu, kendisine bakan Cale’e gülümsedi.
“Bu kadar yaralanmayı bırak. Sen benim dongsaeng’imsin.”
Cale de Roan Krallığı vatandaşıydı.
Sadece Cale değil, grubunun çoğu Roan Krallığı vatandaşıydı.
“Hepiniz Roan Krallığı vatandaşısınız, bu yüzden işler zorlaşırsa eve dönün.”
Alberu, krallığın vatandaşlarını koruma görevi olan biriydi.
“Hayatınızı tehlikeye atacak hiçbir şey yapmayın.”
Alberu daha sonra grubun ışınlanmaya başladığını görebiliyordu.
– Endişelenme, veliaht prens! Güvenle geri döneceğiz!
Arkasını dönmeden önce Raon’un parlak sesini ve ışınlanarak uzaklaşırken gülümseyen insanları düşündü.
Hiç tereddüt etmeden toplantı odasına geri döndü. Yapması gereken çok şey vardı.
* * *
Cale gözlerini yeni bir noktada açtı.
Raon’un sesini zihninde duydu.
– İnsan! Beyaz Yıldızın Roan Krallığına gidememesini sağlayalım! Evimizin veya veliaht prensin evinin yıkılmasına izin veremeyiz!
‘Elbette.’
Cale, veliaht prensi olası bir durum için uyarmaya gitmişti; Beyaz Yıldızın Roan Krallığının topraklarına basmasına izin vermeyi hiç planlamıyordu.
“Tasha, Mary.”
“Genç efendi-nim!”
“Burada mısınız, genç efendi-nim?”
Cale’in Ölüm Diyarına dönmesinin sebebi buydu.
Daha sonra başını kaldırdı. Boş Yeraltı Şehrinin tavanını görebiliyordu.
“Genç efendi-nim, bir saat kaldı!”
Kara Elf Tasha’nın bahsettiği gibi artık bir saat kalmıştı.
Ölüm Diyarı.
Ölü mana dumanının yılda birkaç gün yükseldiği çöl.
Ölü mana dumanının bu kara çölde yükselmeye başlamasına bir saat kalmıştı.
Cale elindeki altın kaplumbağa rozetini sıktı.
Ooooooong.
Rozet, mühürlü Kanlı Kayanın çığlığıyla titreşmeye başladı.
———-
Selamlar! Aralık ayı boyunca her gün bir bölüm! Lütfen bizi desteklemeye devam edin! Ve bir hata görürseniz ya da bir öneriniz varsa lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin! Kesinlikle cevap vereceğim. Sevgiler ve saygılar.